I SA/Go 194/13

Uzasadnienie

W dniu 8 marca 2013 r. R.S. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] października 2012 r. nr [...], określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego marki [...] na kwotę 507zł.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny:

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej, Naczelnik Urzędu Celnego, postanowieniem z [...] stycznia 2012r. wszczął wobec R.S. postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym, powstałego w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym w dniu [...] marca 2010 r., wyprodukowanego w 2002 r. samochodu marki [...] o numerze nadwozia [...], pojemności silnika 1995 cm3.

Prowadząc postępowanie podatkowe, organ pierwszej instancji uzyskał, informację z firmy T sp. z o.o., że samochód [...] o ww. numerze nadwozia został skompletowany na linii produkcyjnej w Japonii w 2001 r. jako samochód osobowy w kategorii M1 z dostępną ilością 6 miejsc wraz z kierowcą. Przewidziany do sprzedaży na rynku duńskim, został wyposażony w tabliczkę producenta przewidzianą dla lokalnego procesu homologacji i prawdopodobnie uzyskał homologację lokalną w Danii dla kategorii N1 – ciężarowy lub indywidualne dopuszczenie do ruchu.

Z dokumentów nadesłanych organowi podatkowemu ze Starostwa Powiatowego (tj. tłumaczenia duńskiego dowodu rejestracyjnego, zaświadczenia z [...] kwietnia 2010 r. o przeprowadzonym badaniu technicznym) wynika, że sporny pojazd został nabyty przez skarżącego w Danii, gdzie był zarejestrowany jako samochód dostawczy. Przeprowadzając [...] kwietnia 2010 r. badanie techniczne, diagnosta stwierdził, że pojazd posiadał ogółem 5 miejsca do siedzenia i jest samochodem ciężarowym, podrodzaj - Van. W dniu [...] kwietnia 2010 r. skarżący sprzedał pojazd jako samochód ciężarowy za kwotę 17.500 zł T.K.. W toku oględzin ww. auta, dokonanych w dniu [...] sierpnia 2012 r., organ stwierdził, że pojazd posiada dwa rzędy siedzeń dla pięciu osób, wyposażone w zagłówki oraz pasy bezpieczeństwa przy czym fotele pierwszego i drugiego rzędu siedzeń różnią się rodzajem i kolorem tkaniny obiciowej. Pojazd posiada 5 drzwi uchylnych przeszklonych otwieranych na prawy bok, drzwi pierwszego rzędu posiadają elektrycznie sterowane okna. Wszystkie drzwi posiadają tapicerkę. Wykładzina podłogowa pojazdu w części przedniej i tylnej siedzeń jest taka sama. Samochód jest wyposażony w klimatyzację, głośniki, oświetlenie miejsce na kubki w drzwiach bocznych.. Do protokołu oględzin dołączono 36 zdjęć.

Przesłuchiwany w charakterze świadka T.K. zeznał, że pojazd zakupił w takim stanie w jakim znajduje się obecnie, nie dokonywał w nim żadnych zmian konstrukcyjnych. W toku postępowania skarżący wniósł o wystąpienie do przedstawiciela T w Danii celem uzyskania informacji czy samochód przez tę firmę został wyprodukowany został jako osobowy czy jako ciężarowy, a także do duńskich władz administracyjnych, które dopuściły ww. pojazd do ruchu drogowego, o informację w jakim okresie przedmiotowy samochód dopuszczony był do ruchu jako pojazd ciężarowy, a w jakim okresie jako pojazd osobowy. Następnie wniósł o przeprowadzenie dowodu u podmiotów duńskich, które dokonywały przeróbek samochodów osobowych na ciężarowe, wydając stosowne dokumenty homologacji, na podstawie których organy duńskie dokonały rejestracji pojazdu, i które dokonały rejestracji pojazdu samochodowego jako ciężarowy, w celu jednoznacznego potwierdzenia, że w Danii pojazd ten zarejestrowano jako ciężarowy i jako taki sprzedany został na rynek polski. Postanowieniem z [...] kwietnia 2012 r. organ pierwszej instancji odmówił przeprowadzenia zawnioskowanych dowodów. Po przeprowadzeniu postępowania, decyzją z [...] października 2013r. Naczelnik Urzędu Celnego, uznając że nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód jest samochodem osobowym, określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym na kwotę 507 zł. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał na treść art. 100 ust. 1 pkt 2 oraz ust 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zgodnie z którymi to przepisami opodatkowaniu akcyzą podlegają samochody osobowe nie zarejestrowane na terytorium kraju i wyjaśniające, że samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Dodał, że do celów poboru akcyzy stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Scalonej Nomenklaturze (CN). Zgodnie z Nomenklaturą Scaloną klasyfikacja pojazdów do pozycji 8703 związana jest z posiadaniem pewnych cech, które wskazują, że te pojazdy są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób niż do transportu towarów, takich jak: dwa rzędu siedzeń z pięcioma miejscami do siedzenia, wyposażonymi w pasy bezpieczeństwa i zagłówki, samochód jest cały przeszklony, jednolita wykładzina podłogowa w części pasażerskiej, głośniki audio oraz schowki na drzwiach tylnych.

Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że klasyfikacja towarów w Nomenklaturze Scalonej podlega pewnym warunkom określającym zasady, na których jest oparta. Są to Ogólne Reguły Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS) zawarte w Taryfie Celnej Wspólnot Europejskich, które zapewniają jednolitą interpretację zasad klasyfikacji towarów. Dokonując klasyfikacji pojazdu do odpowiedniej pozycji kodu CN, Naczelnik kierował się treścią opisów tych kodów. Jego zdaniem, w tym przypadku bez znaczenia pozostaje klasyfikacja pojazdu w świetle Prawa o ruchu drogowym, a w konsekwencji zapisy umieszczone na dokumentach wydanych na podstawie tej ustawy, takich jak zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym czy dowód rejestracyjny pojazdu. Powołując się na art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym oraz zapisy Nomenklatury Scalonej stwierdził, że przesłanką klasyfikującą pojazdy do pozycji 8703 jest "zasadnicze przeznaczenie do przewozu osób", a także cechy które wskazują, że te pojazdy są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób, niż do transportu towarów.

