IBPP1/443-720/10/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2010r. (data wpływu 3 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2010r. (data wpływu 12 października 2010r.) oraz pismem z dnia 10 listopada 2010r. (data wpływu 18 listopada 2010r.) i pismem z dnia 15 listopada 2010r. (data wpływu 19 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz ustalenia podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 3 sierpnia 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz ustalenia podstawy opodatkowania.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 października 2010r. (data wpływu 12 października 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-720/10/LSz z dnia 28 września 2010r. oraz pismami z dnia 10 listopada 2010r. (data wpływu 18 listopada 2010r.) i pismem z dnia 15 listopada 2010r. (data wpływu 19 listopada 2010r.), będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-720/10/LSz z dnia 2 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (stan faktyczny):

Podatnik jest właścicielem zabudowanej nieruchomości przeznaczanej na prowadzenie działalności gospodarczej. W roku 1993 nieruchomość - zabudowana budynkami magazynowymi - została wydzierżawiona osobie trzeciej. Dzierżawca - w latach 1993 - 2006 wyremontował będące w stanie ruiny budynki znajdujące się na gruncie i wybudował na powyższej nieruchomości dalsze budynki służące prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Budynki zostały wybudowane na podstawie pozwolenia na budowę udzielonego dzierżawcy i na jego koszt. Podatnik nie ponosił żadnych kosztów w związku z budową nie dokonywał także odliczeń podatku VAT z tego tytułu.

Obecnie podatnik zamierza sprzedać ww. nieruchomość w drodze przetargu. Zgodnie z opinią rzeczoznawcy majątkowego wartość nieruchomości wynosi 3.015.000,00 zł., zaś wartość nakładów jest równa kwocie – 2.666.582,00 zł.

W razie nabycia nieruchomości przez dotychczasowego dzierżawcę wartość nakładów zostanie potrącona z ceną sprzedaży, zaś dzierżawca (kupujący) uiści na rzecz podatnika (właściciela nieruchomości) jedynie kwotę nie mniejszą niż 352.418,00 zł. - stanowiącą różnicę pomiędzy wartością całej nieruchomości, a wartością poniesionych na nieruchomości nakładów.

W razie nabycia przez osobę trzecią do ceny sprzedaży zostanie doliczona wartość poczynionych przez dzierżawcę nakładów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że przedmiotem umowy dzierżawy jest jedna działka na której posadowione są dwa obiekty budowlane.

Dzierżawca rozbudował na własny koszt dwa obiekty budowlane - a nie jak omyłkowo wskazano we wniosku o interpretację - wybudował nowe obiekty. Dzierżawca – w ramach prowadzonej przez siebie działalności - rozbudował i zmodernizował obiekty budowlane (budynki), które uprzednio znajdowały się na nieruchomości. Rozbudowane budynki stanowią samodzielne obiekty budowlane.

Dzierżawca dokonał rozbudowy budynków za zgodą samoistnego posiadacza ww. nieruchomości (osoby trzeciej), który władał nieruchomością do roku 2006r. W roku 2006 Gmina odzyskała posiadanie nieruchomości.

Dzierżawca włada budynkami od roku 1993 (tj. od momentu zawarcia umowy dzierżawy z poprzednim samoistnym posiadaczem przedmiotowej nieruchomości).

Przedmiotem umowy sprzedaży będzie nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami gospodarczymi - albowiem budynki te nie stanowią odrębnego od gruntu przedmiotu własności, będąc częściami składowymi nieruchomości gruntowej.

Sprzedaż nieruchomości nastąpi przed rozwiązaniem umowy dzierżawy.

Umowa dzierżawy przewiduje, iż poniesione przez dzierżawców nakłady zostaną zaliczone na poczet ceny sprzedaży nieruchomości.

Rozliczenie nakładów nie nastąpi przed zawarciem umowy sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 listopada 2010r. Wnioskodawca podał, że nieruchomość została wydzierżawiona w dniu 22 listopada 1993r. przez Gminną Spółdzielnię z siedzibą w J. - będącą posiadaczem samoistnym przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca wydzierżawił nieruchomość dzierżawcy 11 października 2007r. Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości w inny sposób niż poprzez jej wydzierżawienie.

