Rozdział 3. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego, zakres ich obowiązków i uprawnień oraz zasady finansowania ich działalności - Ustawa o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich

Art. 5. Uprawnienie do wykonywania ratownictwa górskiego

1.

Ratownictwo górskie mogą wykonywać podmioty, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa górskiego oraz wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 rejestr jednostek współpracujących z systemem ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwane dalej „podmiotami uprawnionymi do wykonywania ratownictwa górskiego”.

2.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji administracyjnej, udziela zgody, o której mowa w ust. 1, na wniosek podmiotu ubiegającego się o jej udzielenie pod warunkiem, że podmiot ten:

1)

zapewnia stan gotowości do wykonywania ratownictwa górskiego na obszarze, na którym zamierza działać podmiot ubiegający się o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 1;

2)

dysponuje kadrą ratowników górskich w liczbie niezbędnej do zapewnienia stanu gotowości, o którym mowa w pkt 1;

3)

posiada sprzęt specjalistyczny, środki transportu i łączności niezbędne do wykonywania ratownictwa górskiego.

3.

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

1)

nazwę podmiotu, siedzibę i jego adres;

2)

informację o obszarze działania, na którym ma być wykonywane ratownictwo górskie;

3)

wykaz ratowników górskich wraz z dokumentami potwierdzającymi spełnianie przez nich warunków określonych w art. 2 katalog pojęć ustawowych pkt 9;

4)

wykaz sprzętu specjalistycznego, środków transportu i łączności;

5)

informację o źródłach finansowania planowanej działalności.

3a.

Decyzja, o której mowa w ust. 2, wygasa, jeżeli podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego, który uzyskał zgodę, o której mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia jej wydania nie został wpisany do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 rejestr jednostek współpracujących z systemem ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

4.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji administracyjnej:

1)

cofa zgodę, o której mowa w ust. 1, jeżeli podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego, któremu taka zgoda została udzielona, przestał spełniać warunki, o których mowa w ust. 2, lub został wykreślony z rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 rejestr jednostek współpracujących z systemem ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, lub

2)

może cofnąć zgodę, jeżeli podmiot, któremu taka zgoda została udzielona, nie usunął w wymaganym terminie nieprawidłowości mających istotny wpływ na wykonywanie ratownictwa górskiego stwierdzonych protokołem kontroli.

5.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych zawiadamia wojewodę właściwego do dokonania wpisu do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 rejestr jednostek współpracujących z systemem ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, o cofnięciu zgody, o której mowa w ust. 1.

Art. 6. Zakres działań ratowniczych w ramach ratownictwa górskiego

W ramach ratownictwa górskiego podejmowane są działania ratownicze polegające w szczególności na:

1)

przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub innym zdarzeniu;

2)

dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym;

3)

udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;

4)

zabezpieczeniu i ewakuacji osób przebywających w górach z terenów stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia;

5)

transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania osoby, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne;

6)

poszukiwaniu osób zaginionych w górach;

7)

transporcie zwłok z gór.

Art. 7. Zadania podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego

1.

Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego:

1)

organizują, kierują, koordynują i bezpośrednio prowadzą działania ratownicze w ramach ratownictwa górskiego;

2)

organizują i prowadzą szkolenia ratowników górskich i narciarskich oraz psów ratowniczych, w tym psów lawinowych, wraz z ich przewodnikami;

3)

nadają uprawnienia ratownicze i instruktorskie w zakresie ratownictwa górskiego, ratownictwa narciarskiego, ratownictwa z użyciem psów oraz ratownictwa podwodnego w akwenach górskich i jaskiniach;

4)

prowadzą dokumentację działań ratowniczych, o których mowa w pkt 1, w tym rejestr działań ratowniczych;

5)

prowadzą działalność profilaktyczną i edukacyjną dotyczącą bezpieczeństwa w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich.

2.

Ponadto podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego mogą w szczególności:

1)

prowadzić ewakuację osób z kolei linowych przeznaczonych do transportu osób;

2)

zabezpieczać w zakresie ratownictwa górskiego i narciarskiego imprezy sportowe oraz imprezy turystyczne na wniosek organizatora imprezy;

3)

wydawać, na wniosek organu jednostki samorządu terytorialnego, dyrektora parku narodowego lub krajobrazowego, albo zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim, osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej prowadzącej działalność w zakresie sportu, rekreacji lub turystyki opinie dotyczące warunków bezpieczeństwa osób uprawiających sport, rekreację lub turystykę w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich;

4)

organizować, kierować, koordynować i bezpośrednio prowadzić działania ratownicze na zorganizowanych terenach narciarskich na podstawie umowy z zarządzającym zorganizowanym terenem narciarskim;