Naczelnik wskazał, że zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie potwierdził, że przedmiotowy pojazd został wyprodukowany jako osobowy i obecnie nie utracił swojego charakteru i przeznaczenia zasadniczo do przewozu osób. Uznał, że wszelkie zmiany konstrukcyjne przeprowadzone w tym samochodzie nie były trwałe i nie zmieniły zasadniczego charakteru przeznaczenia pojazdu. Bez znaczenia pozostaje klasyfikacja pojazdu jako ciężarowego w świetle Prawa o ruchu drogowym, a w konsekwencji zapisy w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym czy dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Podkreślił, że decydujące w sprawie są zapisy ustawy o podatku akcyzowym, które dla celów poboru akcyzy nakazują stosowanie klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej. Ostatecznie Naczelnik uznał, że skarżący dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego [...]. W związku z tym, że skarżący wszedł w posiadanie spornego samochodu w dniu [...] marca 2010 r. i w tym samym dniu dokonał jego przemieszczenia na terytorium kraju, organ – na podstawie art. 101 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym - przyjął tę datę jako dzień powstania obowiązku podatkowego, zaś jako podstawę opodatkowania, w myśl art. 104 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy - kwotę wykazaną w umowie sprzedaży z dnia [...] marca 2010r.,tj. 3.8929 euro przeliczoną na polskie złote przy użyciu obowiązującej w tym dniu tabeli kursu średniego waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski.

Od powyższej decyzji skarżący wniósł w ustawowym terminie odwołanie, domagając się jej uchylenia w całości i umorzenia postępowania podatkowego. Decyzji zarzucił naruszenie art. 120, art. 121, art. 122, art. 180, art. 181, art. 187, art. 191 i art. 194 Ordynacji podatkowej.

Uzasadniając odwołanie podniósł, że faktura zakupu, zagraniczny dowód rejestracyjny oraz stan faktyczny sprowadzonego samochodu [...] w dostateczny sposób dowodziły, że jest on samochodem ciężarowym a nie osobowym. Podkreślił przy tym zwiększoną moc dowodową dowodu rejestracyjnego przeciw któremu organ nie przeprowadził żadnego kontrdowodu. Zdaniem skarżącego organ nie uwzględnił dokumentów złożonych przez skarżącego w toku postępowania wskazujących na typ pojazdu oraz nie dopuścił kolejnych, o których przeprowadzenie skarżący wnosił. Nadto, wybiórczo zinterpretował pismo Spółki T, pomijając informacje zawarte w jego drugiej części. W konsekwencji doprowadziło to do nieuprawnionego uznania przez organ, że dokument urzędowy nie ma jakiegokolwiek znaczenia dowodowego w postępowaniu celnym.

W toku postępowania odwoławczego, Dyrektor Izby Celnej wezwał skarżącego do wskazania: jaki był stan pojazdu w dniu jego nabycia, w jakim zakresie dokonano zmian i przeróbek konstrukcyjnych w nabytym przez niego samochodzie po przywiezieniu go do kraju a przed dokonaniem odsprzedaży w kraju; jeżeli doszło do wykonania takich przeróbek, jeżeli ewentualnych zakupów części dokonano przez portal [...] o wskazanie numerów aukcji oraz loginów osób dokonujących tych transakcji.

Na powyższe wezwanie skarżący udzielił odpowiedzi, że nie pamięta czy akurat w tym samochodzie dokonywał zmian konstrukcyjnych, samochód posiadał zamontowaną na trwałe przegrodę grodziową, nie posiadał stałych tylnych siedzeń z wyposażeniem zabezpieczającym i stałych punktów kotwiących, w tylnych drzwiach brakowało mechanizmów otwierających okna.

Dyrektor Izby Celnej decyzją z [...] lutego 2013 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Uzasadniając rozstrzygnięcie, podkreślił, że dla celów poboru akcyzy w nabyciu wewnątrzwspólnotowym stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej. Nazwa handlowa czy też przeznaczenie wyrobu nie uzasadnia sugerowanej klasyfikacji do wskazanych kodów CN. Klasyfikacja pewnych pojazdów mechanicznych objętych pozycją 8703 jest wyznaczona przez pewne cechy, które wskazują że pojazdy te są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób , niż do transportu towarów. Do tej kategorii pojazdów mechanicznych włączone są te powszechnie znane jako "wielozadaniowe" (np. typu van, SUV, niektóre typu pickup). Przejawem cech projektowych zwykle stosowanych do pojazdów objętych pozycją 8703 są: obecność stałych siedzeń z wyposażeniem zabezpieczającym dla każdej osoby lub obecność stałych punktów kotwiących i wyposażenie do zainstalowania siedzeń i wyposażenia zabezpieczającego w tylnej przestrzeni dla kierowcy i przestrzeni siedzeń pasażerów; obecność tylnych okien wzdłuż dwubocznych paneli; obecność przesuwnych, wahadłowych lub podnoszonych drzwi z oknami na bocznych panelach lub z tyłu; brak stałego panela lub przegrody pomiędzy przestrzenią dla kierowcy i przednich siedzeń pasażerów a przestrzenią tylną, która może być używana zarówno do przewozu osób jak i towarów oraz wyposażenie całego wnętrza pojazdu w sposób kojarzony z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów (np. dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki).

Dyrektor Izby Celnej zgodził się z organem pierwszej instancji, że sporny pojazd mieści się w pozycji 8703: "Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo - towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi.". W niniejszej pozycji określenie "samochody osobowo – towarowe" oznacza pojazdy przeznaczone do przewozu najwyżej 9 osób (wraz z kierowcą), których wnętrze może być używane bez zmian konstrukcji zarówno do przewozu osób, jak i towarów.

