1401/HTI/4407/14-4/05/BT

Pytanie podatnika:

Czy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług opłaty z tytułu nielegalnego poboru paliw gazowych?

Decyzja

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa /tj. Dz. U. Nr 8, poz. 60/, art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 03.03.2005 r. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 21.02.2005 r. nr 1471/NUR1/443-81/05/GW dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat z tytułu nielegalnego poboru paliw gazowych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanawia utrzymać w mocy postanowienie organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Pismem z dnia 07.02.2005 r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat za nielegalny pobór paliw gazowych.

W opinii Strony opłata za nielegalne pobieranie paliw stanowi karę, nie zaś wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług i w związku z tym nie podlega ona ustawie o podatku od towarów i usług, gdyż nie stanowi czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT.

Postanowieniem z dnia 21.02.2005 r. nr 1471/NUR1/443-81/05/GW Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie, w którym podnosi, iż prezentowane w postanowieniu stanowisko urzędu skarbowego jest całkowicie odmienne od stanowiska Ministerstwa Finansów zawartego w piśmie z dnia 20.08.1999 r., nr PP1-7204/47/99/KSz.

Ponadto Strona zauważa, iż Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w swoim piśmie z dnia 17.06.2004 r., nr IMUS1471/VUR1/443-126/04/MJ /opublikowanym na stronach Ministerstwa Finansów/ również stwierdził, że opłaty za nielegalny pobór gazu mają charakter sankcyjny i nie podlegają opodatkowaniu VAT.

W dalszej części zażalenia Strona zwraca uwagę, iż w uzasadnieniu postanowienia brak jest oceny prawnej jej stanowiska, co jest niezgodnie z art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej.

Po analizie akt sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, co następuje.

W okresie od dnia 01 maja 2004 r. w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje nowa ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 50, poz. 535/. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 tej ustawy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Czynności, o których mowa wyżej, podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne /Dz. U. z 2003 r., Nr 153, poz. 1504 ze zm./, w razie nielegalnego pobierania paliw lub energii z sieci, przedsiębiorstwo energetyczne pobiera opłaty za nielegalnie pobrane paliwo lub energię w wysokości określonej w taryfach. Opłaty, o których mowa wyżej, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.W związku z powyższym, czynnościami wymienionymi w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług są również dostawy energii i paliw, których pobranie zostało dokonane m.in.:

1. bez umowy zawartej ze sprzedawcą,

2. niezgodnie z warunkami określonymi w umowie,za które pobiera się opłaty stanowiące formę odpłatności za pobraną w ww sposób energię lub paliwa.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej podziela stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego wyrażone w przedmiotowym postanowieniu.Odnosząc się do zarzutów Strony, należy zauważyć, iż powołane przez Nią pismo Ministerstwa Finansów dotyczy stanu prawnego podlegającego regulacji ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz. U. Nr 8, poz. 50 ze zm./.

Jeżeli chodzi natomiast o przywołaną przez Stronę pisemną informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego nr IMUS-1471/VUR2/443-126/04/MJ, Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że na postawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2004 r. informacje udzielane były na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta w ich indywidualnych sprawach i nie wiązały zarówno podatnika /płatnika, inkasenta/, na zapytanie którego zostały udzielone, jak i organu podatkowego, który informacji tych udzielił. Tym bardziej nie mogą więc wywoływać jakichkolwiek skutków w stosunkach z innymi podmiotami.Nie dopatrzono się także błędów w zakresie zastosowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego art. 14a § 3 O.p.