5)

organizować i prowadzić szkolenia wysokościowe z ewakuacji osób z unieruchomionych kolei linowych przeznaczonych do transportu osób, w szczególności dla pracowników zorganizowanych terenów narciarskich, na których te urządzenia się znajdują;

6)

prowadzić rejestr wypadków, o którym mowa w art. 37 rejestr wypadków na zorganizowanym terenie narciarskim, ust. 1, na podstawie upoważnienia udzielonego przez zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim;

7)

brać udział w działaniach ratowniczych poza obszarem gór ze szczególnym uwzględnieniem klęsk żywiołowych i katastrof na wezwanie właściwych służb i sztabów kryzysowych;

8)

organizować i prowadzić szkolenia dla osób uprawiających sport, rekreację lub turystykę w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień bezpieczeństwa.

3.

Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, zawiera:

1)

imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz adres zamieszkania osoby, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych;

2)

rodzaj doznanego urazu lub zachorowania osoby, o której mowa w pkt 1;

3)

rodzaj udzielonej pomocy;

4)

miejsce wypadku lub innego zdarzenia;

5)

imiona i nazwiska ratowników górskich udzielających pomocy;

6)

datę i czas prowadzenia działań ratowniczych;

7)

czas i miejsce przekazania osoby, o której mowa w pkt 1, jednostkom systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne lub innym służbom.

4.

Informacje, o których mowa w ust. 3, przechowywane są w rejestrze, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, przez okres 10 lat od dnia ich wprowadzenia do zbioru.

5.

Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego udostępnia informacje, o których mowa w ust. 3, na pisemny wniosek:

1)

osobie, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, oraz

2)

Policji, prokuraturze, sądom, dyrektorowi parku narodowego i zakładom ubezpieczeń w związku z prowadzonym przez nie postępowaniem.

6.

Dane osobowe, o których mowa w ust. 3, podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu polegającym co najmniej na:

1)

dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych;

2)

pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych do zachowania ich w poufności.

Art. 8. Współdziałanie i pomoc w zakresie ratownictwa górskiego

Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego współdziałają przy wykonywaniu ratownictwa górskiego, a w czasie prowadzenia działań ratowniczych mogą żądać pomocy od:

1)

organów administracji rządowej i samorządowej;

2)

innych jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne;

3)

jednostek podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej;

4)

Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, dyrekcji parków narodowych lub dyrekcji parków krajobrazowych.

Art. 9. Zalecenia w sytuacji zagrożeń nadzwyczajnych

1.

Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego z chwilą stwierdzenia zagrożeń nadzwyczajnych, które mają istotny wpływ na bezpieczeństwo osób w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich, mogą wydawać zalecenia:

1)

zarządzającemu zorganizowanym terenem narciarskim oraz podmiotom, o których mowa w art. 3 zapewnienie warunków bezpieczeństwa w górach, ust. 1, w sprawie usunięcia stwierdzonych zagrożeń w zakresie bezpieczeństwa osób lub wstrzymania eksploatacji obiektu i urządzenia, lub zamknięcia terenu dla ruchu osób do czasu ustąpienia lub usunięcia tych zagrożeń;

2)

osobom uprawiającym sport, rekreację lub turystykę w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich.

2.

Zalecenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wydane w formie ustnej, powinno zostać potwierdzone na piśmie i zawierać określenie rodzaju zagrożenia nadzwyczajnego, nazwę podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego oraz imię i nazwisko osoby wydającej zalecenie.

Art. 10. Zwolnienie ratownika górskiego ze świadczenia pracy

1.

Pracodawca inny niż podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego jest obowiązany zwolnić ze świadczenia pracy pracownika będącego ratownikiem górskim na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu.

2.

Zwolnienie pracownika ze świadczenia pracy w razie konieczności udziału w działaniach ratowniczych oraz na czas wypoczynku po zakończonej akcji ratowniczej następuje na podstawie pisemnego zaświadczenia wystawionego przez podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego określającego czas trwania akcji ratowniczej i czas wypoczynku, który nie może być dłuższy niż 12 godzin na dobę.

3.

Za czas zwolnienia ze świadczenia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 297 rozporządzenie w sprawie sposobu ustalania wysokości wynagrodzenia ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140 oraz z 2023 r. poz. 240 i 641).

Art. 11. Ochrona prawna ratownika górskiego i ratownika narciarskiego

1.

Ratownik górski i ratownik narciarski przy wykonywaniu działań ratowniczych korzystają z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138, 1726, 1855, 2339 i 2600 oraz z 2023 r. poz. 289) dla funkcjonariuszy publicznych.

