1.
W przypadku wprowadzenia nowej dziedziny diagnostyki laboratoryjnej, diagnosta laboratoryjny legitymujący się dorobkiem naukowym i zawodowym w tej dziedzinie może wystąpić z wnioskiem do ministra właściwego do spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego doświadczenia zawodowego i dorobku naukowego diagnosty laboratoryjnego za równoważny ze zrealizowaniem programu właściwego szkolenia specjalizacyjnego.
2.
Po wpłynięciu wniosku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia występuje do dyrektora CMKP o wydanie opinii w sprawie oceny dorobku naukowego i zawodowego wnioskodawcy. Opinię sporządza zespół, o którym mowa w art. 30e program szkolenia specjalizacyjnego ust. 3.
3.
Na podstawie opinii, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję o uznaniu dotychczasowego doświadczenia zawodowego i dorobku naukowego diagnosty laboratoryjnego za równoważny ze zrealizowaniem programu właściwego szkolenia specjalizacyjnego. Informację o wydanej decyzji, w tym jej przedmiot, numer i datę wydania, zamieszcza się w SMK.
4.
Postępowanie, o którym mowa w ust. 1–3, może być wszczęte w terminie 3 lat od dnia wprowadzenia nowej dziedziny diagnostyki laboratoryjnej.
5.
Osoba, która uzyskała decyzję, o której mowa w ust. 3, może:
1)
wchodzić w skład zespołu ekspertów, o którym mowa w art. 30b akredytacja uprawniająca do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego w ramach kształcenia podyplomowego ust. 8;
2)
pełnić funkcję kierownika specjalizacji w danej dziedzinie;
3)
wchodzić w skład zespołu kontrolnego, o którym mowa w art. 30c nadzór nad prowadzeniem szkolenia specjalizacyjnego ust. 3;
4)
wchodzić w skład zespołu ekspertów, o którym mowa w art. 30e program szkolenia specjalizacyjnego ust. 3;
5)
przystąpić do PESDL.
