IBPBI/2/423-92/10/JD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 18 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 18 stycznia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej "SSE") na podstawie dwóch zezwoleń: zezwolenia z dnia 29 sierpnia 2006 r. oraz zezwolenia z dnia 14 listopada 2008 r.

W obu zezwoleniach warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE jest poniesienie wydatków inwestycyjnych oraz utworzenie na terenie SSE określonej liczby miejsc pracy. Wydatki poniesione na ten cel zakwalifikowano jako wydatki inwestycyjne. Spółka prowadzi odrębną ewidencję zakupów inwestycyjnych stanowiących koszty kwalifikowane dla zezwolenia pierwszego i drugiego.

W oparciu o pierwsze zezwolenie Spółka poniosła wydatki na budowę hali oraz zakup maszyn. Z uwagi na rozwój przedsiębiorstwa, Spółka otrzymała drugie zezwolenie.

Inwestycja zrealizowana w ramach drugiego zezwolenia jest ściśle związana z inwestycją objętą zezwoleniem pierwszym. Polegała na zakupie dodatkowej maszyny, która funkcjonalnie została powiązana z zakupionymi uprzednio liniami produkcyjnymi. Nie ma ona zatem charakteru samodzielnego, odrębnego przedsięwzięcia. W obu zezwoleniach przedmiotowy zakres zwolnienia jest tożsamy i obejmuje produkcję konstrukcji metalowych i ich części. Produkcja wyrobów na terenie SSE odbywa się z użyciem środków trwałych zakupionych lub wytworzonych zarówno dla potrzeb zezwolenia pierwszego, jak i zezwolenia drugiego.

Ponadto technologia produkcji w ramach tego samego wyrobu polega na tym, iż jest on jednocześnie wytwarzany na maszynach i urządzeniach nabytych zarówno w ramach zezwolenia pierwszego, jak i drugiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, w której Spółka posiada dwa zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE, Spółka ma obowiązek dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych ustalać dochód podlegający zwolnieniu pod każde z zezwoleń odrębnie, czy też w świetle art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o PDOP wystarczającym jest łączne ustalenie dochodu Spółki uzyskanego na terenie SSE (w ramach obu zezwoleń), korzystającego ze zwolnienia podatkowego...

Zdaniem Spółki, brak jest podstawy prawnej, która nakładałaby na podatnika obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji celem ustalania dochodu zwolnionego spod opodatkowania, przypadającego na każde z zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy.

Zgodnie z art. 12 ustawy o Specjalnych Strefach Ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej przez osobę prawną na terenie strefy w ramach zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – dalej: ustawa o PDOP) wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o Specjalnych Strefach Ekonomicznych, przy czym zwolnienie to dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o PDOP, przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się przychodów i kosztów, jeżeli dochody z tych źródeł są wolne od podatku. Zatem przedsiębiorca zobowiązany jest jedynie wyłączyć odpowiednio przychody i koszty działalności strefowej bez konieczności ustalania tych wartości odrębnie na każde zezwolenie.

Również regulacje rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 2 listopada 2006 r. nie nakładają obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu odpowiednio do każdego zezwolenia. Paragraf 5 ust. 3 tego rozporządzenia wskazuje jedynie, że w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Dodać należy, iż potencjalna konieczność ustalania odrębnego dochodu przypadającego na każde zezwolenie oddzielnie byłaby szczególnie utrudniona, a w wielu przypadkach wręcz niemożliwa z uwagi na fakt, iż proces produkcyjny jednego wyrobu odbywa się przy zastosowaniu maszyn zakupionych w ramach zezwolenia pierwszego, jak i drugiego.

Reasumując, zdaniem Spółki, zgodnie ze wskazanymi przepisami, obowiązek wyodrębnienia uzyskiwanego dochodu powstanie tylko w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie strefy oraz poza strefą. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, cała działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie (względem tej prowadzonej poza obszarem SSE).

Nie ma przesłanek, które kazałyby domniemywać, że konieczne jest wyodrębnienie w ramach działalności strefowej, kosztów i przychodów przypadających na każde zezwolenie strefowe oddzielnie.

Równocześnie Spółka podkreśliła, że ma świadomość konieczności zapewnienia możliwości wyodrębnienia środków trwałych oraz utworzonych miejsc pracy związanych z każdym zezwoleniem osobno, co umożliwi rozliczenie obu projektów inwestycyjnych pod kątem wypełnienia warunków określonych w obu zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Prezentowane stanowisko Spółki jest zbieżne z praktyką organów podatkowych, m.in. z pismami Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 01 października 2008r. (sygn. IBPB3/423-585/08/MO) oraz z dnia 11 maja 2009r. (sygn. IBPBI/2/423-256/09/AM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Spółka dołączyła w formie załączników zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.