1.
Organ, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, może odroczyć albo przerwać wykonanie kary pieniężnej oraz środków dyscyplinarnych zobowiązania do wykonania dodatkowych zadań służbowych lub zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Wykonanie kary pieniężnej lub środka dyscyplinarnego polegającego na zobowiązaniu żołnierza do naprawienia wyrządzonej szkody można odroczyć w całości albo w części lub rozłożyć na raty. Odroczenie lub rozłożenie na raty wykonania tego środka może nastąpić wyłącznie za zgodą pokrzywdzonego.
3.
Wykonywanie ukarania należy niezwłocznie zakończyć, jeżeli wystąpiła którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 76 zasady wykonywania orzeczeń dyscyplinarnych, ust. 2 i 3.
4.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się tylko z ważnych przyczyn służbowych lub innych dotyczących ukaranego i na czas określony.
5.
Przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 4, organ orzekający może odwołać odroczenie, przerwanie albo rozłożenie na raty wykonania ukarania, jeżeli:
1)
przestały występować przyczyny, o których mowa w ust. 4;
2)
ukarany uchybił terminowi płatności choćby jednej raty, chyba że wykaże on, że nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych.
