• AKT ARCHIWALNY - Ustawa z...
  26.04.2024

AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej

Stan prawny aktualny na dzień: 26.04.2024

Dz.U.2015.0.2167 t.j. - AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej

Obserwuj akt
Uchylony dnia: 2016-10-01
Dz.U. uchylający akt: 2016.0.831

Rozdział 1. Przepisy ogólne

Ustawa określa:
1)
krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią;
2)
zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej;
3)
zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej;
4)
zasady sporządzania audytu efektywności energetycznej.
1.
Przepisy ustawy stosuje się do przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1)
urządzeń technicznych i instalacji używanych wyłącznie w celach wojskowych;
2)
instalacji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji w rozumieniu ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784, z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 oraz z 2009 r. Nr 215, poz. 1664), z wyjątkiem urządzeń potrzeb własnych.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1)
efektywność energetyczna - stosunek uzyskanej wielkości efektu użytkowego danego obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, w typowych warunkach ich użytkowania lub eksploatacji, do ilości zużycia energii przez ten obiekt, urządzenie techniczne lub instalację, niezbędnej do uzyskania tego efektu;
2)
energia - energię pierwotną lub energię finalną;
3)
energia pierwotna - energię zawartą w pierwotnych nośnikach energii, pozyskiwanych bezpośrednio ze środowiska, w szczególności: węglu kamiennym energetycznym (łącznie z węglem odzyskanym z hałd), węglu kamiennym koksowym, węglu brunatnym, ropie naftowej (łącznie z gazoliną), gazie ziemnym wysokometanowym (łącznie z gazem z odmetanowania kopalń węgla kamiennego), gazie ziemnym zaazotowanym, torfie do celów opałowych oraz energię: wody, wiatru, słoneczną, geotermalną - wykorzystywane do wytwarzania energii elektrycznej, ciepła lub chłodu, a także biomasę w rozumieniu art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2015 r. poz. 775);
4)
ciepło - ciepło w rozumieniu art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.);
5)
energia finalna - energię lub paliwa w rozumieniu art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, z wyłączeniem paliw lotniczych i paliw w zbiornikach morskich, zużyte przez odbiorcę końcowego;
6)
odbiorca końcowy - odbiorcę końcowego w rozumieniu art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 13a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
7)
audyt efektywności energetycznej - opracowanie zawierające analizę zużycia energii oraz określające stan techniczny obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, zawierające wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej tych obiektów, urządzeń lub instalacji, a także ocenę ich opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii;
8)
przedsiębiorstwo energetyczne - przedsiębiorstwo energetyczne w rozumieniu art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 12 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
9)
jednostka sektora publicznego - podmiot sektora finansów publicznych, o którym mowa w art. 9 podmioty wchodzące w skład sektora finansów publicznych, ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.);
10)
tona oleju ekwiwalentnego - równoważnik jednej tony ropy naftowej o wartości opałowej równej 41 868 kJ/kg;
11)
efekt użytkowy - efekt uzyskany w wyniku dostarczenia energii do danego obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, w szczególności: wykonanie pracy mechanicznej, zapewnienie komfortu cieplnego, oświetlenie;
12)
przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej - działanie polegające na wprowadzeniu zmian lub usprawnień w obiekcie, urządzeniu technicznym lub instalacji, w wyniku których uzyskuje się oszczędność energii;
13)
oszczędność energii - ilość energii stanowiącą różnicę między energią potencjalnie zużytą przez obiekt, urządzenie techniczne lub instalację w danym okresie przed zrealizowaniem jednego lub kilku przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej a energią zużytą przez ten obiekt, urządzenie techniczne lub instalację w takim samym okresie, po zrealizowaniu tych przedsięwzięć i uwzględnieniu znormalizowanych warunków wpływających na zużycie energii;
14)
urządzenie potrzeb własnych - zespół pomocniczych obiektów lub instalacji w rozumieniu art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 10 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, służących procesowi wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła.
Orzeczenia: 2