2.

W przypadku gdy wykonywane przez ratownika górskiego lub ratownika narciarskiego działania ratownicze polegają na udzieleniu pierwszej pomocy, kwalifikowanej pierwszej pomocy lub podjęciu medycznych czynności ratunkowych, może on poświęcić dobra osobiste innej osoby, inne niż życie lub zdrowie, a także dobra majątkowe, w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Art. 11a. świadczenie ratownicze

1.

Ratownikowi górskiemu przysługuje świadczenie ratownicze w wysokości 200 złotych, pod warunkiem że:

1)

osiągnął 65. rok życia – w przypadku mężczyzn oraz 60. rok życia – w przypadku kobiet oraz

2)

przez co najmniej 25 lat – w przypadku mężczyzn oraz 20 lat – w przypadku kobiet wykonywał działania ratownicze podejmowane w ramach ratownictwa górskiego jako członek podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego i nie był zatrudniony do wykonywania tych działań.

2.

Wysokość świadczenia ratowniczego, o którym mowa w ust. 1, podlega corocznej waloryzacji na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 194 i 658).

3.

Do okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ratownikowi górskiemu wlicza się okres wykonywania przed dniem 1 stycznia 2012 r. działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa górskiego jako członek specjalistycznej organizacji ratowniczej – Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego lub Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, o ile nie był zatrudniony do wykonywania tych działań.

4.

Przy ustalaniu okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie jest wymagane zachowanie ciągłości wykonywania działań ratowniczych, pod warunkiem że działania ratownicze były wykonywane co najmniej raz w roku.

Art. 11b. Przyznanie prawa do świadczenia ratowniczego, jego wypłata oraz obsługa

1.

Przyznanie prawa do świadczenia ratowniczego, jego wypłata oraz obsługa następuje na zasadach określonych w art. 16 świadczenie ratownicze ust. 6 oraz art 17–22 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych.

2.

Wraz z wnioskiem w sprawie przyznania świadczenia ratowniczego należy przedłożyć dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 11a świadczenie ratownicze ust. 1 pkt 2 i ust. 3.

3.

Spełnienie warunku, o którym mowa w art. 11a świadczenie ratownicze ust. 1 pkt 2, potwierdza zaświadczenie o okresach wykonywania działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa górskiego wydane przez podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego.

4.

Na żądanie organu przyznającego w rozumieniu ustawy, o której mowa w ust. 1, podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego przedkłada dokumenty, na podstawie których wydał zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3.

5.

Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego jest zobowiązany do wskazania na piśmie przyczyn, z powodu których nie jest możliwe wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3.

6.

W przypadku wskazanym w ust. 5 spełnienie warunku, o którym mowa w art. 11a świadczenie ratownicze ust. 1 pkt 2, potwierdza się na podstawie pisemnych oświadczeń 3 ratowników górskich, którzy wykonywali działania ratownicze w ramach ratownictwa górskiego z osobą ubiegającą się o przyznanie świadczenia ratowniczego.

7.

Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

8.

Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego potwierdza fakt wykonywania działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa górskiego przez ratownika górskiego składającego oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, w okresach wskazanych w tym oświadczeniu.

9.

W przypadku, o którym mowa w art. 11a świadczenie ratownicze ust. 3, zaświadczenie o okresach wykonywania działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa górskiego wydaje Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe lub Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Przepisy ust. 2–8 stosuje się odpowiednio.

Art. 11c. świadczenie ratownicze przysługujące członkom specjalistycznych organizacji ratowniczych

1.

Świadczenie, o którym mowa w art. 11a świadczenie ratownicze ust. 1, przysługuje również członkowi specjalistycznej organizacji ratowniczej – Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego lub Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, który przed dniem 1 stycznia 2012 r.:

1)

osiągnął 65. rok życia – w przypadku mężczyzn oraz 60. rok życia – w przypadku kobiet oraz

2)

przez co najmniej 25 lat – w przypadku mężczyzn oraz 20 lat – w przypadku kobiet wykonywał działania ratownicze podejmowane w ramach ratownictwa górskiego i nie był zatrudniony do wykonywania tych działań.

2.

Przepisy art. 11a świadczenie ratownicze ust. 3 i art. 11b przyznanie prawa do świadczenia ratowniczego, jego wypłata oraz obsługa stosuje się.

