I SA/Wr 359/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2014-05-05Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Michał Kazek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Michał Kazek po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I wniosku strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych poprzez zwolnienie od obowiązku uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki w decyzji w sprawie podatku od gier za kwiecień 2013 r. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W sprawie w odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. złożyło wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W jego uzasadnieniu wskazała spółka swoje łączne obciążenie z tytułu opłat sądowych, stosunkowych, niejednokrotnie o znacznej wysokości w jej kilkuset sprawach w całym kraju.
W oświadczeniu o majątku i dochodach podała strona skarżąca, że wysokość jej kapitału zakładowego, majątku lub środków finansowych wynosi – 1.000.000 zł, wartość jej środków trwałych – 300.155,92 zł, zysk za ostatni rok obrotowy według bilansu – 713.731,90 zł, natomiast stan jej rachunku bankowego – 180.334,29 zł.
Z przesłanych na wezwanie dokumentów wynika, ponad dane wskazane we wniosku, że strona w latach 2011 i 2012 osiągnęła dochód w kwocie odpowiednio 532.921,42 zł i 990.745,75 zł (przy przychodach w kwocie odpowiednio 52.431.597,91 i 43.657.782.26 zł), natomiast w listopadzie i grudniu 2013 r. oraz w styczniu 2014 r. zrealizowała dostawę towarów i świadczyła usługi o wartości odpowiednio 3.233.396 zł, 3.029.407 zł i 502.816 zł; na dzień 31 grudnia 2013 r. realizowała ona inwestycje krótkoterminowe o wartości 470.846,86 zł, na dzień 31 grudnia 2013 r. wypracowała w ramach tego roku zysk w kwocie 175.267,71 zł (przy przychodach w kwocie 38.744.878,95 zł). Według historii rachunku bankowego spółki dysponowała w tej formie w dniu 28 lutego 2014 r. kwotą 147.883,78 zł.
W sprawie zważono, co następuje.
Stosownie do brzmienia art. 245 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 ustawy procesowej). W przypadku osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym – gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania (art. 246 § 2 pkt 2) ustawy procesowej).
Wyżej powołane unormowania winny być odczytywane w kontekście treści art. 199 ustawy procesowej, zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Należy zatem przyjąć, iż zwolnienie od kosztów sądowych stanowi wyjątek od reguły wykonania tego obowiązku, który sprzyja rozwadze w wyborze sądowej drogi dochodzenia swoich praw. W konsekwencji przepisy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, określające przesłanki przyznania prawa pomocy nie mogą być interpretowane według reguł wykładni rozszerzającej, a zwolnienie strony z ponoszenia kosztów postępowania sądowego winno nastąpić w sytuacjach wyjątkowych.
W tym miejscu należy stwierdzić, iż koszty sądowe zasługują na traktowanie na równi z innymi obciążeniami finansowymi przedsiębiorców, do których zalicza się ciążące na nich zobowiązania cywilnoprawne, związane z prowadzoną działalnością. Zwolnienie z kosztów sądowych – będących dochodem budżetu państwa - stanowiłoby swoistą formę kredytowania podmiotów gospodarczych i naruszałoby zasadę równoważnego traktowania ich zobowiązań finansowych. W stosunku do postępowań będących następstwem działalności gospodarczej, z natury rzeczy mającej przynosić dochody, udzielanie przez państwo kredytu w tej formie, pomimo że prawnie przewidziane, znajduje uzasadnienie tylko w sytuacjach nadzwyczajnych. Za niedopuszczalne zaś winno się uznać przerzucanie na budżet państwa, i w konsekwencji na innych podatników, skutków decyzji i ryzyka gospodarczego przedsiębiorców.
Wskazać powinno się także, iż użyte w przytoczonym przepisie pojęcie "środki" ma znaczenie szersze aniżeli środki finansowe lub wolne pieniądze na koncie, brak których wykazała strona skarżąca, co z kolei miało uzasadniać jej wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Pod pojęciem środków w znaczeniu art. 246 § 2 pkt 2) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy rozumieć wszelkie aktywa strony, w tym także realizowane inwestycje i posiadane rezerwy.
Mając na uwadze powołane regulacje prawne i wynikające z nich zasady, jakimi należy się kierować rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, referendarz sądowy doszedł do przekonania, iż skarżąca spółka nie wykazała, że nie jest obecnie zdolna wygospodarować środków na opłacenie kosztów sądowych należnych we wszystkich sprawach zawisłych przed Sądem. Przeciwnie, treść akt sprawy pozwoliła na stwierdzenie, że spółka taką zdolność posiada.
