ITPB1/415-342/10/PSZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 15 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont środków trwałych - jest prawidłowe

Uzasadnienie

W dniu 2 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont środków trwałych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 15 czerwca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan wspólnikiem spółki jawnej, która zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od dochodu uzyskanego z tytułu prowadzenia działalności opłaca Pan podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłacane są miesięcznie. Spółka jest właścicielem lokalu użytkowego oraz nieruchomości zabudowanych budynkami usługowo - handlowymi, które są wynajmowane dla podmiotów gospodarczych, między innymi do prowadzenia działalności gastronomicznej. Wynajem lokali jest też przedmiotem działalności Spółki. Od roku 2006 Spółka jest też właścicielem lokalu. Przedmiotowy lokal mieszkalny jest aktualnie częściowo wykorzystywany przez stronę przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz częściowo jest wynajmowany na cele mieszkalne osobie fizycznej. Niniejszy lokal mieszkalny był też wynajmowany podmiotom gospodarczym do celów związanych z prowadzoną przez najemców działalnością gospodarczą, a usługa najmu była opodatkowana stawką podatkową w wysokości 22%. Niniejszy lokal mieszkalny jest też siedzibą Spółki. W związku z intensywnym użytkowaniem wynajmowanych budynków i lokali oraz lokalu mieszkalnego oraz niedbałością najemców Spółka przeprowadza remonty bieżące lokali w opisanych powyżej budynkach oraz zamierza przeprowadzić generalny remont w przedmiotowym lokalu mieszkalnym.

Przeprowadzane prace dotyczą m.in.:

* wymiany podłóg,

* przebudowy ścian działowych,

* przebudowy łazienek,

* układania na nowo glazury w łazienkach oraz sanitariatach,

* wymiany armatury sanitarnej,

* wymiany kabin natryskowych i muszli klozetowych oraz umywalek,

* wymiany grzejników ,

* wymiany drzwi wewnętrznych i drzwi zewnętrznych,

* wymiany stolarki okiennej,

* przemalowania ścian i wytapetowania niektórych pomieszczeń.

Wykonane zostaną również inne konieczne prace remontowe w poszczególnych pomieszczeniach. Wskazuje Pan, iż ponoszone wydatki na remont nie są związane z adaptacją pomieszczeń, nie spowodują zmiany przeznaczenia użytkowanych lokali. Związane są z odtworzeniem elementów wyposażenia oraz wystroju lokali, które uległy technicznemu zużyciu podczas eksploatacji

Remonty przeprowadzane będą przez Spółkę w roku 2010 a także w latach następnych, w miarę możliwości finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ponosząc wydatki związane z remontem poszczególnych lokali użytkowych i lokalu mieszkalnego, Spółka ma prawo zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego 2010 r. oraz następnych lat podatkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej wydatki na remont trudno uznać, za związane wyłącznie z adaptacją czy też modernizacją wynajmowanych lokali użytkowych oraz części lokalu mieszkalnego wynajmowanego i lokalu mieszkalnego wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zdaniem Pana przedmiotowe prace remontowe mają wyłącznie za cel utrzymanie posiadanego majątku Spółki w należytym stanie, co ma zapewnić osiąganie obecnie oraz w przyszłości dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, która to działalność obejmuje między innymi wynajem lokali użytkowych i lokali mieszkalnych. Dlatego też zdaniem Pana, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki związane z remontem poszczególnych lokali użytkowych i lokalu mieszkalnego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego 2010 r. oraz lat podatkowych następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

* wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 22g ust. 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Przez ulepszenie środków trwałych należy rozumieć:

1. przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

2. rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

3. rekonstrukcję, tj. odtworzenie zużytych całkowicie lub częściowo składników majątku,

4. adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,

5. modernizację, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Z kolei, istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, niezwiększających jego wartości początkowej. Remontem jest zatem przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego poprzez wymianę zużytych składników technicznych, nie powodujące jednak zmian w użytkowaniu, przeznaczeniu i konstrukcji tego obiektu. Remont środka trwałego powinien zmierzać do zachowania jego dotychczasowej substancji. Konsekwencją remontu ma być utrzymanie środka trwałego we właściwym stanie technicznym i użytkowym.

W przypadku, gdy wydatki zostaną poniesione na remont środka trwałego, stanowią one bezpośrednio koszty uzyskania przychodów.

Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Spółka przeprowadza remonty bieżące budynków i lokali, które dotyczą m.in.:

* wymiany podłóg,

* przebudowy ścian działowych,

* przebudowy łazienek,

* układania na nowo glazury w łazienkach oraz sanitariatach,

* wymiany armatury sanitarnej,

* wymiany kabin natryskowych i muszli klozetowych oraz umywalek,

* wymiany grzejników ,

* wymiany drzwi wewnętrznych i drzwi zewnętrznych,

* wymiany stolarki okiennej,

* przemalowania ścian i wytapetowania niektórych pomieszczeń.

Jak podano, prace te mają na celu przywrócenie stanu technicznego budynku. Wskazuje Pan, iż ponoszone wydatki na remont nie są związane z adaptacją pomieszczeń, nie spowodują zamiany przeznaczenia użytkowanych lokali. Związane są z odtworzeniem elementów wyposażenia oraz wystroju lokali, które uległy technicznemu zużyciu podczas eksploatacji.

Zatem jeżeli w istocie ww. prace nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to wydatki z tego tytułu mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. W szczególności, oceniając charakter opisanych wydatków, tut. organ oparł się na oświadczeniu wnioskodawcy, iż wydatki te dotyczą remontu pomieszczeń

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.