1.
Podmiot dokonujący oceny polowej lub oceny laboratoryjnej materiału siewnego może uznać materiał siewny w niższym stopniu kwalifikacji niż to wynika z kolejności rozmnożeń dla danego stopnia kwalifikacji materiału użytego do jego wytworzenia (degradacja materiału siewnego).
2.
Degradacji materiału siewnego po dokonaniu oceny laboratoryjnej może dokonać wyłącznie zachowujący odmianę w odniesieniu do materiału siewnego własnych odmian.
3.
Degradacji materiału siewnego dokonuje się w stosunku do całej partii tego materiału lub jej części.
4.
Po dokonaniu degradacji:
1)
całej partii materiału siewnego – wydaje się świadectwo oceny laboratoryjnej, z tym że w przypadku gdy świadectwo oceny laboratoryjnej zostało już wydane, nowe świadectwo oceny laboratoryjnej wydaje się po uprzednim anulowaniu świadectwa oceny laboratoryjnej, dokonanym przez przekreślenie świadectwa i umieszczenie na nim wyrazu „anulowano” oraz opatrzeniu go podpisem kierownika laboratorium oceny nasion właściwego ze względu na miejsce dokonania degradacji lub kierownika akredytowanego laboratorium;
2)
części partii materiału siewnego – zdegradowanej części partii nadaje się nowy numer partii oraz wydaje się świadectwo oceny laboratoryjnej, z tym że w przypadku gdy świadectwo oceny laboratoryjnej zostało już wydane, umieszcza się na nim informację o ilości zdegradowanego materiału siewnego oraz wyrazy „częściowa degradacja” i na podstawie tego świadectwa wydaje się nowe świadectwo oceny laboratoryjnej; na nowym świadectwie umieszcza się wyrazy „częściowa degradacja” oraz opatruje je podpisem kierownika laboratorium oceny nasion właściwego ze względu na miejsce dokonania degradacji lub kierownika akredytowanego laboratorium.
5.
Degradacji partii materiału siewnego lub części partii materiału siewnego dokonuje się bez wykonania oceny laboratoryjnej materiału siewnego.