Rozdział 2. Krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią

1.
Ustala się krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią wyznaczający uzyskanie do 2016 r. oszczędności energii finalnej w ilości nie mniejszej niż 9% średniego krajowego zużycia tej energii w ciągu roku, przy czym uśrednienie obejmuje lata 2001-2005.
2.
Oszczędność energii finalnej, o której mowa w ust. 1, oblicza się, uwzględniając współczynniki sprawności procesów przetworzenia energii pierwotnej w energię finalną, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 15 utracił moc,
Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zużywające energię podejmują działania w celu poprawy efektywności energetycznej.
1.
Minister właściwy do spraw energii, co 3 lata, do dnia 15 maja danego roku, sporządza i przedstawia do zatwierdzenia Radzie Ministrów krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej na okres do dnia 31 grudnia 2016 r.
2.
Krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej zawiera w szczególności:
1)
opis planowanych:
a) programów poprawy efektywności energetycznej określających działania mające na celu poprawę efektywności energetycznej,
b) przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej w poszczególnych sektorach gospodarki, niezbędnych dla realizacji krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią;
2)
analizę i ocenę wykonania krajowego planu działań dotyczącego efektywności energetycznej za poprzedni okres;
3)
informacje o:
a) postępie w realizacji krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią,
b) podjętych działaniach mających na celu usunięcie przeszkód w realizacji krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią.
3.
Zatwierdzony przez Radę Ministrów krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej minister właściwy do spraw energii przekazuje Komisji Europejskiej, w terminie do dnia 30 czerwca danego roku, w którym występuje obowiązek sporządzania planu.
1.
Ministrowie kierujący działami administracji rządowej w rozumieniu ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 812, z późn. zm.) oraz wojewodowie realizują krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej.
2.
Ministrowie kierujący działami administracji rządowej, o których mowa w art. 5 działy administracji rządowej pkt 1-3 i 5-28 ustawy, o której mowa w ust. 1, oraz wojewodowie przekazują ministrowi właściwemu do spraw energii roczne sprawozdania z realizacji krajowego planu działań dotyczącego efektywności energetycznej.
3.
Sprawozdania, o których mowa w ust. 2, są przekazywane w terminie do dnia 30 września następnego roku po upływie roku, którego dotyczą.
1.
Minister właściwy do spraw energii na podstawie sprawozdań, o których mowa w art. 7 sprawozdania z realizacji krajowego planu działań w zakresie efektywności energetycznej ust. 2, oraz posiadanych danych o realizacji krajowego planu działań dotyczącego efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 6 krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej ust. 1, sporządza co dwa lata i przedstawia Radzie Ministrów do zatwierdzenia raport zawierający w szczególności informacje dotyczące realizacji:
1)
krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią, o którym mowa w art. 4 krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią ust. 1,
2)
krajowego planu działań dotyczącego efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 6 krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej ust. 1
- wraz z oceną i wnioskami z ich realizacji.
2.
Zatwierdzony raport, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw energii ogłasza niezwłocznie, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
1.
Minister właściwy do spraw energii monitoruje realizację krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią, o którym mowa w art. 4 krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią ust. 1, na podstawie badań statystycznych przeprowadzonych zgodnie z programem badań statystycznych statystyki publicznej, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych pkt 7 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591, z późn. zm.), oraz danych dotyczących ilości uzyskiwanej oszczędności energii wynikającej ze sporządzonych audytów efektywności energetycznej.
2.
Minister właściwy do spraw energii, minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa we współpracy z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego przygotowują, zgodnie ze swoją właściwością, propozycje badań statystycznych, niezbędnych do monitorowania krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią.

Rozdział 3. Zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej

1.
Jednostka sektora publicznego, realizując swoje zadania, stosuje co najmniej dwa ze środków poprawy efektywności energetycznej, o których mowa w ust. 2.
2.
Środkiem poprawy efektywności energetycznej jest:
1)
umowa, której przedmiotem jest realizacja i finansowanie przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej;
2)
nabycie nowego urządzenia, instalacji lub pojazdu, charakteryzujących się niskim zużyciem energii oraz niskimi kosztami eksploatacji;
3)
wymiana eksploatowanego urządzenia, instalacji lub pojazdu na urządzenie, instalację lub pojazd, o których mowa w pkt 2, albo ich modernizacja;
4)
nabycie lub wynajęcie efektywnych energetycznie budynków lub ich części albo przebudowa lub remont użytkowanych budynków, w tym realizacja przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2014 r. poz. 712);
5)
sporządzenie audytu energetycznego w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów eksploatowanych budynków w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), o powierzchni użytkowej powyżej 500 m2, których jednostka sektora publicznego jest właścicielem lub zarządcą.
3.
Jednostka sektora publicznego informuje o stosowanych środkach poprawy efektywności energetycznej na swojej stronie internetowej lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.
1.
Minister właściwy do spraw energii, minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa:
1)
organizują kampanię promującą stosowanie środków poprawy efektywności energetycznej, w tym wprowadzanie innowacyjnych technologii;
2)
prowadzą działania informacyjno-edukacyjne oraz szkoleniowe o dostępnych środkach poprawy efektywności energetycznej.
1a.
Minister właściwy do spraw energii prowadzi działania informacyjno-edukacyjne o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię w rozumieniu ustawy z dnia 14 września 2012 r. o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych (Dz. U. poz. 1203 oraz z 2015 r. poz. 1069).
2.
Minister właściwy do spraw energii:
1)
monitoruje stosowanie środków poprawy efektywności energetycznej;
2)
zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw energii:
a) informacje o instrumentach służących finansowaniu środków poprawy efektywności energetycznej oraz sposobie ich pozyskiwania,
b) wytyczne dotyczące sposobu uwzględniania kryterium efektywności energetycznej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.