Podkreślił, że wyposażenie pojazdu wymienione w protokole oględzin wskazuje na kompletne wyposażenie pojazdu kojarzone z pojazdami osobowymi, Skoro wnętrze pojazdu nie nosi znamion przeróbek, a fotele i pasy zamontowano w miejscach fabrycznie do tego przeznaczonych, to zasadnym jest wykluczenie tego pojazdu z pozycji 8704, ponieważ całość obiektywnych właściwości samochodu oraz jego ogólny wygląd wskazują na jego zamierzone wykorzystanie jako pojazd przeznaczony zasadniczo do przewozu osób (kod CN 8703).

Zdaniem organu odwoławczego, bez znaczenia jest, że sporny pojazd według dokumentu rejestracyjnego jest samochodem ciężarowym, gdyż dla klasyfikacji do odpowiedniego kodu CN istotne są cechy konstrukcyjne, projektowe wskazujące na dany typ pojazdu, a nie przeznaczenie.

Organ odwoławczy, powołując się na pismo spółki T sp. z o.o. zauważył, że sporny samochód został wyprodukowany jako pojazd osobowy a nabywający go od skarżącego T.K. zeznał, że po zakupie nie dokonała w nim przeróbek konstrukcyjnych, zatem skarżący przedstawił do sprzedaży pojazd z pięcioma miejscami siedzącymi z zamontowanymi do nich pasami bezpieczeństwa. Ogólny wygląd i wyposażenie pojazdu ewidentnie wskazują, że nigdy nie zmienił on swojego zasadniczego przeznaczenia i charakteru jako pojazd osobowy. O przeznaczeniu auta zasadniczo do przewozu osób decydują obiektywne cechy pojazdu, a nie deklarowany przez właściciela sposób użytkowania, który może się zmieniać w zależności od bieżących potrzeb użytkownika. Zmiany i przeróbki, jeżeli jakichkolwiek dokonał duński właściciel w celu przewożenia towarów, miały odwracalny charakter, nie wpłynęły w żaden sposób na wygląd i wyposażenie pojazdu, za czym przemawiają ustalenia zawarte w protokole oględzin.

W złożonej w ustawowym terminie skardze na powyższą decyzję, R.S. wniósł o jej uchylenie i uchylenie decyzji ją poprzedzającej oraz obciążenie Dyrektora Izby Celnej kosztami postępowania oraz kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi powielił zarzuty i argumentację zawartą w odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji, zaznaczając że w stosunku do świadectwa homologacji organ nie przeprowadził żadnego dowodu przeciwnego przeciwko prawdziwości w nim zawartych, a zasłaniając się autonomią prawa podatkowego władczo rozstrzygnął nie obalając twierdzeń zwartych w tym dokumencie. Skarżący zarzucił, że organ podatkowy nie uzyskał dowodu stwierdzającego z jaką homologacją przedmiotowy pojazd został przywieziony do Polski, ponieważ firma T Sp. z o.o. nie jest kompetentna do udzielenia informacji dotyczącej homologacji i w tej kwestii informacji nie udzieliła, lecz udzieliła jej jedynie w kwestii produkcji fabrycznej auta.

Odpowiadając na skargę, Dyrektor Izby Celnej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Przed rozprawą skarżący złożył pismo, z dnia [...] maja 2013r., w którym powielił dotychczasowe argumenty i dołączył kopie trzech decyzji umarzających prowadzone wobec niego postępowanie wraz ze zdjęciami samochodu [...], co do którego umorzono postępowanie. Samochód ten nie posiadał oryginalnych pasów oraz siedzeń zamocowanych w miejsca kotwiczące, lecz wstawione siedzenie na spawanej metalowej konstrukcji. Oględziny zostały dokonane przez nieuprawnionych do tego urzędników, nie były rzetelne, nikt z obecnych przy oględzinach nie sprawdził mocowania siedzeń drugiego rzędu. Skarżący zarzucił, że organy nie posiadają uprawnień do samodzielnego dokonywania klasyfikacji statystycznej wyrobów czy usług a odesłanie do tej klasyfikacji wynika z art.3 ustawy o podatku akcyzowym. Jednocześnie powołała się na decyzje Komitetu Systemu Sharmonizowanego dotyczące zaliczenia do pozycji 8704 pojazdów samochodowych typu van.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle przepisów art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta - jeżeli ustawy nie stanowią inaczej - sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zadaniem sądu administracyjnego jest zbadanie prawidłowości zastosowania przez organy administracji przepisów obowiązującego prawa, zarówno prawa materialnego, jak też przepisów postępowania. Uwzględnienie skargi następuje w przypadku stwierdzenia przez sąd naruszenia przepisów prawa materialnego, jeżeli miało ono wpływ na wynik sprawy lub naruszenia przepisów prawa procesowego, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a także dające podstawę do wznowienia postępowania - art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Istotą sporu w niniejszej sprawie jest klasyfikacja dla celów podatku akcyzowego nabytego wewnątrzwspólnotowo przez skarżącego samochodu marki [...] Na wstępie należy wyjaśnić, że z uwagi na wewnątrzwspólnotowe nabycie ww. pojazdu w dniu [...] marca 2010 r. w niniejszej sprawie podstawę rozstrzygnięcia stanowią przepisy ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. nr 3, poz. 11 ze zm.).

Zgodnie z jej art. 100 ust. 1 pkt 2 w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Natomiast ust. 4 ww. przepisu zawiera definicję samochodu osobowego. Według niego samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo – towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Nadto, w myśl przepisu art. 101 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju, przy czym podatnikiem – art. 102 ust. 1 ustawy – jest osoba fizyczna, która dokonuje ww. czynności.

