1.
Zatarcie ukarania, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, następuje z mocy prawa w przypadku:
1)
upływu roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu;
2)
upływu orzeczonego okresu próby, o którym mowa w art. 23 odstąpienie od ukarania lub warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary pieniężnej i środka dyscyplinarnego, ust. 2, jeżeli wykonanie kary nie zostało zarządzone;
3)
zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej, nie wcześniej jednak niż po wykonaniu kary pieniężnej oraz środków dyscyplinarnych zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody lub podania informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób.
2.
Zatarcie ukarania z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 3, dotyczy wszystkich kar i środków dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 4.
3.
Jeżeli w okresie roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu żołnierza, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nastąpiło skazanie przez sąd wojskowy, warunkowe umorzenie postępowania karnego lub ukaranie w postępowaniu dyscyplinarnym, zatarcie ukarania nie może nastąpić przed upływem osiemnastu miesięcy od dnia uprawomocnienia się ostatniego orzeczenia.
4.
W razie wymierzenia żołnierzowi kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 24 rodzaje kar dyscyplinarnych, pkt 7, oraz środka dyscyplinarnego, jeżeli został orzeczony wraz z tą karą, ukaranie to ulega zatarciu po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu.
5.
Z chwilą zatarcia ukarania orzeczoną prawomocnie karę dyscyplinarną lub środek dyscyplinarny uważa się za niebyłe, a kartę ukarania żołnierza niszczy się.
6.
Zatarcie ukarania nie likwiduje skutków wykonania kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego.
