ILPP2/443-916/11-2/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 8 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca świadczy usługi transportu lokalnego wykonując zadania własne miasta z zakresu świadczenia usług lokalnego transportu zbiorowego. Podstawowym zadaniem Zainteresowanego jest wykonywanie zadań z zakresu usług transportu lokalnego powierzonych mu przez miasto uchwałą Rady Miejskiej z dnia 29 sierpnia 1995 r.
W dniu 30 listopada 2009 r. Gmina zawarła z Wnioskodawcą aneks do umowy o świadczenie usług komunikacyjnych z dnia 3 stycznia 1996 r. W zgodzie z przepisami Rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 oraz przepisami Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r., dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające Rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/07.
Przedmiotem niniejszej umowy jest świadczenie usług transportu lokalnego w granicach administracyjnych Miasta. Sprzedaż biletów prowadzi Zainteresowany zaś ceny za usługi przewozowe (ceny biletów) oraz zasady korzystania z przejazdów ulgowych i bezpłatnych określa Rada Miejska na podstawie podejmowanych uchwał.
Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie roczne za usługi świadczone na podstawie niniejszej umowy wg stawki za wozokilometr, która kalkulowana jest każdorocznie przez niezależnego od Zainteresowanego i Miasta biegłego w oparciu o zapisy umowy i w zakresie zgodnym z przepisami wspólnotowymi dotyczącymi pomocy publicznej.
Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie roczne w dwunastu miesięcznych ratach. Zgodnie z umową na wynagrodzenie składają się następujące elementy:
koszty związane ze świadczeniem usług publicznych,
koszty związane z utrzymaniem i wykorzystaniem niezbędnej infrastruktury technicznej,
koszty finansowe bezpośrednio związane ze świadczeniem usług,
podatek dochodowy,
rozsądny zysk.
Wynagrodzenie otrzymywane z Miasta jest różnicą między powyższymi kosztami i innymi elementami a uzyskanymi wpływami z tytułu sprzedaży biletów oraz przychodami pozataryfowymi, które pozostają w bezpośrednim związku z wykorzystaniem składników majątkowych służących świadczeniu usług w ramach umowy.
Uzyskiwane wpływy z tytułu sprzedaży biletów oraz inne przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Roczna wysokość wynagrodzenia (rekompensaty) jest dopłatą do poniesionych przez Zainteresowanego kosztów bieżącej działalności takich jak koszty zużycia paliwa, olejów części zamiennych, wynagrodzeń pracowników wraz z pochodnymi, itp. wg faktycznie przejechanych wozokilometrów i ma za zadanie wyrównać mu stratę ponoszoną w związku ze świadczeniem usługi publicznej (wykonywaniem usług przewozowych w zakresie publicznego transportu zbiorowego). Jej istotą jest dofinansowanie kosztów działalności Wnioskodawcy związanych z wykonywaniem usług przewozowych.
Wynagrodzenie powyższe może ulegać zmniejszeniu poprzez potrącenia wynikające z naruszenia standardów świadczenia usług i kar umownych przewidzianych w umowie.
Z uwagi na powyższe, przedmiotowe wynagrodzenie nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi i nie wpływa na poziom cen biletów.
W myśl art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 545, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót powiększony o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę, co nie występuje w przedstawionej sytuacji.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy otrzymywane wynagrodzenie (rekompensata) z budżetu Gminy stanowi obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywana rekompensata z budżetu Gminy jest kalkulowana jako dopłata do kosztu 1 wozokilometra na częściowe pokrycie kosztów jego działalności.
Nie można jej przyporządkować konkretnej usłudze, dlatego też uważamy, iż dopłata ta nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 to – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.
Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.
Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.
W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Z opisu sprawy wynika, iż rekompensata, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca od Gminy jest to dofinansowanie kosztów bieżącej działalności, czyli kosztów zakupu paliwa, części zamiennych, olejów, wynagrodzenia pracowników wraz z pochodnymi itp. Nie będzie ona stanowiła dopłaty do ceny świadczonej usługi i nie wpłynie na poziom cen biletów.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że ww. rekompensata nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.