Trzeba również zaznaczyć, że zgodnie z art. 3 ust. 1 powołanej wyżej ustawy do celów poboru akcyzy (...) stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 87.256.1). Zatem w celu określenia czy dany produkt stanowi wyrób akcyzowy, niezbędne jest prawidłowe zaklasyfikowanie tego wyrobu do kodu CN. Zawarta w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 Nomenklatura Scalona stanowi systematyczny i hierarchiczny zbiór towarów podzielonych na duże grupy towarowe, które są podzielone na sekcje, działy, pozycje, podpozycje oraz kody CN. Nomenklatura Scalona jest rozszerzeniem 8-znakowego międzynarodowego systemu klasyfikacji towarów o nazwie Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów opracowanego przez Radę Współpracy Celnej i przyjętego w ramach Międzynarodowej Konwencji w sprawie Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, sporządzonej w Brukseli 14 czerwca 1983 r., do której Polska przystąpiła 1 stycznia 1996 r. (zał. Do Dz. U. z 1997 r. nr 11, poz. 62). Zatem zarówno System Zharmonizowany (HS), jak i Nomenklatura Scalona (CN) są uzupełniane przez Noty wyjaśniające (opracowane przez Komisję Europejską w odniesieniu do CN, a przez Światową Organizację Celną w Brukseli [WCO] w odniesieniu do HS). Noty wyjaśniające do HS są uaktualniane przez WCO decyzjami przyjętymi przez Komitet Systemu Sharmonizowanego. Pomocnicze są także opinie klasyfikacyjne Komitetu Systemu Zharmonizowanego, które nie mając mocy wiążącej, są wskazówkami, które przyczyniają się do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji CN.

W celu zapewnienia jednolitej interpretacji, klasyfikacja towarów w Nomenklaturze Scalonej podlega regułom zdefiniowanym w taki sposób, że określony towar zawsze jest klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji lub podpozycji, z wyłączeniem innych, które mogłyby być brane pod uwagę, czyli do każdego towaru przypisany jest odpowiedni kod. Klasyfikacji wyrobów do określonych kodów i pozycji znajdujących się w Nomenklaturze Scalonej dokonuje się zgodnie z Ogólnymi Regułami Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS) w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 948/2009 z dnia 30 września 2009 r. zmieniającym załącznik 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L z dnia 31 października 2009 r. str. 1). Zgodnie z najważniejszą regułą 1 ORINS, do celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów i dopiero wówczas, gdy jest to niemożliwe, należy przy zachowaniu kolejności korzystać – o ile to możliwe – z następnych reguł od 2 do 6,a następnie z Not wyjaśniających do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów. Ponadto, do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji taryfowych w istotny sposób przyczyniają się Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej, przyjmowane przez Komisję Europejską na mocy art. 9 ust. 1 lit. a oraz art. 10 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87. Zgodnie z przedmową do dokonanej na podstawie art. 9 ust. 1 ww. rozporządzenia publikacji Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich (Dz. U. UE. C. 133/01) Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej mogą odwoływać się do Not wyjaśniających do Systemu Zharmonizowanego, jednakże nie zastępują tych ostatnich, ale powinny być uważane jako uzupełniające i używane w połączeniu z nimi. Należy przy tym pamiętać, że Noty wyjaśniające zarówno do CN, jak i HS nie mają charakteru wiążącego, nie stanowią źródła prawa, a są jedynie narzędziem pomocniczym (podobnie jak Opinie Klasyfikacyjne Komitetu HS) przy klasyfikowaniu towarów do prawidłowego kodu CN.

Pozycja CN 8703 obejmuje "Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo – towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi". Brzmienie pozycji CN 8703 zawiera jedynie wyłączenie z niej pojazdów objętych pozycją 8702, natomiast pojazdy spełniające kryterium zasadniczego przeznaczenia do przewozu osób są pojazdami kwalifikowanymi do pozycji CN 8703, a tym samym samochodami osobowymi, o których mowa w art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Podkreślić więc trzeba, że definicja samochodu osobowego zawarta w art. 100 ust. 4 oparta została o zapisy Nomenklatury Scalonej, uzupełniając je o wyłączenie pojazdów z uwagi na brak wymogu rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Należy wyraźnie podkreślić, że zarówno w opisie zawartym w art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, jak i w opisie kodu CN 8703 użyto takiego samego określenia "pojazdy (...) przeznaczone zasadniczo do przewozu osób". Zatem określenie to stanowi podstawowe kryterium klasyfikacji pojazdów, które w pierwszej kolejności winno być brane pod uwagę przy zaliczaniu danego pojazdu do określonego kodu CN.

Natomiast pozycja 8704 obejmuje "Pojazdy samochodowe do transportu towarowego".

W orzecznictwie sądowym wielokrotnie podkreślano, że klasyfikacja konkretnego pojazdu do pozycji CN 8703 musi być poprzedzona ustaleniami świadczącymi o tym, że główną funkcją użytkową samochodu jest przewóz osób. Przeznaczenie towaru musi stanowić obiektywne kryterium klasyfikacji i jest ono decydujące, jeżeli jest temu towarowi właściwe (por. wyrok NSA z dnia 10 maja 2012r. I GSK 370/12). Podkreślenia wymaga, że cecha zasadniczego przeznaczenia do przewozu osób nie oznacza, że pojazd służy tylko i wyłącznie do przewozu osób. Brzmienie pozycji CN 8703 wskazuje wyraźnie, że może być on wykorzystywany również do przewozu towarów, choć zasadniczym jego przeznaczeniem jest przewóz osób. Świadczy o tym kwalifikowanie do tej pozycji samochodów osobowo – towarowych (kombi).

Zasadnicze przeznaczenie do przewozu osób (CN 8703) bądź towarów (CN 8704) ustalane jest na podstawie cech konstrukcyjnych samochodu, jego ogólnego wyglądu i wyposażenia. Powinno się ono odbywać w oparciu o całokształt okoliczności danej sprawy – dokumenty dotyczące okresu sprzed nabycia auta, jak i po jego nabyciu, obiektywne cechy samochodu świadczące o jego dominującym charakterze. Charakteru tego nie zmieniają przeróbki dokonane w samochodzie, dostosowujące go do indywidualnych potrzeb użytkownika lecz nie zmieniające konstrukcyjnego przeznaczenia pojazdu. Główne kryterium klasyfikacji pojazdów w ramach CN 8703 oparte jest na zasadniczym ich przeznaczeniu do przewozu osób.

