1.
Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, kierując się koniecznością ujednolicenia zasad oceny jakości powietrza, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
poziomy dopuszczalne dla niektórych substancji w powietrzu;
2)
poziomy docelowe dla niektórych substancji w powietrzu;
3)
poziomy celów długoterminowych dla niektórych substancji w powietrzu;
4)
alarmowe poziomy dla niektórych substancji w powietrzu, których nawet krótkotrwałe przekroczenie może powodować zagrożenie dla zdrowia ludzi;
4a)
poziomy informowania dla niektórych substancji w powietrzu;
4b)
pułap stężenia ekspozycji;
5)
warunki, w jakich ustala się poziom substancji, takie jak temperatura i ciśnienie;
6)
oznaczenie numeryczne substancji, pozwalające na jednoznaczną jej identyfikację;
7)
okresy, dla których uśrednia się wyniki pomiarów.
8)
(uchylony)
2.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone:
1)
dopuszczalna częstość przekraczania poziomów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;
2)
terminy osiągnięcia poziomów i pułapu, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 4b, dla niektórych substancji w powietrzu;
3)
zróżnicowane poziomy, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 4a, ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ochronę
roślin;
roślin;
4)
marginesy tolerancji dla niektórych poziomów dopuszczalnych, wyrażone jako malejąca wartość procentowa w stosunku do dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu w kolejnych latach.
3.
(uchylony)
4.
(uchylony)
5.
(uchylony)
6.
Przez margines tolerancji rozumie się wartość, o którą przekroczenie dopuszczalnego poziomu substancji
w powietrzu nie powoduje obowiązku sporządzenia projektu uchwały sejmiku województwa w sprawie programu
ochrony powietrza, o którym mowa w art. 91 uchwała w sprawie programu ochrony powietrza ust. 1.
w powietrzu nie powoduje obowiązku sporządzenia projektu uchwały sejmiku województwa w sprawie programu
ochrony powietrza, o którym mowa w art. 91 uchwała w sprawie programu ochrony powietrza ust. 1.
7.
Jeżeli dla substancji nie został określony margines tolerancji, to obszar, na którym poziom tej substancji w powietrzu przekracza poziom dopuszczalny, klasyfikuje się do strefy, o której mowa w art. 89 roczna ocena poziomów substancji w powietrzu i klasyfikacja stref ust. 1 pkt 1.