ITPB2/415-108/10/ENB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu 4 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu 26 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 4 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

Pismem z dnia 18 marca 2010 r. Nr ITPB2/415-108/10-2/ENB wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Powyższe uzupełniono w dniu 26 marca 2010 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Po osiągnięciu pełnoletniości otrzymała Pani odszkodowanie, pochodzące od osoby winnej śmierci Pani ojca. Środki z tytułu odszkodowania zostały zdeponowane w 1995 r. na rachunku bankowym, otwartym na Pani nazwisko przy sądzie spadkowym w USA. Zgodnie z podpisaną ugodą pomiędzy Pani matką a sprawcą śmierci ojca, pieniądze miały zostać wypłacone po osiągnięciu przez Panią pełnoletniości. W 2009 r. odszkodowanie zostało przesłane na rachunek bankowy w Polsce. Od dnia urodzin mieszka Pani w Polsce i tu też znajduje się Pani ośrodek interesów życiowych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne z tytułu odszkodowania otrzymane w wyniku ugody zawartej przed sądem podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane środki pieniężne są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odszkodowanie zostało zdeponowane w 1995 r. w sądzie do spraw rodzinnych w USA, gdzie było zwolnione z opodatkowania, a w 2009 r. zostało jedynie przekazane do dyspozycji Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a tej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku, Wnioskodawczyni po osiągnięciu pełnoletniości otrzymała odszkodowanie, pochodzące od osoby winnej śmierci Jej ojca. Środki z tytułu odszkodowania, zostały zdeponowane w 1995 r. na rachunku bankowym, otwartym na nazwisko Wnioskodawczyni przy sądzie spadkowym w USA. Zgodnie z podpisaną ugodą, pomiędzy matką Wnioskodawczyni a sprawcą śmierci, pieniądze miały zostać wypłacone po osiągnięciu przez Wnioskodawczynię pełnoletniości. W 2009 r. odszkodowanie zostało przesłane na rachunek bankowy w Polsce. Od dnia urodzin Wnioskodawczyni mieszka w Polsce i tu też znajduje się jej ośrodek interesów życiowych.

Wskazać należy, iż umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki z dnia 8 października 1974 r. o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31 poz. 178) nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania odszkodowań. Oznacza to, iż otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, wynikających z art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 powyższej umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 2 postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub

2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Dodatkowo z art. 5 ust. 3 wynika, że bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ust. 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami art. 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższego wynika, że otrzymane odszkodowanie może podlegać opodatkowaniu zarówno w Polce jak i w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b tej ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymaga dla zastosowania zwolnienia przedmiotowego, by odszkodowanie było wypłacone na podstawie polskich przepisów lub ugody zawartej przed polskim sądem. Nie ogranicza też zwolnienia do ewentualnych odszkodowań wypłaconych wyłącznie w kraju.

W przedstawionym stanie faktycznym odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawczynię zostało przyznane na podstawie ugody sądowej, ponadto nie zaistniały negatywne przesłanki uniemożliwiające skorzystanie ze wskazanego zwolnienia przedmiotowego, tj. odszkodowanie nie było otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie dotyczyło korzyści, które Wnioskodawczyni mogłaby osiągnąć, gdyby Jej szkody nie wyrządzono.

W związku z tym wskazać należy, iż otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie jest odszkodowaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym kwota tego odszkodowania, jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.