Art. 11d. świadczenie przysługujące ratownikowi górskiemu z tytułu uszczerbku na zdrowiu lub szkody w mieniu

Ratownikowi górskiemu, który przy wykonywaniu działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa górskiego doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, oraz członkom jego rodziny przysługują świadczenia, o których mowa w art. 13 świadczenia z tytułu uszczerbku na zdrowiu lub szkody w mieniu strażaka ratownika OSP i art. 14 rekompensata pieniężna przysługująca strażakowi ratownikowi ustawy, o której mowa w art. 11b przyznanie prawa do świadczenia ratowniczego, jego wypłata oraz obsługa ust. 1.

Art. 11e. świadczenie pieniężne dla członków rodziny zmarłego ratownika górskiego

1.

Członkom rodziny ratownika górskiego, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa górskiego w warunkach zagrażających życiu i zdrowiu, przysługuje świadczenie pieniężne na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).

2.

Do ustalenia wysokości świadczenia pieniężnego stosuje się obowiązujące na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego datę złożenia wniosku przeciętne uposażenie, o którym mowa w art. 85 uposażenie i inne świadczenia pieniężne ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1969 oraz z 2023 r. poz. 240, 347 i 641).

3.

Prawo do świadczenia pieniężnego oraz jego wysokość ustala w formie decyzji organ emerytalny określony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

4.

Świadczenie pieniężne wypłaca organ emerytalny, o którym mowa w ust. 3.

5.

Do spraw załatwianych w formie decyzji, o której mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 5 , art. 7 , art. 8 ust. 2 i 5–11, art. 9 ust. 2, art. 10 i art. 11 ustawy, o której mowa w ust. 1.

6.

Do wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego załącza się:

1)

zaświadczenie podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego potwierdzające, że śmierć ratownika górskiego nastąpiła wskutek okoliczności, o których mowa w ust. 1;

2)

aktualny odpis aktu stanu cywilnego potwierdzający zaistnienie okoliczności uzasadniających złożenie wniosku;

3)

inny dokument urzędowy potwierdzający zaistnienie okoliczności innych niż wymienione w pkt 1 i 2 uzasadniających złożenie wniosku.

Art. 11f. Zbieg prawa do świadczeń pieniężnych członków rodziny zmarłego ratownika górskiego

W razie zbiegu prawa do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 11e świadczenie pieniężne dla członków rodziny zmarłego ratownika górskiego, z prawem do emerytury lub renty, lub uposażenia w stanie spoczynku, lub uposażenia rodzinnego przewidzianych w odrębnych przepisach wypłaca się świadczenie wyższe albo wybrane przez członka rodziny, o którym mowa w art. 3 ustawy, o której mowa w art. 11e świadczenie pieniężne dla członków rodziny zmarłego ratownika górskiego ust. 1, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Wybór świadczenia pieniężnego nie pozbawia osoby uprawnionej innych świadczeń i uprawnień przysługujących emerytom i rencistom przewidzianych w odrębnych przepisach.

Art. 12. Uchylony

Art. 13. Uprawnienia ratownika górskiego i ratownika narciarskiego w czasie pełnienia obowiązków służbowych

1.

Ratownik górski i ratownik narciarski podczas pełnienia obowiązków służbowych mają prawo korzystać z urządzeń transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu osób w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich bezpłatnie i poza kolejnością na podstawie ważnej legitymacji służbowej.

2.

Ratownik górski oraz ratownik górski z psem ratowniczym mają prawo bezpłatnego wstępu na teren parku narodowego i rezerwatu udostępnionego dla ruchu turystycznego na podstawie ważnej legitymacji służbowej.

Art. 14. Uprawnienia funkcjonariusza policji w czasie wykonywania obowiązków służbowych

Funkcjonariusz policji, wykonujący czynności służbowe, ma prawo korzystać z urządzeń transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu osób w górach lub na zorganizowanych terenach narciarskich bezpłatnie i poza kolejnością.

Art. 15. Komunikat lawinowy

1.

Opracowywanie komunikatu lawinowego należy do podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego stosownie do terenu działania określonego w ramach powierzonego zadania, o którym mowa w art. 17 powierzanie i finansowanie zadań z zakresu ratownictwa górskiego, ust. 1.

2.

Komunikat lawinowy określa stopień zagrożenia lawinowego, stabilność pokrywy śnieżnej, prawdopodobieństwo samoistnego i mechanicznego wyzwolenia lawin oraz zalecenia dla ruchu osób. Ogłaszany stopień zagrożenia lawinowego może być zmieniony tylko kolejnym komunikatem wydanym przez ten sam podmiot.

3.

Treść komunikatu lawinowego udostępniana jest do wiadomości właściwych miejscowo dyrektorów parków narodowych oraz krajobrazowych, którzy przekazują go do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, w szczególności poprzez zamieszczenie go na stronie internetowej lub na tablicach informacyjnych.

