II SO/Op 19/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
2013-12-30Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Jeżewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Starosty Kluczborskiego w przedmiocie wymierzenia grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w sprawie informacji publicznej postanawia: sprostować z urzędu oczywiste omyłki w rozstrzygnięciu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. akt II SO/Op19/13, w ten sposób, że: 1) w miejsce oznaczenia orzeczenia "Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej" wpisać oznaczenie "Postanowienie", 2) w komparycji orzeczenia po wierszu 15 liczonym od góry, dodać wiersz 16 i wpisać w nim wyraz "postanawia", 3) w stopce orzeczenia, wpisać oznaczenie wzoru druku "WSA/post.1- sentencja postanowienia".
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2013 r. sygn. akt II SO/Op 19/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Starosty Kluczborskiego w przedmiocie wymierzenia grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w sprawie informacji publicznej, wymierzył Staroście Kluczborskiemu grzywnę w wysokości 200 (dwieście) złotych i zasądził od Starosty Kluczborskiego na rzecz A. K. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W oznaczeniu orzeczenia i jego komparycji, a także w wymaganym określeniu wzoru druku orzeczenia, wystąpiły oczywiste omyłki.
Sprostowanie oczywistej omyłki w postanowieniu, zgodnie z art. 156 § 1 w związku z art. 166 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., może nastąpić z urzędu. Przedmiotem sprostowania postanowienia mogą być niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Wykładnia gramatyczna komentowanego przepisu wskazuje, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Oczywista wadliwość może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami (patrz: B. Dauter [w:], B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz, Wydawnictwo Zakamycze 2005, s. 359).
Sformułowania użyte przez Sąd w rozstrzygnięciu, takie jak "wymierzyć", "zasądzić", wskazują, że aby pomiędzy nimi, a oznaczeniem rozstrzygnięcia zachodził poprawny gramatycznie "związek zgody", musi ono stanowić postanowienie.
W związku z tym należało sprostować oczywistą omyłkę, polegająca na oznaczeniu orzeczenia, jako wyrok, podczas gdy rozstrzygnięcie to na mocy art. 55 § 1 P.p.s.a., przyjmuje formę postanowienia.
W ślad za tym w komparycji orzeczenia w miejscu wskazanym w punkcie 2 postanowienia o sprostowaniu, należało zatem wpisać określenie dokonanej przez Sąd czynności, jako: "postanawia", a w stopce orzeczenia oznaczenie wzoru druku sentencji postanowienia "WSA/post.1 - sentencja postanowienia".
Odnośnie natomiast błędnego zatytułowania orzeczenia, przyjdzie wyjaśnić, że w orzecznictwie sądowym, podzielanym przez tut. Sąd, przyjęto, iż nie stanowi to istotnego naruszenia prawa i nie wpływa na treść rozstrzygnięcia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lipca 2009 r., sygn. akt II OZ 548/09, System Informacji Prawnej Lex nr 552896).
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Jeżewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Starosty Kluczborskiego w przedmiocie wymierzenia grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w sprawie informacji publicznej postanawia: sprostować z urzędu oczywiste omyłki w rozstrzygnięciu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. akt II SO/Op19/13, w ten sposób, że: 1) w miejsce oznaczenia orzeczenia "Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej" wpisać oznaczenie "Postanowienie", 2) w komparycji orzeczenia po wierszu 15 liczonym od góry, dodać wiersz 16 i wpisać w nim wyraz "postanawia", 3) w stopce orzeczenia, wpisać oznaczenie wzoru druku "WSA/post.1- sentencja postanowienia".
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2013 r. sygn. akt II SO/Op 19/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Starosty Kluczborskiego w przedmiocie wymierzenia grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w sprawie informacji publicznej, wymierzył Staroście Kluczborskiemu grzywnę w wysokości 200 (dwieście) złotych i zasądził od Starosty Kluczborskiego na rzecz A. K. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W oznaczeniu orzeczenia i jego komparycji, a także w wymaganym określeniu wzoru druku orzeczenia, wystąpiły oczywiste omyłki.
Sprostowanie oczywistej omyłki w postanowieniu, zgodnie z art. 156 § 1 w związku z art. 166 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., może nastąpić z urzędu. Przedmiotem sprostowania postanowienia mogą być niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Wykładnia gramatyczna komentowanego przepisu wskazuje, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Oczywista wadliwość może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami (patrz: B. Dauter [w:], B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz, Wydawnictwo Zakamycze 2005, s. 359).
Sformułowania użyte przez Sąd w rozstrzygnięciu, takie jak "wymierzyć", "zasądzić", wskazują, że aby pomiędzy nimi, a oznaczeniem rozstrzygnięcia zachodził poprawny gramatycznie "związek zgody", musi ono stanowić postanowienie.
W związku z tym należało sprostować oczywistą omyłkę, polegająca na oznaczeniu orzeczenia, jako wyrok, podczas gdy rozstrzygnięcie to na mocy art. 55 § 1 P.p.s.a., przyjmuje formę postanowienia.
W ślad za tym w komparycji orzeczenia w miejscu wskazanym w punkcie 2 postanowienia o sprostowaniu, należało zatem wpisać określenie dokonanej przez Sąd czynności, jako: "postanawia", a w stopce orzeczenia oznaczenie wzoru druku sentencji postanowienia "WSA/post.1 - sentencja postanowienia".
Odnośnie natomiast błędnego zatytułowania orzeczenia, przyjdzie wyjaśnić, że w orzecznictwie sądowym, podzielanym przez tut. Sąd, przyjęto, iż nie stanowi to istotnego naruszenia prawa i nie wpływa na treść rozstrzygnięcia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lipca 2009 r., sygn. akt II OZ 548/09, System Informacji Prawnej Lex nr 552896).
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia.