Rozdział 4. Zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej

Orzeczenia: 4
Przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 12 utracił moc ust. 2, przedstawia Prezesowi URE, na jego żądanie, dokumenty lub informacje niezbędne do oceny wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 12 utracił moc ust. 1, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.
1.
Poprawie efektywności energetycznej służą w szczególności następujące rodzaje przedsięwzięć:
1)
izolacja instalacji przemysłowych;
2)
przebudowa lub remont budynków;
3)
modernizacja:
a) urządzeń przeznaczonych do użytku domowego,
b) oświetlenia,
c) urządzeń potrzeb własnych,
d) urządzeń i instalacji wykorzystywanych w procesach przemysłowych,
e) lokalnych sieci ciepłowniczych i lokalnych źródeł ciepła;
4)
odzysk energii w procesach przemysłowych;
5)
ograniczenie:
a) przepływów mocy biernej,
b) strat sieciowych w ciągach liniowych,
c) strat w transformatorach;
6)
stosowanie do ogrzewania lub chłodzenia obiektów energii wytwarzanej we własnych lub przyłączonych do sieci odnawialnych źródłach energii, w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, ciepła użytkowego w kogeneracji, w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, lub ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych.
2.
Minister właściwy do spraw energii ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", szczegółowy wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej.
Orzeczenia: 2
Orzeczenia: 1
Orzeczenia: 1
1.
Podmiot, o którym mowa w art. 19 utracił moc, ust. 2 pkt 1 lit. b, lub podmiot przez niego upoważniony, który otrzymał świadectwo efektywności energetycznej, jest obowiązany po zrealizowaniu przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej do sporządzenia audytu efektywności energetycznej potwierdzającego oszczędność energii uzyskaną w wyniku realizacji tego przedsięwzięcia, w ilości określonej w deklaracji przetargowej, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Nie jest wymagane wykonanie audytu efektywności energetycznej, o którym mowa w ust. 1, dla zrealizowanego przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, w związku z którym zadeklarowano osiągnięcie oszczędności energii w ilości nieprzekraczającej równowartości 100 toe średnio w ciągu roku.
3.
Audyt efektywności energetycznej, o którym mowa w ust. 1, i audyt efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 19 utracił moc, ust. 1, nie mogą być wykonywane przez tę samą osobę dla tego samego przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej.
4.
Podmiot, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia Prezesa URE o zakończeniu przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, w terminie 30 dni od dnia jego zakończenia. Do zawiadomienia należy dołączyć:
1)
oświadczenie potwierdzające zgodność zrealizowanego przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej z deklaracją przetargową;
2)
audyt efektywności energetycznej, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy jest on wymagany.
5.
Prezes URE informuje podmiot, o którym mowa w art. 25 prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej, ust. 3, o świadectwie efektywności energetycznej wydanym dla przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, realizowanego przez podmiot, o którym mowa w art. 19 utracił moc, ust. 2 pkt 1 lit. b, albo przez podmiot przez niego upoważniony, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 4.
Orzeczenia: 1
1.
Prezes URE dokonuje albo zleca dokonanie innym podmiotom wyłonionym na zasadach i w trybie określonym w przepisach o zamówieniach publicznych, wyrywkowej weryfikacji:
1)
audytu efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 19 utracił moc ust. 1, lub audytu efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 22 obowiązki podmiotu, który otrzymał świadectwo efektywności energetycznej ust. 1;
2)
zgodności oszczędności energii osiągniętej w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 22 obowiązki podmiotu, który otrzymał świadectwo efektywności energetycznej ust. 2, z ilością energii zaoszczędzonej określonej w deklaracji przetargowej - w formie audytu efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 22 obowiązki podmiotu, który otrzymał świadectwo efektywności energetycznej ust. 1.
2.
O negatywnej weryfikacji oszczędności energii Prezes URE zawiadamia niezwłocznie podmiot, o którym mowa w art. 22 obowiązki podmiotu, który otrzymał świadectwo efektywności energetycznej ust. 1.
3.
(utracił moc).
4.
(utracił moc).
5.
(utracił moc).
6.
(utracił moc).
Orzeczenia: 1