Art. 16. Rozporządzenie w sprawie stopni zagrożenia lawinowego, zaleceń i znaków w górach

1.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, stopnie zagrożenia lawinowego oraz odpowiadające im zalecenia dla ruchu osób, mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego poziomu informacji o występujących zagrożeniach w górach oraz na zorganizowanych terenach narciarskich.

2.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw turystyki określi, w drodze rozporządzenia, wzory znaków nakazu, zakazu, informacyjnych i ostrzegawczych stosowanych do oznakowania w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, uwzględniając konieczność zapewnienia ich czytelności i zrozumienia.

Art. 17. Powierzanie i finansowanie zadań z zakresu ratownictwa górskiego

1.

Wykonywanie zadań z zakresu ratownictwa górskiego przez podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego następuje na podstawie powierzenia realizacji zadań publicznych, o którym mowa w art. 11 powierzanie zadań publicznych podmiotom prowadzącym działalność pożytku publicznego ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571) w zakresie określonym w umowie. Przepisy art 11a-art. 11c świadczenie ratownicze przysługujące członkom specjalistycznych organizacji ratowniczych tej ustawy stosuje się odpowiednio.

2.

Zadania z zakresu ratownictwa górskiego powierzane i finansowane są przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych w ramach dotacji celowych przyznawanych z części budżetu państwa, której jest dysponentem.

3.

Jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać dotacji celowych podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego na finansowanie zadań w zakresie ratownictwa górskiego nieobjętych umową, o której mowa w ust. 1.

4.

Opłaty za wstęp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary, o których mowa w art. 12 udostępnianie obszaru parku narodowego ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2022 r. poz. 916, 1726, 2185 i 2375), przekazuje się w wysokości 15% wpływów pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług za każdy kwartał podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego na obszarze, na którym znajduje się określony park narodowy, z przeznaczeniem na dofinansowanie zadań w zakresie ratownictwa górskiego nieobjętych umową, o której mowa w ust. 1.

5.

Dotacje, o których mowa w ust. 2 i 3, udzielane są z pominięciem otwartego konkursu ofert.

6.

Zadania, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, obejmują:

1)

utrzymanie gotowości ratowniczej;

2)

prowadzenie działań ratowniczych;

3)

organizowanie i prowadzenie szkoleń ratowników górskich oraz psów ratowniczych, w tym psów lawinowych;

4)

opracowywanie i udostępnianie komunikatu lawinowego;

5)

utrzymanie śmigłowca ratowniczego wraz z załogą lotniczo-techniczną będącego w dyspozycji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego, przeznaczonego w szczególności do działań ratownictwa górskiego w Tatrach oraz na terenie południowej Małopolski;

6)

prowadzenie dokumentacji wypadków.

7.

Utrzymanie gotowości operacyjnej śmigłowca, o którym mowa w ust. 6 pkt 5, obejmuje w szczególności koszty:

1)

eksploatacyjne wraz z kosztami paliwa, oraz bieżącej i okresowej obsługi technicznej;

2)

obowiązkowych ubezpieczeń lotniczych;

3)

osobowe utrzymania załogi lotniczo-technicznej;

4)

utrzymania zaplecza socjalno-technicznego dla śmigłowca i jego załogi.

8.

Działania określone w ust. 6 i 7 realizowane są poprzez:

1)

utrzymanie kadry ratowników górskich zawodowych i ochotników oraz ich szkolenie;

2)

zakup i utrzymanie obiektów oraz ich wyposażenia;

3)

zakup i utrzymanie środków transportu i łączności;

4)

wyposażanie ratowników górskich w sprzęt i ekwipunek;

5)

zakup i utrzymanie sprzętu ratowniczego;

6)

utrzymanie obsługi administracyjnej;

7)

prowadzenie działań profilaktycznych mających na celu zapobieganie wypadkom.

9.

Dotacje, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą być przyznawane podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego bez względu na lokalizację siedziby tego podmiotu.

Art. 18. Dotacja i rozliczenie rzeczowo-finansowe

1.

Podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego otrzymujący dotację składa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w terminie do 15 dnia marca następnego roku, sprawozdanie roczne zawierające rozliczenie rzeczowo-finansowego zrealizowanych zadań.

2.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych cofa dotację, jeżeli podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego wykorzystał ją niezgodnie z przeznaczeniem.

3.

W przypadku, gdy podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa górskiego nie przedstawił sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych wstrzymuje przekazywanie kolejnych dotacji do czasu przedstawienia sprawozdania.

Dz.U.2023.0.1154 t.j. - Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich