1.
Nieważność prawomocnego postanowienia lub orzeczenia, wydanego przez organ orzekający w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, stwierdza Główna Komisja Orzekająca, jeżeli:
1)
w wydaniu postanowienia lub orzeczenia brała udział osoba nieuprawniona do orzekania lub podlegająca wyłączeniu z przyczyn wskazanych w art. 83 wyłączenie członka organu orzekającego od udziału w rozpoznawaniu sprawy, ust. 1;
2)
(uchylony)
3)
orzeczono karę nieznaną ustawie;
4)
skład orzekający był niewłaściwie obsadzony albo postanowienie lub orzeczenie nie zostało podpisane przez któregokolwiek członka składu orzekającego biorącego udział w jego wydaniu;
5)
zachodzi sprzeczność w treści postanowienia lub orzeczenia uniemożliwiająca jego wykonanie;
6)
zachodziła w czasie orzekania jedna z okoliczności wyłączających orzekanie, o których mowa w art. 78 negatywne przesłanki wszczęcia i prowadzenia postępowania ust. 1 pkt 3-6 i 8.
2.
Główna Komisja Orzekająca stwierdza nieważność prawomocnego postanowienia lub orzeczenia z urzędu lub na wniosek strony.
