1.
Sieć kątowo-liniową zakłada się jako konstrukcję geometryczną, w której położenie wyznaczanych punktów osnowy określa się na podstawie obserwacji kątowych i liniowych, w szczególności w postaci ciągów poligonowych lub zbioru punktów wyznaczonych metodami wcięć: kątowych, liniowych, kątowo-liniowych.
2.
Sieć kątowo-liniową nawiązuje się do poziomej osnowy geodezyjnej w sposób zapewniający orientację przestrzenną sieci z co najmniej dwóch niezależnych kierunków określonych przez niezależne pary punktów nawiązania.
3.
Długość ciągu poligonowego nie powinna przekraczać 3000 m.
4.
W przypadku braku możliwości nawiązania dwustronnego dopuszcza się zakładanie ciągów poligonowych jednostronnie nawiązanych, zwanych dalej "ciągami wiszącymi", składających się z nie więcej niż dwóch boków.
5.
Pomiar elementów ciągu wiszącego podlega weryfikacji w drodze pomiaru, wykonanego z ostatniego punktu tego ciągu, co najmniej jednego szczegółu terenowego I grupy o znanych współrzędnych.
6.
Ciągi poligonowe mogą być zakładane jako sieci z punktami węzłowymi.