Należy podkreślić, że ETS w wyroku z dnia 6 grudnia 2007 r. C-486/06 stwierdził:

( pkt 23 ),, należy przede wszystkim przypomnieć utrwalone orzecznictwo Trybunału, zgodnie z którym w interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w pozycjach CN oraz uwagach do sekcji lub działów (zob. wyroki z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie C-15/05 Kawasaki Motors Europe, Zb.Orz. str. I-3657, pkt 38 oraz z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie C-310/06 FTS International, Zb.Orz. str. I-6749, pkt 27).

( pkt 24 ) Następnie, przeznaczenie towaru może stanowić obiektywne kryterium klasyfikacji, jeżeli jest ono właściwe temu towarowi, co należy ocenić według obiektywnych cech i właściwości tego towaru (zob. wyroki z dnia 11 stycznia 2007 r. w sprawie C-400/05 B.A.S. Trucks, Zb.Orz. str. I-311, pkt 29; z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie C-183/06 RUMA, Zb.Orz. str. I-1559, pkt 36 i z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie C-142/06 Olicom, Zb.Orz. str. I-6675, pkt 18).

( pkt 25) Należy wreszcie przypomnieć, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału noty wyjaśniające opracowane w odniesieniu do CN przez Komisję, a w odniesieniu do HS przez WCO, w znaczący sposób przyczyniają się do interpretacji poszczególnych pozycji, jednakże nie są prawnie wiążące (zob. ww. wyrok w sprawie B.A.S. Trucks, pkt 28)."

Trybunał zatem stwierdził że z użytego wyrazu " przeznaczony" wynika, a znajduje to poparcie w orzecznictwie, iż główne przeznaczenie pojazdu jest decydujące, jeżeli jest ono jemu właściwe. Przeznaczenie to określa ogólny wygląd pojazdu i ogół cech tych pojazdu nadający mu zasadnicze przeznaczenie. Podkreślił także, że brak wyposażenia służącego do przytwierdzania towarów przy przewozie wskazuje na to , że takie (...) pojazdy nie są zasadniczo przeznaczone do przewozu towarów. Dodać trzeba, że o tym, czy dany pojazd jest "przeznaczony zasadniczo do przewozu osób", w żadnym razie nie może przesądzać to, w jaki sposób jest on używany przez nabywcę (tak NSA w wyroku z dnia 13 stycznia 2012 r., sygn. akt I GSK 803/10).

Z powołanych wyżej Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej wynika, że pozycja 8703 obejmuje "pojazdy wielofunkcyjne", takie jak pojazdy mechaniczne, które mogą przewozić zarówno osoby, jak i towary.

1. Typu pickup: tego typu pojazd posiada zwykle więcej niż jeden rząd siedzeń i tworzą go dwie oddzielne przestrzenie, mianowicie zamknięta kabina do przewozu osób i otwarta lub zakryta powierzchnia do transportu towarów. Jednakże takie pojazdy mają być klasyfikowane do pozycji 8704, jeżeli maksymalna wewnętrzna długość podłogi powierzchni do transportu towarów jest większa niż 50 % długości rozstawu osi pojazdu lub jeżeli posiadają one więcej niż dwie osie.

2. Typu wan: pojazd typu wan, z więcej niż jednym rzędem siedzeń, musi spełniać wskazania podane w Notach wyjaśniających do HS do pozycji 8703. Jednakże pojazd typu wan z jednym rzędem siedzeń i nieposiadający żadnych stałych punktów ich kotwiczenia oraz urządzeń do instalowania siedzeń i bez wyposażenia bezpieczeństwa znajdujących się w tylnej części pojazdu, ma być klasyfikowany do pozycji 8704, nawet jeżeli posiada stałą płytę lub przegrodę pomiędzy przestrzenią dla osób a powierzchnią ładunkową lub okna w panelach bocznych.

Natomiast w ww. Notach wyjaśniających do CN odnośnie pozycji 8704 wskazano, że mają zastosowanie Noty wyjaśniające do pozycji 8703, uwzględniając istotne różnice.

Nadto, pomocniczo przy klasyfikowaniu towaru do pozycji CN można stosować opublikowane obwieszczeniem Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy Celnej (M.P. nr 86, poz. 880) Noty wyjaśniających do Systemu Zharmonizowanego. Wprawdzie obwieszczenie to zostało wydane w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 12 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. nr 68, poz. 622 ze zm.) jako wyjaśnienia do Taryfy celnej, jednakże z przepisu tego wnika, że obejmują one w szczególności noty wyjaśniające do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (HS) oraz opinie klasyfikacyjne i decyzje Komitetu Systemu Zharmonizowanego. W tej sytuacji, zgodnie z powołaną wyżej przedmową do publikacji Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich, pomocniczo używając ww. wyjaśnień do Taryfy celnej, należy traktować Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej jako uzupełniające i używane w połączeniu właśnie z wyjaśnieniami do Taryfy celnej. Należy przy tym pamiętać, że Noty wyjaśniające zarówno do CN, jak i HS nie mają charakteru wiążącego, nie stanowią źródła prawa, a są jedynie narzędziem pomocniczym (podobnie jak Opinie Klasyfikacyjne Komitetu HS) przy klasyfikowaniu towarów do prawidłowego kodu CN. ( na co wskazał ETS w cytowanym wyroku z dnia 6 grudnia 2007 r. C-486/06)