Rozdział 5. Zasady sporządzania audytu efektywności energetycznej

1.
Audyt efektywności energetycznej powinien zawierać:
1)
imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwę i adres siedziby podmiotu, u którego zostanie zrealizowane przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej, lub podmiotu przez niego upoważnionego;
2)
kartę audytu efektywności energetycznej;
3)
oznaczenie miejsca lokalizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej;
4)
ocenę stanu technicznego oraz analizę zużycia energii obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji;
5)
ocenę efektów uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, w tym w szczególności określenie osiągniętej oszczędności energii.
2.
Audyt efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 19 utracił moc ust. 1, przedkładany Prezesowi URE przez podmiot, o którym mowa w art. 19 utracił moc ust. 2 pkt 1 lit. b, lub podmiot przez niego upoważniony powinien zawierać także opis możliwych rodzajów i wariantów realizacji przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej wraz z oceną opłacalności ekonomicznej tych przedsięwzięć i możliwej do uzyskania oszczędności energii.
3.
Audyt efektywności energetycznej dostarczania ciepła zawiera ocenę efektywności energetycznej sieci ciepłowniczej oraz innego indywidualnego źródła ciepła wytwarzającego i dostarczającego ciepło do obiektu budowlanego, ze wskazaniem, który sposób dostarczania ciepła zapewnia większą efektywność energetyczną.
4.
Do audytu efektywności energetycznej dostarczania ciepła, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się ust. 1 pkt 4 i 5.
5.
(uchylony).
6.
Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowy zakres i sposób sporządzania audytu efektywności energetycznej,
2)
wzór karty audytu efektywności energetycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 2,
3)
szczegółowy sposób i tryb weryfikacji audytu efektywności energetycznej, o której mowa w art. 23 weryfikacje w zakresie oszczędności energii ust. 1 pkt 1,
4)
dane i metody, które mogą być wykorzystywane przy określaniu i weryfikacji uzyskanych oszczędności energii,
5)
sposób sporządzania oceny efektywności energetycznej dostarczania ciepła, o której mowa w ust. 3
- biorąc pod uwagę aktualny stan wiedzy technicznej w zakresie efektywności energetycznej, zapewnienie zharmonizowanych zasad pomiarów oraz sprawnej i prawidłowej weryfikacji oszczędności energii.

Rozdział 6. Kary pieniężne

1.
Prezes URE nakłada na przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorcę końcowego oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 12 utracił moc ust. 2, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nie większej niż 10% przychodu osiągniętego w roku podatkowym poprzedzającym rok nałożenia kary, jeżeli podmiot ten:
1)
nie dopełnia obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE świadectwa efektywności energetycznej lub nie uiszcza opłaty zastępczej, o których mowa w art. 12 utracił moc ust. 1;
2)
nie przedstawia w wyznaczonym terminie dokumentów lub informacji, o których mowa w art. 14 ocena wykonania obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa efektywności energetycznej oraz uiszczenia opłaty zastępczej;
3)
przedłożył Prezesowi URE wniosek o umorzenie świadectwa efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 27 utracił moc ust. 1, zawierający nieprawdziwe dane.
2.
Prezes URE nakłada na podmiot realizujący przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość do 2.000.000 euro, jeżeli podmiot ten:
1)
w deklaracji przetargowej, o której mowa w art. 19 utracił moc ust. 2, podał nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje;
2)
nie zrealizował przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej wbrew zobowiązaniu, o którym mowa w art. 19 utracił moc ust. 2 pkt 9;
3)
nie zawiadomił Prezesa URE o zakończeniu przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej w terminie, o którym mowa w art. 22 obowiązki podmiotu, który otrzymał świadectwo efektywności energetycznej ust. 4, lub zawiadamiając, udzielił nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji;
4)
uzyskał oszczędność energii niższą niż określona w deklaracji przetargowej, stwierdzoną w wyniku weryfikacji, o której mowa w art. 23 weryfikacje w zakresie oszczędności energii ust. 1;
5)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 23 weryfikacje w zakresie oszczędności energii ust. 3;
6)
mimo zakazu, o którym mowa w art. 24 utracił moc uczestniczył w przetargach.
3.
Prezes URE nakłada na odbiorcę końcowego, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość do 2.000.000 euro, jeżeli odbiorca ten w oświadczeniu, o którym mowa w art. 13 utracił moc ust. 1, podał nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje.
4.
Wartość euro, o której mowa w ust. 2 i 3, podlega przeliczeniu na złote według przepisów wydanych na podstawie art. 35 termin ustalenia wartości zamówienia ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.).
Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych, o których mowa w art. 35 kary pieniężne za naruszenie przepisów ustawy, należy uwzględnić w szczególności stopień oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy.
1.
Wpływy z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w art. 35 kary pieniężne za naruszenie przepisów ustawy, stanowią przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Karę pieniężną uiszcza się na rachunek bankowy tego funduszu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja Prezesa URE o wymierzeniu kary stała się ostateczna, jeżeli nie wniesiono od niej środka zaskarżenia, albo od dnia, w którym stała się prawomocna.
2.
Kara pieniężna podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Rozdział 7. Zmiany w przepisach obowiązujących