Za odmową przyznania stronie skarżącej prawa pomocy przemawia przede wszystkim fakt dalszego prowadzenia przez nią działalności gospodarczej na dużą, wynikająca z przedłożonych kserokopii deklaracji VAT skalę, która nie znajduje jednak odzwierciedlenia w obrotach na jej rachunku bankowym wedle przedłożonego wyciągu. Skoro strona postępowania sądowoadministracyjnego wnioskująca o przyznanie prawa pomocy wykazała dokonywanie dostaw towarów i świadczenie usług, za które otrzymała w listopadzie i grudniu 2013 r. oraz w styczniu 2014 r. zapłatę w kwocie łącznie 6.765.619 zł, tzn. że była i nadal jest w posiadaniu kwoty pieniężnej koniecznej do uiszczenia aktualnie wymaganych od niej kosztów sądowych, wykluczona zostaje realizacja przesłanki określonej w art. 246 § 2 pkt 2) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. braku dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Dane wynikające z ww. deklaracji wnioskodawcy świadczą bowiem o tym, że dysponuje on w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej takimi środkami. Potwierdza to wartość prowadzonych inwestycji krótkoterminowych 470.846,86 zł, które wymagają od strony realizowania na bieżąco płatności, oraz kwota pieniężna, która pozostaje na jej rachunku bankowym - 147.883,78 zł. .
Zdaniem referendarza sądowego posiadanie środków pieniężnych znacznie przekraczających wysokość kosztów sądowych w danej sprawie sądowoadministracyjnej, na co wskazują kwoty dochodu wnioskodawcy w latach 2011-2012 oraz jego aktualne obroty, pozwala na przyznanie prawa pomocy jedynie w sytuacji, gdy wnioskodawca przedstawi istotne powody przeznaczenia posiadanych środków pieniężnych na inne cele niż opłacenie kosztów sądowych. Tymczasem w sprawie skarżąca spółka takich okoliczności nie przedstawiła.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 246 § 2 pkt 2) w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, referendarz sądowy postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Michał Kazek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Michał Kazek po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I wniosku strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych poprzez zwolnienie od obowiązku uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki w decyzji w sprawie podatku od gier za kwiecień 2013 r. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W sprawie w odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. złożyło wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W jego uzasadnieniu wskazała spółka swoje łączne obciążenie z tytułu opłat sądowych, stosunkowych, niejednokrotnie o znacznej wysokości w jej kilkuset sprawach w całym kraju.
W oświadczeniu o majątku i dochodach podała strona skarżąca, że wysokość jej kapitału zakładowego, majątku lub środków finansowych wynosi – 1.000.000 zł, wartość jej środków trwałych – 300.155,92 zł, zysk za ostatni rok obrotowy według bilansu – 713.731,90 zł, natomiast stan jej rachunku bankowego – 180.334,29 zł.
Z przesłanych na wezwanie dokumentów wynika, ponad dane wskazane we wniosku, że strona w latach 2011 i 2012 osiągnęła dochód w kwocie odpowiednio 532.921,42 zł i 990.745,75 zł (przy przychodach w kwocie odpowiednio 52.431.597,91 i 43.657.782.26 zł), natomiast w listopadzie i grudniu 2013 r. oraz w styczniu 2014 r. zrealizowała dostawę towarów i świadczyła usługi o wartości odpowiednio 3.233.396 zł, 3.029.407 zł i 502.816 zł; na dzień 31 grudnia 2013 r. realizowała ona inwestycje krótkoterminowe o wartości 470.846,86 zł, na dzień 31 grudnia 2013 r. wypracowała w ramach tego roku zysk w kwocie 175.267,71 zł (przy przychodach w kwocie 38.744.878,95 zł). Według historii rachunku bankowego spółki dysponowała w tej formie w dniu 28 lutego 2014 r. kwotą 147.883,78 zł.
W sprawie zważono, co następuje.
Stosownie do brzmienia art. 245 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 ustawy procesowej). W przypadku osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym – gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania (art. 246 § 2 pkt 2) ustawy procesowej).