Według tych wyjaśnień, zawarte w pozycji 8703 określenie "samochody osobowo – towarowe" oznacza pojazdy przeznaczone do przewozu najwyżej 9 osób (wraz z kierowcą), których wnętrze może być używane bez zmian konstrukcyjnych do przewozu zarówno osób, jak i towarów. Klasyfikacja pewnych pojazdów mechanicznych objętych tą pozycją jest wyznaczona przez pewne cechy, które wskazują, że pojazdy te są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób, niż do transportu towarów (8704). Cechy te są szczególnie pomocne przy określaniu klasyfikacji pojazdów mechanicznych, których masa brutto wynosi 5 ton i które posiadają pojedynczą zamkniętą przestrzeń wewnątrz dla kierowcy i zawierają inną przestrzeń dla pasażerów, którą można wykorzystać do transportu zarówno osób, jak i towarów. Do tej kategorii pojazdów mechanicznych włączone są te powszechnie znane jako pojazdy "wielozadaniowe" (np. pojazdy typu van, SUV-y, niektóre pojazdy typu pickup). Przejawem cech projektowych zwykle stosowanych do pojazdów, które są objęte tą pozycją, są następujące cechy:

a) obecność stałych siedzeń z wyposażeniem zabezpieczającym (np. pasy bezpieczeństwa lub punkty kotwice oraz wyposażenie do zainstalowania pasów bezpieczeństwa) dla każdej osoby lub obecność stałych punktów kotwiących i wyposażenie do zainstalowania siedzeń i wyposażenia zabezpieczającego w przestrzeni tylnej powierzchni dla kierowcy i przestrzeni siedzeń pasażerów; takie siedzenia mogą być zamocowane na stałe, składające się ze zdejmowanych z punktów kotwiących lub składanych;

b) obecność tylnych okien wzdłuż dwubocznych paneli;

c) obecność przesuwnych, wahadłowych lub podnoszonych drzwi (jedne lub więcej) z oknami na bocznych panelach lub z tyłu;

d) brak stałego panela lub przegrody pomiędzy przestrzenią dla kierowcy i przednich siedzeń pasażerów a przestrzenią tylną, która może być używana do przewozu zarówno osób, jak i towarów;

e) wyposażenie całego wnętrza pojazdu w sposób kojarzony z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów (np. dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki).

Natomiast powołane wyżej wyjaśnienia odnośnie pozycji 8704 wskazują, że klasyfikacja pewnych pojazdów mechanicznych do tej właśnie pozycji zależy od pewnych cech, które wskazują na to, że pojazdy są przeznaczone głównie do transportu towarów a nie transportu osób (pozycja 8703). Cechy te są szczególnie pomocne przy określaniu klasyfikacji pojazdów mechanicznych, których masa brutto nie przekracza 5 ton i które posiadają oddzieloną część tylną lub otwartą naczepę, normalnie wykorzystywaną do transportu towarów, ale mogącą posiadać tylne siedzenia – ławki, które nie mają pasów bezpieczeństwa, punktów mocowania ani wyposażenia kojarzonego z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów i które są składane płasko na boki w celu umożliwienia pełnego wykorzystania naczepy do transportu towarów. Do tej kategorii pojazdów mechanicznych należą tzw. pojazdy "wielozadaniowe" (np. pojazdy w typie vana, pojazdy typu pickup oraz niektóre SUV-y). O tym, że dany pojazd kwalifikuje się do tej pozycji, świadczą następujące cechy:

a) siedzenia, ławki bez wyposażenia zabezpieczającego (np. pasów bezpieczeństwa lub punktów do zamocowania pasów bezpieczeństwa i potrzebnego do tego wyposażenia) ani bez wyposażenia kojarzonego z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów w części tylnej znajdującej się za siedzeniem kierowcy i przednimi siedzeniami pasażerów. Siedzenia te są zwykle składane tak, aby możliwe było pełne wykorzystanie tylnej części pojazdu (vany) lub naczepy (pojazdy typu pickup) do transportu towarów;

b) oddzielna kabina dla kierowcy i pasażerów oraz oddzielna otwarta naczepa z panelami bocznymi i nakładaną klapą (pojazdy typu pickup);

c) brak okien na bokach pojazdu; obecność przesuwnych, wahadłowych lub podnoszonych drzwi bez okien na bokach pojazdu lub z tyłu, przeznaczonych do załadunku i rozładunku towarów (vany);

d) zamontowany na stałe panel lub przegroda pomiędzy częścią dla kierowcy i pasażerów siedzących z przodu a częścią tylną;

