II SAB/Kr 271/13

Uzasadnienie

S.P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Wójta Gminy T. polegającą na nierozpoznaniu jego wniosku z dnia 31 lipca 2013 r. We wniosku tym skarżący poruszył problem nielegalnej lokalizacji punktu do zbierania i przeładunku odpadów komunalnych, który Gmina T. zlokalizowała przy Strażnicy Ochotniczej Straży Pożarnej w T. S.P zażądał od Wójta Gminy T. "natychmiastowego usunięcia odpadów z ww. miejsca, nie przeznaczonego na te cele", a także doręczenia mu "stosownych pozwoleń dotyczących zrealizowania powyższego celu tj. lokalizacji przedmiotowego punktu do zbierania i przeładunku odpadów komunalnych na ww. terenach".

W skardze na bezczynność S.P, podkreślił, że lokalizacja niezwykle niebezpiecznej działalności ma miejsce bez jakichkolwiek wymaganych prawem pozwoleń, których nigdy mu nie doręczono - co jego zdaniem oznacza, ze został pozbawiony obrony własnego interesu oraz interesów jego rodziny chronionych prawem.

Skarżący wskazał, że w odpowiedzi na powyższy wniosek otrzymał od Wójta Gminy T. zwykłe pismo z dnia 28 sierpnia 2013 r. Jego zdaniem takie pismo, na które nie przysługuje odwołanie, nie stanowi załatwienia sprawy, a organ administracji powinien wydać decyzję administracyjną zgodnie z art. 104 k.p.a.

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1 - 5 tego przepisu.

Stosownie do art. 50 § 1 p.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. W myśl art. 50 § 2 p.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.

W przypadku skargi na bezczynność interes prawny do wniesienia skargi należy badać przez pryzmat uprawnienia do wzięcia udziału w postępowaniu administracyjnym objętym skargą na bezczynność. Innymi słowy uprawnionym do wniesienia skargi na bezczynność organu jest tylko ten, kto w postępowaniu administracyjnym objętym skargą mógłby występować w charakterze strony. Tylko bowiem taki podmiot może żądać, by sąd administracyjny zobowiązał organ administracji do rozstrzygnięcia sprawy w określonym terminie na podstawie art. 149 p.p.s.a.

Zgodnie z art. 28 k.p.a. stroną postępowania administracyjnego jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Interes prawny musi wynikać z przepisu prawa materialnego. Musi to być taki przepis, z którego dla danego podmiotu wynikają prawa lub obowiązki pozostające w związku z konkretnym rozstrzygnięciem.

Od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, kiedy to konkretny podmiot jest wprawdzie zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej lecz dla którego z przepisu prawa nie wynikają żadne uprawnienia lub obowiązki.

W niniejszej sprawie S.P., domagał się od Wójta Gminy T. wydania decyzji nakazującej usunięcie odpadów.

Art. 26 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21) przewiduje możliwość wydania z urzędu przez wójta (burmistrza albo prezydenta miasta) albo przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska decyzji nakazującej usunięcie odpadów. Stroną takiego postępowania jest jednak tylko posiadacz odpadów oraz ewentualnie - jeśli posiadacz odpadów nie jest jednocześnie podmiotem władającym powierzchnią ziemi, ten podmiot.

W niniejszej sprawie nie ma żadnych podstaw by uznać, że skarżący jako mieszkaniec Gminy T. ma interes prawny w rozstrzygnięciu kwestii poruszonej przez niego w piśmie z dnia 31 lipca 2013 r. Może on mieć co najwyżej interes faktyczny, który jednak nie daje mu prawa do uczestniczenia w ewentualnym postępowaniu administracyjnym zmierzającym do wydania decyzji na podstawie art. 26 ustawy o odpadach, a w konsekwencji również nie daje mu prawa do wniesienia skargi na bezczynność w tej sprawie.

Jak wynika ze skierowanego do S.P. pisma Wójta Gminy T. z dnia 28 sierpnia 2013 r. organ administracji potraktował wniosek skarżącego z dnia 31 lipca 2013 r. nie jako wniosek inicjujący postępowanie administracyjne (art. 61 k.p.a.), lecz jako wniosek, o którym mowa w rozdziale 3 działu VIII k.p.a. tj. w art. 241 i nst. tej ustawy. Wskazuje na to powołanie się w wymienionym piśmie na art. 246 k.p.a.

Z utrwalonego orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że czynności podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego (art. 221-256 k.p.a.) odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 3 § 2 pkt 1-8 p.p.s.a. i nie podlegają kognicji sądu administracyjnego (np. postanowienia NSA: z dnia 9 listopada 2006 r., sygn. I OZ 1133/06, LEX nr 321541, z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. II OSK 2692/11, LEX nr 1110181 i z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. I OSK 1340/11, LEX nr 1149155).

Podsumowując stwierdzić należy, że skarżący nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność Wójta Gminy T. w sprawie wydania decyzji nakazującej usunięcie odpadów z nieruchomości użytkowanej przez Ochotniczą Straż Pożarną w T. , a wniesiona przez niego skarga jest niedopuszczalna.

Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. odrzucił skargę.