Samoistnym posiadaczem nieruchomości do roku 2006 była Gminna Spółdzielnia z siedzibą w J., która użytkowała nieruchomość bez tytułu prawnego (art. 336 kodeksu cywilnego).

Gmina stała się właścicielem nieruchomości z mocy samego prawa, co stwierdzono na podstawie decyzji Wojewody ….. nr …… z dnia 24 maja 1999r. (prawomocna z dniem 12 czerwca 1999r.). W tym okresie przedmiotowa nieruchomość pozostawała w posiadaniu samoistnym Gminnej Spółdzielni. W związku z ustaleniem, iż ww. posiadacz nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości, dnia 26 września 2005r. Gmina wystąpiła do Sądu Rejonowego w C. o wydanie przedmiotowej nieruchomości. Sąd Rejonowy w C. wyrokiem z dnia 10 marca 2006r nakazał Gminnej Spółdzielni wydanie przedmiotowej nieruchomości (sygn. ...).

Budynki na nieruchomości zostały wybudowane przez Gminną Spółdzielnię w roku 1960 ubiegłego wieku (brak bliższych danych).

Przy nabyciu nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń przedmiotowej nieruchomości.

Budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości są oznaczone symbolem określonym zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych – Sekcja 1, Dział 12, Klasa 1251.

Ponadto Wnioskodawca podał, że nie jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji obejmującej sprzedaż na rzecz osoby trzeciej, albowiem w dniu 6 października 2010r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotową nieruchomość na rzecz dotychczasowego dzierżawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedawca powinien naliczyć i pobierać podatek od towarów i usług, a jeśli tak - co powinno stanowić podstawę wyliczenia podatku od towarów i usług, w związku z umową sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy wyżej wymienionej sprzedaży przeniesienie własności budynków i innych obiektów na nieruchomości nie podlega podatkowi od towarów i usług. Podatnikowi nie przysługiwało bowiem w stosunku do tych obiektów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art.43 ust. 1 pkt 10 a).

W ocenie podatnika podatkowi od towarów i usług przy opisanej transakcji nie będzie podlegać także sprzedaż gruntu wraz z używanymi budynkami, albowiem stosownie do treści art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, przy dostawie budynków i budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się własności gruntu.

Jednocześnie w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, iż w jego ocenie transakcja nie podlega podatkowi od towarów i usług z przyczyn wskazanych we wniosku.

Wnioskodawca oświadczył, iż podstawę wyliczenia podatku od towarów i usług (w razie gdyby istniał obowiązek jego uiszczenia) stanowić powinna wartość budynków wg stanu na dzień zawarcia umowy dzierżawy z poprzednim samoistnym posiadaczem nieruchomości wyliczona wg cen dzisiejszych - określona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 55.318,- zł, tj. bez uwzględnienia poniesionych nakładów na nieruchomość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów za wynagrodzeniem. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż zamierza dokonać zbycia nieruchomości składającej się z działki gruntowej zabudowanej budynkami gospodarczymi trwale związanymi z gruntem, które dzierżawca gruntu - rozbudował i zmodernizował. Rozbudowane budynki stanowią samodzielne obiekty budowlane oznaczone symbolem określonym zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych – Sekcja 1, Dział 12, Klasa 1251.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Wnioskodawca wskazał odpowiedni symbol PKOB dla budynków, tj.: symbol PKOB – 1251 – budynki przemysłowe.

Zatem sprzedaż ww. budynków wraz z gruntem, na którym jest posadowiony – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu budynki przemysłowe sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKOB 1251, które Wnioskodawca sprzedał wraz z gruntem, zostały wybudowane w 1960r. ubiegłego wieku przez Gminną Spółdzielnię z siedzibą w J., która była posiadaczem samoistnym tej nieruchomości i nie posiadała tytułu prawnego do niej. Budynki i grunt stały się własnością Gminy z mocy samego prawa, co stwierdzono na podstawie decyzji Wojewody ….. nr …. z dnia 24 maja 1999r. (prawomocna z dniem 12 czerwca 1999r.). Ponadto Gmina wystąpiła do Sądu Rejonowego w C. o wydanie przedmiotowej nieruchomości. Sąd Rejonowy w C. wyrokiem z dnia 10 marca 2006r nakazał Gminnej Spółdzielni wydanie przedmiotowej nieruchomości (sygn....).

