PDP/423-41/06/40970

Pytanie podatnika:

Pytanie podatnika dotyczy ustalenia momentu powstania przychodu i wysokości przychodu z tytułu sprzedaży długów przez Spółkę.

Stanowisko organu podatkowego na każde z tych pytań stanowi odrębne postanowienie. Niniejsze postanowienie stanowi odpowiedź na drugie z zadanych pytań. Spółka w złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka C.. K.. S.A. sprzedała w dniu 2 stycznia 2006 roku zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci "Z.. B... R... C..." za cenę ustaloną przez podmiot zewnętrzny metodą dochodową tzw. metodą zdyskontowanych strumieni pieniężnych. Zgodnie z tą metodą, zwaną też metodą DCF (discounted cash flow), wartość przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) jest sumą dochodu (wolnych środków pieniężnych) jakie firma (zorganizowana część przedsiębiorstwa) jest w stanie wygenerować w danym okresie czasu (po uwzględnieniu stopy dyskonta) oraz wartości po okresie prognozy czyli tzw. wartości rezydualnej.Ponadto § 8 ust. 1 umowy stanowi, iż Nabywca zobowiązuje się do spłaty wszelkich długów Zbywcy związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Zbywcę w oparciu o zbywaną część przedsiębiorstwa, powstałych do dnia 2 stycznia 2006 roku. Zapis powyższy ma więc charakter przejęcia długów związanych bezpośrednio ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.Zorganizowana część przedsiębiorstwa pod nazwą "Z... B.. R... C..", którego dotyczy zapytanie nie sporządzało samodzielnie bilansu i rachunku zysków i strat.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym podatnik pyta w jakim momencie przychód ze sprzedaży długów i czy wysokość przychodu ustalić należy w wysokości zobowiązań brutto czy też netto? Stanowisko podatnika: Przyjmując z ostrożności, iż przychód powstanie, to w ocenie podatnika przychód stanowić będzie wartość netto zobowiązań, bowiem co do zasady taka wartość zaliczana może być do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym podatek naliczony VAT wynikający z faktur dotyczących zobowiązań nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy stwierdza, iż Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych generalnie nie wymienia się przychodów w ujęciu rodzajowym (tzn. z poszczególnych źródeł). Z regulacji zawartych w przepisie art. 12 ustawy podatkowej wynika, że przy ustalaniu dochodu do opodatkowania przyjmuje się przychody faktycznie otrzymane, wyszczególnione w ust. 1, oraz przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, o których mowa w ust. 3 tego artykułu. W przypadku tych dwóch źródeł przychodów, stosownie do normy wynikającej z przepisu ust. 3 wskazanego wyżej art. 12 ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.Pojęcie przychody należne w ujęciu materialno-podatkowym oznacza kwoty należne, wydania których podatnik może zażądać; niezależnie od tego, czy zostaną otrzymane.Natomiast przepisy art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konkretyzują datę uzyskania przychodu należnego. Zgodnie z regulacją w nich zawartą, za datę powstania przychodu, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło m.in. wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego (...).Wobec powyższej regulacji, za datę uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wraz z przypadającymi długami, co do zasady uznaje się dzień, w którym wystawiona jest faktura. Jeżeli jednak zbywca nie wystawia faktury, za datę uzyskania przychodu z tytułu tej sprzedaży uznać należy datę zawarcia aktu notarialnego, chyba, że z treści czynności prawnej opisanej w akcie notarialnym, wynika inny termin przeniesienia własności zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wówczas za moment rozpoznania przychodu uznać należy termin wyznaczony w akcie notarialnym.Ponadto ww. zobowiązania (długi), zalicza się do przychodów na postawie art. 12 ust. 1 pkt 3 updop jako umorzone zobowiązania. Zgodnie z powyższym kwoty netto zobowiązań zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, natomiast naliczony w momencie zakupu towarów lub usług podatek VAT został odliczony w deklaracji VAT-7 od podatku VAT należnego. Zobowiązanie zostało więc "odliczone" w kwocie brutto. W sytuacji przedstawionej we wniosku przychód Jednostki stanowić będzie cała wartość umorzonych zobowiązań, a więc łącznie z podatkiem VAT, ponieważ umorzeniu podlega cała wynikająca z faktur kwota zakupu (kwota brutto). Podatek VAT nie jest tu już podatkiem naliczonym tylko też zobowiązaniem.Zgodnie ze stanem faktycznym i prawnym za datę uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wraz z przypadającymi długami uznaje się dzień, w którym wystawiona została faktura bądź w przypadku braku faktury data sporządzenia aktu notarialnego w wartości brutto zobowiązań.