1.
Bank będący pierwotnym podmiotem dominującym w holdingu bankowym krajowym, bank działający w holdingu mieszanym, którego pierwotny podmiot dominujący ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub bank działający w holdingu, którego podmiot dominujący ma siedzibę poza państwem członkowskim, sporządza grupowy plan naprawy na poziomie holdingu. Komisja Nadzoru Finansowego może, w drodze decyzji, nakazać bankowi sporządzenie planu naprawy albo grupowego planu naprawy, z uwzględnieniem podmiotów z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, działających w tym samym holdingu co bank.
2.
Bank, o którym mowa w ust. 1, występuje do Komisji Nadzoru Finansowego z wnioskiem o zatwierdzenie grupowego planu naprawy. Do wniosku bank dołącza opinie o przeszkodach do podjęcia działań naprawczych na poziomie holdingu oraz poszczególnych podmiotów objętych planem naprawy, a także o istotnych przeszkodach niezwłocznego przekazania środków między podmiotami nadzorowanymi w holdingu, w celu dokapitalizowania tych podmiotów lub spłaty ich zobowiązań.
3.
Komisja Nadzoru Finansowego, w drodze decyzji, zatwierdza plan, o którym mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę plany naprawy podmiotów działających w tym samym co bank holdingu, o ile obowiązujące je przepisy nakazują sporządzanie takich planów naprawy, a także ocenę właściwych władz nadzorczych oraz umowę, o której mowa w art. 141t umowa wsparcia finansowego.
4.
Grupowy plan naprawy obejmuje elementy określone w art. 141m plan naprawy ust. 3 dotyczące holdingu.
5.
Do grupowego planu naprawy przepisy art. 141m plan naprawy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
6.
Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje grupowy plan naprawy:
1)
właściwym władzom nadzorczym podmiotów działających w holdingu;
2)
właściwym władzom nadzorczym istotnych oddziałów banku w zakresie dotyczącym tych oddziałów;
3)
Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu;
4)
organom do spraw przymusowej restrukturyzacji właściwym dla podmiotów działających w holdingu;
5)
ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych.
