• V SA/Wa 2605/13 - Postano...
  26.04.2024

V SA/Wa 2605/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-12-19

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Anna Nasiłowska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia (...) września 2013 r. nr(...) w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nałożonej kary pieniężnej postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych

Uzasadnienie

W złożonym na urzędowym formularzu (PPF) wniosku o przyznanie prawa pomocy A. K. (dalej: "skarżący" lub "strona") wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych.

W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, iż gospodarstwo domowe prowadzi z żoną i synem, posiada dom o pow. 120 m2, natomiast nie posiada nieruchomości rolnych, oszczędności pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. W rubryce nr 10 wniosku oświadczył, iż osiąga miesięczny dochód w wysokości 2.000 zł brutto z tytułu umowy o pracę, zaś jego żona z takiego samego tytułu uzyskuje dochód w wysokości 3.600 zł brutto.

W uzasadnieniu podniósł, iż nałożono na niego kary pieniężne w około 60 sprawach administracyjnych na łączną kwotę około 180.000 zł, zaś w wyniku złożonych skarg do sądu administracyjnego poniósł koszty opłat sądowych w łącznej wysokości około 7.000 zł. Dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę w kwocie 1.464,48 zł (netto) wynosi mniej niż połowa wysokości kary pieniężnej nakładanej w każdej decyzji. Skarżący wskazał, że spłaca kredyt hipoteczny w wysokości 113.945,18 zł na dzień zawarcia umowy w dniu 27 marca 2009 r. oraz kredyt gotówkowy (149,95 zł miesięcznie). Jego żona również spłaca kredyt gotówkowy; rata miesięczna tego kredytu wynosi 137,06 zł oraz spłaca pożyczkę z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS ). Do średnich kosztów utrzymania rodziny zaliczył opłaty za gaz: 50 zł, energię elektryczną: 150 zł, telefon/Internet: 300 zł, szambo: 200 zł. Dodał, że 200 zł wydaje na wyposażenie dziecka do szkoły, 1.500 zł stanowią wydatki życia codziennego w tym koszty wyżywienia i zakupu środków czystości.

Skarżący wskazał szereg sygnatur spraw sądowych rozpoznawanych przed tut. Sądem i wyjaśnił, że w powołanych aktach np. V SA/WA 1433/13, V SA/Wa 1438/13 znajduje się "spis nałożonych kar administracyjnych", dokumenty wskazujące na jego sytuację majątkowa i rodzinną, wykaz kosztów poniesionych w związku z toczącymi się postępowaniami oraz inne dokumenty potwierdzające zasadność wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Dodał, że od lutego 2013 r. poniósł koszty toczących się postępowań administracyjnych i sądowoadministracyjnych w wysokości 7.000 zł.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje.

Na podstawie art. 243 § 1 oraz art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej " p.p.s.a", Sąd może - na wniosek strony złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania - przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Stosownie do art. 258 § 1 pkt 1 p.p.s.a. czynności w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy mogą wykonywać referendarze sądowi.

W myśl art. 245 § 3 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Częściowe zwolnienie od opłat i wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części albo określonej ich kwoty pieniężnej. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zauważyć należy, że sytuacja finansowa skarżącego, była badana w 2013 r. w związku z wnioskami o przyznanie prawa pomocy składanymi w innych postępowaniach sądowoadministracyjnych zawisłych przez tut. Sądem, a wynikiem jej oceny było zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych.

Mając na uwadze dotychczas przeprowadzone postępowania w sprawie prawa pomocy, oświadczenia skarżącego i złożone dokumenty, a także oświadczenia złożone w niniejszej sprawie, zasadne jest zwolnienie strony skarżącej z kosztów sądowych. Analiza wniosku o przyznanie prawa pomocy wskazuje, że sytuacja majątkowa skarżącego nie ulega poprawie. Przyjąć więc należy, że skarżący wykazał, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie oraz rodziny.

Warto przypomnieć, że wnioskodawca realizował obowiązek partycypowania w kosztach sądowych. Na podstawie złożonych oświadczeń i załączonych dokumentów, jak również dysponując z urzędu informacjami z elektronicznego Systemu Obsługi Spraw Orzekanych w WSA w Warszawie ustalono, że wobec skarżącego toczyło się kilkadziesiąt spraw sądowych w Wydziale VI tut. Sądu, w których ponosił koszty wpisu sądowego od skargi w wysokości 100 zł w każdej sprawie oraz koszty opłat kancelaryjnych za sporządzenie uzasadnień wyroków w wysokości po 100 zł od wniosku składanego w sprawach, w których skargę oddalono.

W uzasadnieniu wniosku skarżący przedstawił miesięczne wydatki rodziny wnioskodawcy związane z niezbędnym utrzymaniem, na które składają się: koszty utrzymania domu w łącznej wysokości 600 zł, wydatki na żywność i środki higieniczne w łącznej wysokości 1.500 zł, koszty "wyposażenia" dziecka do szkoły w wysokości 200 zł. Nadto wskazano, iż rodzina ponosi miesięczne koszty związane ze spłatą kredytu hipotecznego, kredytu gotówkowego wnioskodawcy w wysokości 149,95 zł, kredytu gotówkowego żony w wysokości 137,06 zł oraz pożyczki żony z ZFŚS w wysokości 275,33 zł.

Analiza zgromadzonego materiału wskazuje, że wnioskodawca otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 1.464,48 zł netto, zaś jego żona w wysokości około 2.670,68 zł netto. Dochody trzyosobowego gospodarstwa domowego stanowią kwotę 4.135,16 zł. Wykazane przez skarżącego wydatki, które są niezbędne dla utrzymania wynoszą 2.400 zł i nie uwzględniają kosztów związanych z opieką zdrowotną, które jak nakazuje przyjmować doświadczenie życiowe, również należy mieć na względzie.

Natomiast ustosunkowując się do innych oświadczonych wydatków, wskazać trzeba, iż rozpoznając prawo pomocy brane są pod uwagę wyłącznie wydatki niezbędne dla utrzymania, do których nie można zaliczyć zobowiązań pieniężnych z tytułu zaciągniętych pożyczek czy kredytów. Nie można bowiem przyjąć jakoby takie zobowiązania miały charakter priorytetowy przed kosztami sądowymi. Jak to już prezentowano w orzecznictwie, strona która realizuje swoje zobowiązania w taki sposób, że wyzbywa się zdolności do zapłaty kosztów sądowych – preferencyjnie traktując inne zobowiązania – nie może prawnie skutecznie podnieść ewentualnego zarzutu, iż odmowa zwolnienia jej od kosztów sądowych jest ograniczeniem dostępności do realizacji jej praw przed sądami (v. postanowienie s. apel. z 9 lipca 1992 r., sygn. I ACz 393/92 publ. Wokanda 93 2/32).

W tak ustalonym stanie majątkowego posiadania wnioskodawcy, należało wziąć pod uwagę pozostającą kwotę dochodów i dokonać jej porównania z wysokością ciążących na stronie kosztów sądowych w kilkudziesięciu zainicjowanych postępowaniach sądowych. W tym zakresie uwzględniono wysokość poniesionych już kosztów sądowych, jak również przyszłych kosztów sądowych, wynikających ze spraw toczących się w Wydziale VI, a także zainicjowanych w tut. Wydziale V (na dzień rozpoznawania wniosku 50 spraw), na które składa się wpis sądowy w wysokości 200 zł. Dokonanie takiego porównania powoduje w konsekwencji, iż zasadnym jest przyjęcie, że wnioskodawca zasługuje na uwzględnienie jego wniosku z tej przyczyny, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...