1401/FA/4117-14/15/05/JC

Pytanie podatnika:

Dotyczy zaliczania przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, do kosztów uzyskania przychodu diet z tytułu podróży służbowych

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. nr 8, poz. 60) oraz art. 23. ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Pana z dnia 23.06.2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie z dnia 16.06.2005r. nr 1442/DF/415/60/RD/05, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka odmówić zmiany lub uchylenia postanowienia organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 10.05.2005r. wystąpił Pan o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej stosowania prawa i możliwości zaliczania, przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, do kosztów uzyskania przychodu diet z tytułu podróży służbowych twierdząc, że dieta właściciela firmy świadczącej usługi transportowe jest kosztem uzyskania przychodu.

Postanowieniem z dnia 16.06.2005r. nr 1442/DF/415/60/RD/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie uznał stanowisko Pana za nieprawidłowe i stwierdził, że w przypadku osoby fizycznej świadczącej usługi transportu samochodowego, polegające na wyjazdach krajowych i zagranicznych zleconych przez odrębną firmę z branży transportowej brak jest podstaw do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych.

W uzasadnieniu przedstawiającym stan prawny zajętego stanowiska Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie powołał zapis art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisów tych wynika, że dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodu przedsiębiorcy uważa się wartość diet z tytułu podróży służbowych w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonych w odrębnych przepisach. Uwzględniając jednak rodzaj wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że świadczone przez Pana usługi transportowe (będące istotą prowadzonej działalności) nie są podróżą służbową.

Powyższe postanowienie uznał Pan za krzywdzące i dnia 23.06.2005r. wniósł zażalenie, w którym zarzucił naruszenie przepisów art.22 ust.1 i art. 23 ust.1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym. Zdaniem Pana "wykonywane na zlecenie usługi transportowe samochodem ciężarowym będącym własnością zlecającego (...) są podróżą służbową". Wnosząc o uchylenie przedmiotowego postanowienia uznał Pan iż brak przepisów prawnych stanowiących, że tego rodzaju czynności nie są podróżą służbową nie może skutkować przyjęciem wykładni niekorzystnej dla podatnika.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpoznaniu zarzutów zażalenia zauważa co następuje:

W przedmiotowej sprawie zasadnicze znaczenie ma właściwe (prawidłowe) rozumienie określenia "podróż służbowa". Zgodnie z definicją zawartą w art. 775 §1 ustawy z dnia 26.06.1974r. Kodeks pracy (z 1998r. Dz. U. nr 21, poz. 94 z późn. zm.)pojęcie podróży służbowej zostało określone jako wykonywanie zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Osoby prowadzące działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych ze względu na specyfikę i zakres świadczonych usług nie mają określonego stałego miejsca wykonywania pracy, co jak wskazano w Kodeksie pracy jest warunkiem koniecznym do uznania wyjazdu jako podróży służbowej. Stałe wykonywanie różnych zadań w różnych miejscach nie mieści się w zakresie podróży służbowej. Wyjazdy w celu świadczenia usług transportowych wykonywane są, w Pana przypadku, z reguły poza siedzibą firmy i stanowią czynności będące istotą prowadzonej działalności gospodarczej. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszczający możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodu diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie, oparte na przytoczonych wcześniej przepisach prawa podatkowego, jest prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, że kosztem uzyskania przychodu może być dla przedsiębiorcy większość wydatków poniesionych w czasie podróży, oczywiście pod warunkiem ich odpowiedniego udokumentowania.