1.
Sprzeciw powinien odpowiadać wymogom formalnym pisma procesowego, a ponadto wskazywać pominiętą lub zaskarżoną wierzytelność oraz zawierać wniosek co do pominięcia lub umieszczenia wierzytelności w spisie wierzytelności wraz z uzasadnieniem i wskazaniem dowodów na jego poparcie.
2.
Sprzeciw co do pominięcia wierzytelności w spisie wierzytelności powinien ponadto zawierać:
1)
imię i nazwisko wierzyciela albo jego nazwę oraz numer PESEL albo numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku ich braku – inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację oraz firmę, pod którą działa wierzyciel będący przedsiębiorcą, miejsce zamieszkania albo siedzibę oraz adres, a jeżeli wierzycielem jest spółka osobowa, osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – imiona i nazwiska reprezentantów spółki albo osoby prawnej, w tym likwidatorów, jeżeli zostali ustanowieni;
2)
wskazanie sumy wierzytelności oraz sumy, według której będzie obliczany głos wierzyciela w głosowaniu nad układem;
3)
wskazanie istnienia i rodzaju zabezpieczenia wierzytelności;
4)
informację, czy w stosunku do wierzyciela zachodzą okoliczności wskazane w art. 80 umieszczenie w spisie wierzytelności współdłużnika lub poręczyciela dłużnika ust. 3, art. 109 brak prawa głosu na zebraniu wierzycieli ust. 1 lub art. 116 brak prawa głosu wierzyciela w sprawach układu;
5)
informację, czy wierzytelność jest uzależniona od warunku zawieszającego;
6)
informację, czy wierzycielowi przysługuje prawo potrącenia;
7)
dla wierzytelności, które są objęte układem za zgodą wierzyciela – informację, czy wierzyciel wyraził zgodę na objęcie wierzytelności układem.
2a.
Przez inne dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację wierzyciela, o których mowa w ust. 2 pkt 1, rozumie się dane, o których mowa w art. 86 zasady sporządzania spisu wierzytelności ust. 6.
3.
Przepis art. 86 zasady sporządzania spisu wierzytelności ust. 3 stosuje się.
4.
Jeżeli sprzeciw nie odpowiada wymaganiom wskazanym w ust. 1 lub 2 lub nie uiszczono należnej opłaty, przepis art. 130 braki formalne pisma procesowego Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio. Sędzia-komisarz odrzuca sprzeciw złożony po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalny, jak również sprzeciw, którego braków strona nie uzupełniła, lub sprzeciw, od którego strona nie wniosła należnej opłaty w wyznaczonym terminie.
5.
Sędzia-komisarz pomija twierdzenia i dowody niezgłoszone w sprzeciwie, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy.
