1.
Wysokość należności ustala się na podstawie deklaracji składanej przez podmioty obowiązane do ponoszenia należności.
2.
Deklaracja, o której mowa w ust. 1, zawiera odpowiednio dane dotyczące:
1)
przewozów towarowych wyrażonych w tonokilometrach;
2)
żeglugi statków pasażerskich lub wycieczkowych;
3)
żeglugi pustych statków towarowych;
4)
liczby śluzowań oraz przejść przez pochylnię.
3.
Podmiot obowiązany do ponoszenia należności składa deklarację, o której mowa w ust. 1, Wodom Polskim w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym była wykonywana żegluga.
4.
Jeżeli podmiot obowiązany do ponoszenia należności zaniechał wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 3, Wody Polskie ustalają wysokość należności na podstawie własnych ustaleń.
5.
Wysokość należności ustalają Wody Polskie oraz przekazują podmiotom obowiązanym do ponoszenia należności, w formie informacji, zawierającej także sposób obliczenia tej należności.
6.
Podmiot obowiązany do ponoszenia należności wnosi należność na rachunek bankowy Wód Polskich w terminie 14 dni od dnia, w którym doręczono mu informację, o której mowa w ust. 5.
7.
Jeżeli podmiot obowiązany do ponoszenia należności zaniechał wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 6, właściwy organ Wód Polskich określa wysokość należności w drodze decyzji.
8.
Podmiot obowiązany do ponoszenia należności wnosi należność określoną w decyzji, o której mowa w ust. 7, na rachunek bankowy Wód Polskich w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu tej decyzji.
9.
Zaskarżenie decyzji, o której mowa w ust. 7, nie wstrzymuje jej wykonania.
10.
Należności za korzystanie ze śluz lub pochylni przez statki przeznaczone do uprawiania sportu lub rekreacji i inne małe statki (statki do 15 ton nośności lub służące do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów) pobiera się bezpośrednio w miejscu przejścia przez śluzę lub przejścia przez pochylnię. Za pobraną należność wystawia się potwierdzenie uiszczenia należności.