Przy nabyciu budynków Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca wydzierżawił nieruchomość dzierżawcy 11 października 2007r. Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości w inny sposób niż poprzez jej wydzierżawienie.

Dzierżawca włada budynkami od 1993r., tj. od momentu zawarcia umowy dzierżawy z posiadaczem samoistnym tej nieruchomości

Budynki zostały rozbudowane przez dzierżawcę na podstawie pozwolenia na budowę udzielonego dzierżawcy i za zgodą Gminnej Spółdzielni (samoistnego posiadacza ww. nieruchomości - osoby trzeciej) i na koszt dzierżawcy. Gmina w związku z rozbudową nie ponosiła żadnych kosztów i nie dokonywała także odliczeń podatku VAT z tego tytułu.

Zgodnie jednak z cytowanym wyżej art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku, po jego wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej). W przedmiotowej sprawie budynki przemysłowe wprawdzie były ulepszane, ale przez dzierżawcę nie Wnioskodawcę i na koszt dzierżawcy. Gmina w związku z rozbudową nie ponosiła żadnych kosztów.

Z dniem 11 października 2007r., Wnioskodawca wydzierżawił nieruchomość dzierżawcy, natomiast sprzedaż nieruchomości nastąpi przed rozwiązaniem umowy dzierżawy.

W związku z powyższym dostawa przez Wnioskodawcę budynków będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie wystąpiły okoliczności, które wyłączają zwolnienie od podatku na podstawie tego przepisu. W przedmiotowej sprawie dostawa nie jest bowiem dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy będzie również grunt, na którym posadowione są ww. budynki.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położony jest budynek, rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli natomiast dostawa budynku podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT, to taką stawką należy opodatkować również grunt.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu oraz powołanych wyżej regulacji, stwierdzić należy, że co do zasady sprzedaż przez Wnioskodawcę budynków przemysłowych wraz z gruntem, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT (a nie jak stwierdzone zostało we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT) w związku z art. 29 ust. 5 tej ustawy.

W kwestii natomiast podstawy opodatkowania należy wskazać, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT). Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 3 ustawy o VAT jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku. Natomiast zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny), należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania w przedmiotowej sprawie będzie kwota należna z tytułu sprzedaży ustalona przez strony umowy pomniejszona o kwotę należnego podatku, pod warunkiem, że pomiędzy stronami transakcji nie zachodzą ww. powiązania. Kwota ta będzie stanowiła obrót podlegający opodatkowaniu. W przedmiotowej sprawie dostawa nieruchomości będzie jednakże korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Końcowo należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nieprawidłowo utożsamia zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT z wyłączeniem z opodatkowania. Jeśli dana czynność nie podlega opodatkowaniu to nie stosuje się do niej regulacji wynikających z ustawy o VAT. Jeśli natomiast czynność jest objęta regulacją ustawy o VAT to podlega opodatkowaniu a w dalszej kolejności należy ustalić jaką zastosować stawkę lub zwolnienie z opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług dokonuje czynności, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT lecz jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji (stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym).

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zaznaczyć, iż tut. organ nie dokonał oceny prawidłowości wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności dotyczących sposobu ewentualnych wzajemnych rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a kupującym, gdyż przedmiotem interpretacji może być wyłącznie przepis prawa podatkowego.

Końcowo należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W świetle powyższego niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy (dzierżawcy).

Należy również dodać, że dla celów niniejszej interpretacji przyjęto, że pod pojęciem „obiektów” użytym przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku należy rozumieć wyłącznie obiekty budowlane trwale związane z gruntem opisane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, tj. budynki objęte PKOB 1251.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.