W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz. U. Nr 130, poz. 905, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 października 2010 r. o rezerwach strategicznych (Dz. U. Nr 229, poz. 1496): (zmiany pominięte).

Rozdział 8. Przepisy dostosowujące i końcowe

Minister właściwy do spraw gospodarki sporządzi i przedstawi Radzie Ministrów do zatwierdzenia krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 6 krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej, ust. 1, do dnia 15 maja 2011 r.
Minister właściwy do spraw gospodarki ogłosi pierwszy raport, o którym mowa w art. 8 raport dla Rady Ministrów, ust. 1, do dnia 30 listopada 2012 r.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 monitorowanie realizacji krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią ust. 4 ustawy wymienionej w art. 39 zmiana ustawy - Prawo energetyczne, zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie warunków funkcjonowania systemu gazowego ust. 4 ustawy wymienionej w art. 39 zmiana ustawy - Prawo energetyczne, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie art 32-34 ustawy wymienionej w art. 38 zmiana ustawy - Prawo budowlane, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą i niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Ustawa obowiązuje do dnia 31 grudnia 2017 r., z wyjątkiem:
1)
art. 24 utracił moc, który obowiązuje do dnia 31 grudnia 2016 r.;
2)
art. 12 utracił moc, art. 13 utracił moc, art. 15 utracił moc, art. 16 utracił moc z zastrzeżeniem, że ostatni przetarg Prezes URE ogłasza w 2016 r., art. 18 utracil moc–21,
art. 23 weryfikacje w zakresie oszczędności energii ust. 3–6, art. 26 utracił moc i art. 27 utracił moc, które obowiązują do dnia 31 marca 2017 r.;
3)
art. 25 prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej, który obowiązuje do dnia 1 kwietnia 2017 r.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
1)
art 15-22, art. 23 weryfikacje w zakresie oszczędności energii ust. 1 i 2, art. 24 utracił moc, art. 25 prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej, art. 35 kary pieniężne za naruszenie przepisów ustawy ust. 2, art. 36 zasady ustalania kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy, art. 37 przeznaczenie wpływów z kar pieniężnych, art. 39 zmiana ustawy - Prawo energetyczne pkt 1 i 4-7, art. 40 zmiana ustawy o giełdach towarowych, oraz art. 41 zmiana ustawy - Prawo ochrony środowiska w zakresie wpływów z kar pieniężnych, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.;
2)
art. 38 zmiana ustawy - Prawo budowlane, oraz art. 39 zmiana ustawy - Prawo energetyczne pkt 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2012 r.;
3)
art. 12 utracił moc, art. 14 ocena wykonania obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa efektywności energetycznej oraz uiszczenia opłaty zastępczej, art. 23 weryfikacje w zakresie oszczędności energii ust. 3-6, art. 26 utracił moc, art. 27 utracił moc, art. 35 kary pieniężne za naruszenie przepisów ustawy ust. 1 oraz art. 41 zmiana ustawy - Prawo ochrony środowiska w zakresie wpływów z opłat zastępczych, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...