IBPBI/2/423-74/10/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy generowane na podatku VAT wyrażonym w walucie obcej różnice, wynikające z różnicy kursu waluty pomiędzy dniem zaewidencjonowania wartości VAT w księgach a dniem jego zapłaty, mogą stanowić przychód oraz koszty uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 14 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy generowane na podatku VAT wyrażonym w walucie obcej różnice, wynikające z różnicy kursu waluty pomiędzy dniem zaewidencjonowania wartości VAT w księgach a dniem jego zapłaty, mogą stanowić przychód oraz koszty uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dla kontrahenta krajowego wystawiane są rachunki w walucie obcej, W związku z faktem, iż sprzedaż krajowa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22% wartość wyrażona w walucie na tych fakturach dotyczy zarówno wartości netto, jak i podatku VAT. Ponieważ wartość faktury wyrażona w walucie obcej po przeliczeniu na złote w dniu jej zaewidencjonowania jest zawsze różna od wartości tej faktury w dniu jej zapłaty powstają różnice po stronie kosztowej lub przychodowej. Różnice na wartości netto zgodnie z art. 15a ustawy są rozliczane w przychody lub koszty uzyskania przychodów jako ujemne lub dodatnie różnice kursowe.

Ponieważ różnice generowane na podatku VAT nie spełniają definicji w zakresie art. 15a jako różnice kursowe są zaliczane na podstawie art. 15 do pozostałych kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu osiągnięcia tych przychodów, jeżeli generują różnice ujemne oraz na podstawie art. 12 do przychodów opodatkowanych jako otrzymane pieniądze w sytuacji generowania różnic dodatnich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z zapisami art. 12 oraz 15 ustawy generowane na podatku VAT wyrażonym w walucie obcej różnice, wynikające z różnicy kursu waluty pomiędzy dniem zaewidencjonowania wartości VAT w księgach a dniem jego zapłaty, mogą stanowić przychód oraz koszty uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki, ponieważ art. 15a definiuje szczegółowo przypadki kiedy powstają dodatnie i ujemne różnice kursowe nie można różnic na podatku VAT zaliczyć do różnic kursowych. Niemniej jednak różnice te są generowane w ramach podstawowej działalności Spółki i zgodnie z art. 12 oraz 15 ustawy stanowią adekwatnie przychód lub koszt uzyskania przychodu poniesiony w celu osiągnięcia tego przychodu.

Mimo, iż w wyłączeniach od przychodów i kosztów uzyskania przychodów enumeratywnie wymienia się zarówno naliczony jak i należny podatek od towarów i usług to różnica ta nie ma znamion podatku.

W świetle powyższego, różnice generowane na kwocie VAT wyrażonej w walucie obcej pomiędzy wartością zaewidencjonowaną oraz zapłaconą, zdaniem Spółki, powinny stanowić przychód bądź koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 12 lub 15 ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy o pdop, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzający dzień uzyskania przychodu.

Natomiast art. 15 ust. 1 ustawy o pdop stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo

2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Istota problemu, który jest przedmiotem niniejszej interpretacji sprowadza się do odpowiedzi na pytanie czy w odniesieniu do transakcji rozliczanych w walutach obcych powstałe różnice kursowe należy obliczać od kwoty transakcji brutto, a więc również od wykazanego w fakturze podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy tak wyliczone kwoty różnic kursowych mogą stanowić przychód bądź koszt uzyskania przychodu.

Wynikający z umowy cywilnoprawnej wiążącej strony obowiązek rozliczania zawartych transakcji w walucie obcej w odniesieniu do całych należności (brutto) może z finansowego punktu widzenia powodować, że również w odniesieniu do należności dotyczącej podatku od towarów i usług w związku z jego późniejszym przeliczeniem na złote może powstać zysk lub strata.

Nie każde przysporzenie (przychód) i koszt w znaczeniu ekonomicznym może być uznawany w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bądź za przychód bądź za koszt uzyskania przychodu.

Przychody bądź koszty w znaczeniu ekonomicznym mogą uzyskiwać status podatkowy w zakresie podatków dochodowych, jeżeli wynika to z odpowiednich regulacji prawnych dotyczących tych podatków dochodowych. Przejawem woli ustawodawcy w tym zakresie jest przepis art. 15a ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o pdop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie powstają podatkowe różnice kursowe.

Ponadto stwierdzić należy, iż co do zasady podatek od towarów i usług nie wywołuje żadnych skutków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o pdop, za przychody nie uważa się należnego podatku od towarów i usług. Przychodem nie jest również, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 10 ustawy o pdop, zwrócona różnica podatku od towarów i usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o pdop, podatku od towarów i usług oprócz enumeratywnie wskazanych przypadków nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Skoro zatem co do zasady podatek od towarów i usług w zakresie podatku dochodowego nie może być uznany w znaczeniu podatkowym ani za przychód ani za koszt uzyskania przychodu to, tym samym do takiej kategorii nie mogą zostać zaliczone wszelkie należności pochodne tu - różnice wynikające ze zmian kursów walut.

Mimo zatem, że w pewnych sytuacjach przy przeliczeniach walutowych kwot podatku od towarów i usług mogą u kontrahentów powstać zyski bądź straty z tego tytułu to z wyraźnej woli ustawodawcy nie będą one mogły być zaliczone do podatkowej kategorii przychodu bądź kosztów uzyskania przychodu zaś pozostaną jedynie kategorią ekonomiczną.

Mając na względzie, iż dla celów podatku dochodowego przychodem i kosztem podatkowym są – co do zasady – wartość netto należności (zobowiązań) Spółka dla celów podatkowych nie powinna przeliczać przychodów i kosztów w kwocie brutto.

W tych sytuacjach zapłata podatku VAT nastąpi bowiem de facto w walucie obcej, a zatem Spółka nie ma prawnej możliwości – na gruncie podatkowym – zaliczenia na tzw. zasadach ogólnych do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów różnicy wynikającej z zapłaty walutą obcą podatku VAT, tj. różnicy między kwotą podatku VAT zapłaconą przez odbiorcę lub odpowiednio zapłaconą dla dostawcy, a kwotą podatku VAT wskazaną w fakturze VAT.

Zatem stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.