ITPP2/443-1275a/12/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2012 r. (data wpływu 18 października 2012 r.), uzupełnionym w dniach 21 grudnia 2012 r. i 4 stycznia 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostaw działek przeznaczonych pod zabudowę i prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z ww. dostawami - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 października 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 21 grudnia 2012 r. i 4 stycznia 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostaw działek przeznaczonych pod zabudowę i prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z ww. dostawami.
W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Gmina, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonuje sprzedaży niezabudowanych działek (gruntów) przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną. W celu dokonania sprzedaży powyższych działek, ponosi szereg niezbędnych wydatków, m. in. nabywa usługi:
wyceny działek,
ogłoszeń w prasie o zamiarze sprzedaży,
projektowe, związane z podziałem lub scalaniem działek,
projektowe, związane z ustaleniem i okazaniem granic działek,
sporządzania opinii dotyczących faktycznego wykorzystania działek.
Wymienione powyżej wydatki dotyczą tylko i wyłącznie gruntów przeznaczonych pod zabudowę. W szczególności, nie są to wydatki o charakterze ogólnym, które dotyczyłyby wszystkich gruntów posiadanych przez Gminę (w tym np. zabudowanych bądź też w ogóle nieprzeznaczonych pod zabudowę - Gmina wprawdzie ponosi również nakłady na takie nieruchomości, niemniej jednak niniejszy wniosek ich nie dotyczy). Co do zasady jest w stanie przyporządkować ponoszone wydatki do konkretnej, sprzedawanej pod zabudowę działki. Wskazane wydatki Gmina ponosi najczęściej na kilka miesięcy przed dokonywaną transakcją sprzedaży działek. Powyższe wynika w szczególności z faktu, iż sprzedaż tych nieruchomości odbywa się często w ramach postępowania przetargowego, które trwa dłuższy czas. Gmina zamierza ponosić wydatki związane z przygotowaniem do sprzedaży nieruchomości pod zabudowę również w przyszłości.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy sprzedaż niezabudowanych działek (gruntów) przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną przez Gminę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki...
Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wskazanych powyżej wydatków, tj. w szczególności usług:
wyceny działek,
ogłoszeń w prasie o zamiarze sprzedaży,
projektowych, związanych z podziałem lub scalaniem działek,
projektowych, związanych z ustaleniem i okazaniem granic działek,
sporządzania opinii dotyczących faktycznego wykorzystania działek...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż niezabudowanych działek (gruntów) przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki, w związku z czym przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wskazanych powyżej wydatków.
Opodatkowanie stawką podstawową odpłatnej dostawy działek pod zabudowę.
Po powołaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług Gmina stwierdziła, że wykładnia art. 2 pkt 6 wskazuje, iż znajduje on zastosowanie m.in. do gruntu, bowiem zgodnie z przepisami ww. ustawy grunt jest uznawany za rzecz. Konsekwentnie, sprzedaż działek dla celów opodatkowania powinna być traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. W ocenie Gminy, w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, przewidujący zwolnienie z opodatkowania podatkiem dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z powyższej regulacji wynika w sposób jednoznaczny, iż przedmiotowe zwolnienie nie dotyczy sytuacji, w których sprzedawany grunt jest przeznaczony pod zabudowę. Jak Gmina wskazała w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, sprzedawane przez nią działki przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną. W ocenie Gminy, powołującej treść art. 41 ust. 1 oraz art. 146a pkt 1 ustawy, w przypadku, gdy dana działka przeznaczona jest pod zabudowę, jej odpłatna dostawa nie jest objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i konsekwentnie podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku (obecnie 23%).
Prawo do odliczenia podatku w związku z wydatkami na sprzedawane działki.
Zdaniem Gminy, powołującej treść art. 86 ust. 1 ustawy, z treści tego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono podatek:
zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
Według Gminy, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnione zostają obie ze wskazanych powyżej przesłanek. W szczególności, w odniesieniu do analizowanych transakcji Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług a poniesione wydatki mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi. Jak wskazała w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, sprzedaż przedmiotowych działek jest uwarunkowana poniesieniem określonych wydatków, związanych w szczególności z wyceną działek, ogłoszeniami w prasie o zamiarze ich sprzedaży, projektowaniem, mającym na celu podział lub scalanie działek, projektowaniem, prowadzącym do ustalenia granic działek, czy też sporządzaniem opinii dotyczących faktycznego wykorzystania działek. W ocenie Gminy, nie ulega wątpliwości, iż w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż bez poniesienia tych wydatków sprzedaż działek byłaby zasadniczo niemożliwa lub bardzo utrudniona. Zdaniem Gminy, jest oczywiste, iż aby sprzedać daną działkę, należy mieć stosowną wiedzę m.in. na temat przebiegu jej granic czy też jej obecnym, faktycznym wykorzystaniu. Zdecydowanym ułatwianiem realizacji analizowanych transakcji jest również umieszczenie w prasie stosownego ogłoszenia o zamiarze dokonania sprzedaży. Nie ulega wątpliwości, iż wobec braku przedmiotowej informacji, potencjalni nabywcy nie mieliby zasadniczo wiedzy na temat ich sprzedaży, w wyniku czego nie mieliby możliwości wzięcia udziału w przetargu lub też liczba oferentów byłaby na tyle niewielka, że zaproponowana przez nich cena mogłaby być dla Gminy niesatysfakcjonująca. Skoro dokonując opodatkowanej dostawy działek pod zabudowę, ponosi związane z tą dostawą wydatki niezbędne do realizacji i finalizacji transakcji, należy przyjąć, iż nakłady te mają związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika tego podatku - a więc Gminę. Mając na uwadze fakt, iż w analizowanym przypadku spełnione zostały przesłanki zdefiniowane w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zakup usług związanych ze sprzedażą działek przeznaczonych pod zabudowę. Gmina podkreśliła, iż stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Jako przykład zacytowała fragment wyroku w sprawie C-37/95 Ghent Coal. Zdaniem Gminy, w zakresie analizowanych transakcji nie powinna być traktowana inaczej (mniej korzystnie) niż pozostałe podmioty występujące w obrocie gospodarczym, dokonujące sprzedaży nieruchomości. Nie ulega wątpliwości, iż tego typu podmioty mają prawo do odliczania podatku od wydatków związanych ze sprzedażą nieruchomości (w przypadku, gdy ich sprzedaż podlega opodatkowaniu). Jeżeli w analizowanym przypadku Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług na gruncie art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy i jednocześnie jest zobowiązana do odprowadzania podatku należnego z tytułu dokonywanej sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę (podobnie jak inni przedsiębiorcy), powinna mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego. Odmienne stanowisko w analizowanej kwestii byłoby sprzeczne z art. 86 ust. 1 ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Jednocześnie informuje się, że kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów inwestycyjnych poniesionych w związku z budową dojazdów, jezdni i chodników oraz przyłączy, rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-1275b/12/RS.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.