I SA/Wr 1133/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2013-11-04Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Koźlik /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu – Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi W. D. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Uzasadnienie
Skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata wskazując, że w lutym 2011 r. zachorował na wielomiejscowe uszkodzenie kręgosłupa, co spowodowało niemożność chodzenia. Na potwierdzenie stanu zdrowia przedłożone zostały stosowne dokumenty. Rodzinny majątek – w tym dom, mieszkanie, gospodarstwo rolne – w całości został zajęty przez syndyka w ramach postępowania upadłościowego. Od czasu upadłości wnioskodawca nie otrzymuje żadnych środków na utrzymanie – żyje wyłącznie dzięki pomocy przyjaciół.
W dodatkowym oświadczeniu skarżący podał, że dotychczas mieszkał sam, obecnie przebywa w zakładzie karnym i oczekuje przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności z powodu choroby kręgosłupa. Nie posiada żadnych dochodów od czasu upadłości w 2004 r.
Nie posiada zeznań podatkowych gdyż syndyk odmawia mu ich doręczenia. Od czasu upadłości wnioskodawca nie posiada też żadnych rachunków bankowych, lokat itp. Od 2005 r. jest wpisany do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych.
Zgodnie z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika z urzędu, czyli w zakresie całkowitym, może być przyznane osobie fizycznej, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Powyższe zostało wykazane. Wskazać należy, iż skarżący nie ma jakichkolwiek dochodów ani majątku, z którego mógłby pozyskać środki na opłacenie kosztów sądowych ani rodziny, która mogłaby go wesprzeć finansowo.
W tym stanie rzeczy uznać należało, iż wnioskodawca spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wyjaśnić tylko wypada, iż w zakresie żądania wniosku skarżący wskazał dwóch pełnomocników, tymczasem w ramach prawa pomocy możliwe jest przyznanie tylko jednego pełnomocnika z urzędu. Wobec tego wyboru pełnomocnika dokonał referendarz sądowy w zakresie wskazanym przez wnioskodawcę.
i Wobec powyższego, na podstawie art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Koźlik /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu – Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi W. D. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Uzasadnienie
Skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata wskazując, że w lutym 2011 r. zachorował na wielomiejscowe uszkodzenie kręgosłupa, co spowodowało niemożność chodzenia. Na potwierdzenie stanu zdrowia przedłożone zostały stosowne dokumenty. Rodzinny majątek – w tym dom, mieszkanie, gospodarstwo rolne – w całości został zajęty przez syndyka w ramach postępowania upadłościowego. Od czasu upadłości wnioskodawca nie otrzymuje żadnych środków na utrzymanie – żyje wyłącznie dzięki pomocy przyjaciół.
W dodatkowym oświadczeniu skarżący podał, że dotychczas mieszkał sam, obecnie przebywa w zakładzie karnym i oczekuje przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności z powodu choroby kręgosłupa. Nie posiada żadnych dochodów od czasu upadłości w 2004 r.
Nie posiada zeznań podatkowych gdyż syndyk odmawia mu ich doręczenia. Od czasu upadłości wnioskodawca nie posiada też żadnych rachunków bankowych, lokat itp. Od 2005 r. jest wpisany do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych.
Zgodnie z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej: p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika z urzędu, czyli w zakresie całkowitym, może być przyznane osobie fizycznej, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Powyższe zostało wykazane. Wskazać należy, iż skarżący nie ma jakichkolwiek dochodów ani majątku, z którego mógłby pozyskać środki na opłacenie kosztów sądowych ani rodziny, która mogłaby go wesprzeć finansowo.
W tym stanie rzeczy uznać należało, iż wnioskodawca spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wyjaśnić tylko wypada, iż w zakresie żądania wniosku skarżący wskazał dwóch pełnomocników, tymczasem w ramach prawa pomocy możliwe jest przyznanie tylko jednego pełnomocnika z urzędu. Wobec tego wyboru pełnomocnika dokonał referendarz sądowy w zakresie wskazanym przez wnioskodawcę.
i Wobec powyższego, na podstawie art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