Wyżej powołane unormowania winny być odczytywane w kontekście treści art. 199 ustawy procesowej, zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Należy zatem przyjąć, iż zwolnienie od kosztów sądowych stanowi wyjątek od reguły wykonania tego obowiązku, który sprzyja rozwadze w wyborze sądowej drogi dochodzenia swoich praw. W konsekwencji przepisy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, określające przesłanki przyznania prawa pomocy nie mogą być interpretowane według reguł wykładni rozszerzającej, a zwolnienie strony z ponoszenia kosztów postępowania sądowego winno nastąpić w sytuacjach wyjątkowych.
W tym miejscu należy stwierdzić, iż koszty sądowe zasługują na traktowanie na równi z innymi obciążeniami finansowymi przedsiębiorców, do których zalicza się ciążące na nich zobowiązania cywilnoprawne, związane z prowadzoną działalnością. Zwolnienie z kosztów sądowych – będących dochodem budżetu państwa - stanowiłoby swoistą formę kredytowania podmiotów gospodarczych i naruszałoby zasadę równoważnego traktowania ich zobowiązań finansowych. W stosunku do postępowań będących następstwem działalności gospodarczej, z natury rzeczy mającej przynosić dochody, udzielanie przez państwo kredytu w tej formie, pomimo że prawnie przewidziane, znajduje uzasadnienie tylko w sytuacjach nadzwyczajnych. Za niedopuszczalne zaś winno się uznać przerzucanie na budżet państwa, i w konsekwencji na innych podatników, skutków decyzji i ryzyka gospodarczego przedsiębiorców.
Wskazać powinno się także, iż użyte w przytoczonym przepisie pojęcie "środki" ma znaczenie szersze aniżeli środki finansowe lub wolne pieniądze na koncie, brak których wykazała strona skarżąca, co z kolei miało uzasadniać jej wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Pod pojęciem środków w znaczeniu art. 246 § 2 pkt 2) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy rozumieć wszelkie aktywa strony, w tym także realizowane inwestycje i posiadane rezerwy.
Mając na uwadze powołane regulacje prawne i wynikające z nich zasady, jakimi należy się kierować rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, referendarz sądowy doszedł do przekonania, iż skarżąca spółka nie wykazała, że nie jest obecnie zdolna wygospodarować środków na opłacenie kosztów sądowych należnych we wszystkich sprawach zawisłych przed Sądem. Przeciwnie, treść akt sprawy pozwoliła na stwierdzenie, że spółka taką zdolność posiada.
Za odmową przyznania stronie skarżącej prawa pomocy przemawia przede wszystkim fakt dalszego prowadzenia przez nią działalności gospodarczej na dużą, wynikająca z przedłożonych kserokopii deklaracji VAT skalę, która nie znajduje jednak odzwierciedlenia w obrotach na jej rachunku bankowym wedle przedłożonego wyciągu. Skoro strona postępowania sądowoadministracyjnego wnioskująca o przyznanie prawa pomocy wykazała dokonywanie dostaw towarów i świadczenie usług, za które otrzymała w listopadzie i grudniu 2013 r. oraz w styczniu 2014 r. zapłatę w kwocie łącznie 6.765.619 zł, tzn. że była i nadal jest w posiadaniu kwoty pieniężnej koniecznej do uiszczenia aktualnie wymaganych od niej kosztów sądowych, wykluczona zostaje realizacja przesłanki określonej w art. 246 § 2 pkt 2) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. braku dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Dane wynikające z ww. deklaracji wnioskodawcy świadczą bowiem o tym, że dysponuje on w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej takimi środkami. Potwierdza to wartość prowadzonych inwestycji krótkoterminowych 470.846,86 zł, które wymagają od strony realizowania na bieżąco płatności, oraz kwota pieniężna, która pozostaje na jej rachunku bankowym - 147.883,78 zł. .
Zdaniem referendarza sądowego posiadanie środków pieniężnych znacznie przekraczających wysokość kosztów sądowych w danej sprawie sądowoadministracyjnej, na co wskazują kwoty dochodu wnioskodawcy w latach 2011-2012 oraz jego aktualne obroty, pozwala na przyznanie prawa pomocy jedynie w sytuacji, gdy wnioskodawca przedstawi istotne powody przeznaczenia posiadanych środków pieniężnych na inne cele niż opłacenie kosztów sądowych. Tymczasem w sprawie skarżąca spółka takich okoliczności nie przedstawiła.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 246 § 2 pkt 2) w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, referendarz sądowy postanowił jak w sentencji.
