PO 2/2-8010-0523/93
Wyjaśnienie Ministra Finansów
z dnia 7 kwietnia 1993
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
W odpowiedzi na pismo z 6.3.1993 r., Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm.)[1](Obecnie art. 26 ust. 1 pkt 6.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód pomniejszony m.in. o wydatki na cele rehabilitacyjne ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Stosownie do § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 21.12.1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 124, poz. 553 ze zm.)[2](Obecnie § 11 ust. 4.) za osobę niepełnosprawną uważa się osobę o istotnym ubytku zdolności fizycznych, psychicznych lub umysłowych, stwierdzonym orzeczeniem o niepełnosprawności wydanym przez właściwy organ.
Stosownie do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 2.10.1991 r. (Dz.U. Nr 90, poz. 406) o istotnym ubytku zdolności fizycznych, psychicznych lub umysłowych, ograniczającym zdolność do wykonywania pracy zarobkowej, a także o stopniu zdolności osoby niepełnosprawnej do pracy zarobkowej orzekają obwodowe i wojewódzkie komisje lekarskie do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, trybu postępowania i kierowania na badania przez te komisjie oraz szczególnych zasad ustalania inwalidztwa.
Orzekanie o istotnym ubytku zdolności fizycznych, psychicznych lub umysłowych ograniczających zdolność do wykonywania pracy zarobkowej następuje w formie orzeczenia o inwalidztwie, a w odniesieniu do dzieci do lat 16 orzeczeniem o niepełnosprawności wydanym przez poradnię wychowawczo-zawodową lub poradnię psychologiczno-pedagogiczną prowadzoną przez wojewódzkich kuratorów oświaty.