e) brak wyposażenia części załadunkowej pojazdu w sposób kojarzony z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów (np. dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy Sąd stwierdził, że organy podatkowe obu instancji prawidłowo dokonały ustaleń świadczących o tym, iż główną funkcją nabytego wewnątrzwspólnotowo przez skarżącego samochodu [...] jest przewóz osób, zasadnie korzystając przy klasyfikowaniu przedmiotowego samochodu z zawartych w Nomenklaturze Scalonej opisów kodów CN 8703 i CN 8704, z uwzględnieniem ORINS oraz pomocniczo wyjaśnień do Taryfy celnej. Stosownie do powyższych przepisów oraz ustawy o podatku akcyzowym, a także mając na względzie dokonane oględziny pojazdu należy podkreślić, że decydującymi cechami spornego pojazdu, przesądzającymi o jego kwalifikacji według przeznaczenia, jest to, że posiada jednobryłowe, zamknięte, czterodrzwiowe nadwozie. Na całej powierzchni bocznej posiada okna, po trzy szyby po lewej, jak i po prawej stronie nadwozia. Wewnątrz znajdują się dwa rzędy siedzeń dla pięciu osób, wyposażone w zagłówki oraz pasy bezpieczeństwa dla kierowcy i każdego pasażera. Pierwszy rząd to dwa fotele pojedyncze, drugi rząd to kanapa dwudzielna, drzwi pierwszego rzędu posiadają elektrycznie sterowane okna. Wszystkie drzwi posiadają tapicerkę. Wykładzina podłogowa pojazdu w części przedniej i tylnej siedzeń jest taka sama. Samochód jest wyposażony w klimatyzację, głośniki, oświetlenie miejsce na kubki w drzwiach bocznych. Za przednim rzędem siedzeń nie stwierdzono kratki, ściany działowej oddzielającej część dla kierowcy i pasażera siedzących z przodu od części tylnej. Nie stwierdzono uchwytów mocujących, jak i śladów mocowania ściany działowej, zarówno na bokach, jak i suficie pojazdu. W ocenie Sądu organy słusznie uznały, że te obiektywne właściwości pojazdu, wyznaczyły jego zasadnicze przeznaczenie, którym jest przewóz osób. Podkreślić przy tym należy, że dokonane w pojeździe zmiany,polegające na zdemontowaniu kraty tylnej, zamontowaniu tylnego rzędu siedzeń z trzema miejscami siedzącymi z zagłówkami oraz zamontowaniu pasów bezpieczeństwa, nie spowodowały zmian w jego konstrukcji a w istocie przywróciły w większym stopniu jego podstawowe przeznaczenie jakim było "przeznaczenie zasadniczo do przewozu osób". Co istotne, w toku prowadzonego postępowania, w szczególności zaś dokonując oględzin, organ nie stwierdził elementów świadczących o tym, że samochód mógł mieć elementy typowe dla samochodu ciężarowego. Nie ulega wątpliwości, że gdyby w sprowadzonym z Danii samochodzie dokonano zmian konstrukcyjnych, powodujących zmianę jego zasadniczego przeznaczenia z pojazdu do przewozu osób na pojazd do transportu towarowego, to przy dokonywaniu przez organ oględzin takie zmiany musiałyby zostać ujawnione Kwestionując wydane w obu instancjach decyzje, skarżący powołuje się na działanie w zaufaniu do organów państwa, wskazując na dowód ze świadectwa homologacyjnego oraz duńskiego dowodu rejestracyjnego z dotyczącym spornego auta wpisem "samochód dostawczy" i zarzucając nie przeprowadzenie dowodu przeciwnego, który by moc dowodową tego wpisu podważał. Odwołując się do przytoczonych wyżej przepisów wspólnotowych, jak i współbrzmiących z nimi uregulowań ustawy o podatku akcyzowym, należy stwierdzić, że dla prawidłowej klasyfikacji nabytego przez skarżącego samochodu nie może mieć znaczenia jego kwalifikacja na potrzeby rejestracji pojazdu, dokonana z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.). Określenie pojazdu w przepisach tej ustawy jako "samochód ciężarowy" nie oznacza, że nie jest on samochodem osobowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, bowiem skutki podatkowe rodzi jedynie klasyfikacja pojazdu do odpowiedniego kodu CN, a nie jego rejestracja na terytorium kraju (jako samochodu ciężarowego) lub poza nim (w Danii - jako samochodu dostawczego). Zatem organy podatkowe w badanej sprawie nie były zobligowane do przeprowadzenia dowodu przeciwnego, który obalałby szczególną moc dowodową dokumentu zarejestrowania pojazdu jako samochodu ciężarowego. Ta rejestracja przy ocenianiu skutków podatkowych w podatku akcyzowym przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu pojazdu nie ma znaczenia, nietrafny zatem jest zarzut naruszenia art. 194 Ordynacji podatkowej. Podobnie należy odnieść się do kwestii dotyczącej homologacji, organ słusznie stwierdził, że jako dokument wydany w oparciu o inne przepisy niż podatkowe, nie może stanowić podstawy do dokonania kwalifikacji towarowej spornego pojazdu. Ponadto podkreślić należy, że z załącznika Nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 października 2005 r. w sprawie homologacji typów pojazdów samochodowych i przyczep (Dz. U. Nr 238, poz. 2010 ze zm.) wynika, że dla potrzeb homologacji typu zgodnie z klasyfikacją międzynarodową rozróżnia się m.in. kategorię M: pojazdy samochodowe mające co najmniej cztery koła oraz zaprojektowane i wykonane do przewozu osób i kategorię N: pojazdy samochodowe mające co najmniej cztery koła oraz zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków. Wskazana w ww. załączniku Nr 1 definicja kategorii pojazdów M nie pokrywa się z definicją samochodów osobowych zawartą w art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, oznaczającą pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (...), włącznie z samochodami osobowo – towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi (...). Nie można więc uznać, że pojazd zaliczony w homologacji do kategorii N nie jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Z tych też względów nie można również podzielić poglądu skarżącego, że zaskarżoną decyzją organ dokonał w istocie zmiany statusu zakupionego samochodu z ciężarowego na osobowy. Dowodem, na który powołały się organy, a który kwestionuje R.S. w skardze, jest pismo T Spółki z o.o., w którym firma ta wyjaśniła, że samochód [...] o ww. numerze nadwozia został skompletowany na linii produkcyjnej w Japonii w 2001 r. jako samochód osobowy w kategorii M1 z dostępną ilością 6 miejsc wraz z kierowcą. Przewidziany do sprzedaży na rynku duńskim, został wyposażony w tabliczkę producenta przewidzianą dla lokalnego procesu homologacji i prawdopodobnie uzyskał homologację lokalną w Danii dla kategorii N1 – ciężarowy lub indywidualne dopuszczenie do ruchu.

Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do podważania uprawnień Spółki T do udzielenia tej informacji. Nadto, informacja ta jest jednym z dowodów zebranych w sprawie i ocenionych przez organy podatkowe, potwierdzającym jedynie ustalenie zasadniczego przeznaczenia spornego samochodu do przewozu osób. Biorąc pod uwagę treść informacji przedstawiciela producenta w Polsce można było przyjąć, że oznacza to, że samochód [...] został zaprojektowany i wyprodukowany jako samochód przeznaczony zasadniczo do przewozu osób. Organy słusznie stwierdziły, że pojazd ten trwale nie utracił swojego zasadniczego charakteru i przeznaczenia do przewozu osób nadanego mu przez producenta. Zdaniem Sądu, w spornym samochodzie nie dokonano żadnych zmian konstrukcyjnych a jedynie zostały wykonane przeróbki, co potwierdziły oględziny pojazdu, zeznania obecnego właściciela, , dokumentacja fotograficzna zawarta w aktach administracyjnych. W świetle wszystkich zgromadzonych dowodów, w ich wzajemnym powiązaniu i udokumentowanej sekwencji zdarzeń stwierdzić należy, że zmiany zgodne z duńskimi regulacjami krajowymi, nie oznaczały zmiany konstrukcji pojazdu i trwałą utratę przez to jego funkcji jako pojazdu zasadniczo przeznaczonego do przewozu osób. Organy podatkowe zebrały obszerny materiał dowodowy i rozpatrzyły go w sposób wyczerpujący. Nie sposób zanegować prawidłowości ustaleń, że nabyty przez skarżącego samochód posiadał szereg zasadniczych cech charakterystycznych dla pojazdów objętych pozycją CN 8703. Samochód ten został wyprodukowany jako samochód osobowy, czyli zaprojektowany i skonstruowany zasadniczo do przewozu osób, o czym świadczy cytowany już szczegółowy opis pojazdu w trakcie oględzin o którym został pełnomocnik skarżącego poinformowany ( k.77 akt adm.). W trakcie prowadzonego postępowania strona skarżąca nie zgłaszała zastrzeżeń do przeprowadzonych oględzin, a te obecnie podniesione w skardze, poza ogólnymi twierdzeniami nie zostały poparte żadnymi dowodami, chociaż o ich przedłożenie organ odwoławczy do skarżącego się zwracał.

W związku z tym należy się zgodzić z twierdzeniem Dyrektora Izby Celnej, że mimo, iż według duńskiego dokumentu rejestracyjnego samochód ten był samochodem dostawczym, to jednak ogólny wygląd i wyposażenie wskazuje na jego przeznaczenie jako pojazdu zasadniczo do przewozu osób. Zasadnie też organ odwoławczy przywołał na poparcie swojego stanowiska tezę zawartą w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 446/12, że "dla wymiaru podatku akcyzowego nie jest również ważne, że samochód w czasie eksploatacji jest wykorzystywany do przewozu towarów. Decydujące znaczenie mają cechy jakie pojazd ten otrzymał w procesie produkcji. Późniejsze zmiany, o ile będą zgodne z przepisami o ruchu drogowym należy uznać za dopuszczalną realizację uprawnień właścicielskich, które z punktu widzenia publicznego prawa podatkowego pozostają bez znaczenia.". W piśmie z dnia [...] maja 2013 r., skarżący twierdził, że samochód nie posiadał oryginalnych siedzeń zamocowanych w miejsca kotwiczące, lecz wstawione na spawanej metalowej konstrukcji. To twierdzenie nie zostało jednak poparte żadnym dowodem a ponadto nie znajduje potwierdzenia w przywoływanym już parokrotnie protokole oględzin, jak też w zeznaniach aktualnego właściciela pojazdu. Nie można przy tym zgodzić się ze skarżącym, że oględziny zostały wykonane przez nieuprawnionych urzędników, w sposób nierzetelny. Dowód ten spełnia bowiem wymagania art. 198 oraz art.157 Ordynacji podatkowej. Dodać jeszcze trzeba, że klasyfikacji dokonuje organ prowadzący postępowanie w sprawie podatku akcyzowego, bowiem wbrew zarzutowi strony skarżącej, art. 3 ustawy o podatku akcyzowym nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej ale do klasyfikacji

w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN). Dołączone przez skarżącego do pisma z dnia 20 maja 2013 r. kopie trzech decyzji o umorzeniu prowadzonych w stosunku do niego innych postępowań, nie mają wpływu na ocenę prawidłowości postępowania i zgodności z prawem rozstrzygnięcia podatkowego w niniejszej sprawie. Każdy nabyty wewnątrzwspólnotowo pojazd wymaga odrębnego, samodzielnego postępowania, ponadto Sąd rozpoznając konkretną skargę, nie jest uprawniony do dokonania kontroli legalności innego postępowania, niemającego związku z rozpoznawaną sprawą . Nadto, w piśmie procesowym z [...] maja 2013 r. skarżący powołał się na decyzję Komitetu Systemu Zharmonizowanego dotyczącą zaliczenia pojazdów typu "van" do pozycji 8704. Decyzja ta, przyjęta w marcu 1998 r. na sesji 21 Komitetu Systemu Zharmonizowanego, mówi że do pozycji 8704 należą pojazdy samochodowe typu "van", o maksymalnej ilości 2 i 3 pasażerów łącznie z kierowcą, o monolitycznej budowie nadwozia, posiadające tylko boczne panele okienne, przesuwne drzwi po jednej lub obu stronach i tylne drzwi z oknem oraz bez ławek za przednimi siedzeniami. Przestrzeń ładunkowa znajdująca się za przednimi siedzeniami oddzielona jest od części pasażerskiej ścianką działową, którą można usunąć; nie posiada punktów do zamocowania ławek za przednimi siedzeniami Samochód będący przedmiotem kontrolowanego postępowania podatkowego nie jest pojazdem, o którym mowa w przytoczonej decyzji, choćby z tego względu, że nie posiada przesuwnych drzwi po żadnej stronie, a na zrobionych w trakcie oględzin zdjęciach wyraźnie widać znajdujące się za przednimi siedzeniami punkty do zamocowania miejsc siedzących z tyłu.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, że leżące u podstaw zastosowania przepisów prawa materialnego ustalenia faktyczne i ich ocena nie naruszają zasad postępowania administracyjnego wyrażonych w art. 120, art.121, art.122, art. 187 § 1 i art. 194 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). W żadnym wypadku nie można zgodzić się z zarzutem naruszenia zasady zaufania, a podkreślić należy, że wymóg działania organów na podstawie przepisów prawa (art. 120 Ordynacji podatkowej) nakazywał wszechstronne wyjaśnienie sprawy, zaś ustalenie, że sprowadzony wewnątrzwspólnotowo pojazd jest w świetle przepisów o akcyzie samochodem osobowym, od którego nie został zadeklarowany i uiszczony podatek akcyzowy, obligowało organ podatkowy do określenia tego zobowiązania w drodze decyzji (art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej). Wobec stwierdzenia, że zaskarżona decyzja odpowiada prawu, na podstawie art. 151 P.p.s.a. Sąd skargę oddalił.