II SAB/Kr 300/13

Uzasadnienie

J. K. i E. K. reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika r.pr. L. B., pismem z dnia 2 sierpnia 2013r. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność "T" S.A. w K., polegającą w ich ocenie na nieudostępnieniu informacji publicznej na wniosek z dnia 14 grudnia 2011r. w terminie wskazanym w art. 13 ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) przy jednoczesnym niewydaniu rozstrzygnięcia w sprawie odmowy udostępnienia informacji publicznej lub umorzeniu postępowania o udostępnienie informacji publicznej zgodnie z art. 17 ust. 1 cyt. ustawy.

W uzasadnieniu skargi podano, że pojęcie "zadanie publiczne" cechuje powszechność i użyteczność dla ogółu, a także sprzyjanie osiąganiu celów określonych w Konstytucji RP lub ustawie. Dystrybucja energii i inne zadania wykonywane przez przedsiębiorstwo energetyczne ze względu na znaczenie energii elektrycznej dla rozwoju cywilizacyjnego i poziomu życia obywateli, a tym sam urzeczywistniania dobra wspólnego, są "zadaniami publicznymi". Według skarżących żądanie udostępnienia decyzji stanowiących podstawę lokalizacji i budowy linii energetycznych dotyczy sprawy publicznej i nakłada na przedsiębiorstwo obowiązek udzielenia informacji dotyczącej tej sprawy. Skarżący podali, że wezwaniem z dnia 14 grudnia 2011r. wystąpił m.in. o udostępnienie kserokopii decyzji oraz innych dokumentów na podstawie, których na nieruchomości skarżących została posadowiona infrakstruktura elektroenergetyczna. Do dnia sporządzenia skargi skarżący nie otrzymali jakichkolwiek wnioskowanych dokumentów w żądanej formie, ani rozstrzygnięcia w sprawie odmowy udostępnienia informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę "T" S.A. w K., wniosła o oddalenie skargi, podając, że zarzut bezczynności jest chybiony, gdyż otrzymał odpowiedź na swój wniosek.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznawanej sprawy zainicjowanej skargą J. K. i E. K. jest bezczynność spółki prawa handlowego - "T" S.A. z siedzibą w K. - dotycząca nieudostępnienia informacji publicznej. Postępowanie administracyjne we wskazanym zakresie wszczęte zostało wnioskiem skarżących z dnia 14 grudnia 2011r.

Treść żądania zawartego we wskazanym piśmie dotyczyła udostępnienia kserokopii decyzji stanowiących podstawę lokalizacji i budowy na nieruchomości skarżących linii elektroenergetycznych. Rozważenia zatem w kontrolowanej sprawie wymagało, czy dokumenty żądane przez J. K. i E. K. od "T" S.A. w K. - stanowią informację publiczną oraz czy wskazana spółka akcyjna - jest podmiotem zobowiązanym do ich udostępnienia.

Problem ten był już przedmiotem rozważań Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie i został przesądzony w wyroku tego sądu dnia 30.08.2013r., II SA/Kr 115/13. Stanowisko wyrażone w uzasadnieniu ww. wyroku pozostaje nadal aktualne i w całości zyskuje aprobatę składu orzekającego w przedmiotowej sprawie.

Odnosząc się do przedstawionych zagadnień należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6.09.2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, póz. 1198 ze zm.; dalej ustawa powoływana jako u.d.i.p.) każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną i podlega udostępnieniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie. Udostępnieniu podlegają w szczególności informacje o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych, którymi w szczególności są akty administracyjne oraz inne rozstrzygnięcia (art. 6 ust. l pkt 4 lit. a ustawy). W świetle powołanego przepisu nie ulega zatem wątpliwości, że wnioskowane przez skarżącego kopie decyzji administracyjnych związanych z procesem inwestycyjnym obejmującym budowę linii energetycznej na jego działce - posiadają status informacji publicznej. Stanowisko to nie budzi także wątpliwości w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 maja 2008r. sygn. akt IV SA/Po 545/2007; LexPolonica nr 2054145 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 kwietnia 2011r.; sygn. akt IV SAB/Wr 20/2011; LexPolonica nr 3937797).

Odnosząc się natomiast do kwestii, czy "T" S.A. w K. jest podmiotem zobowiązanym do udzielania informacji publicznej należy wskazać, że zgodnie z art. 4 ust. 1 u.d.i.p. obowiązek udostępnienia informacji publicznej nałożony został na "władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne". W orzecznictwie sądowowadministracyjnym podkreśla się, że wymienione w tym przepisie pojęcie "zadania publiczne" jest szersze od zakresu pojęcia "zadania władzy publicznej". Pierwsze z tych pojęć abstrahuje bowiem od elementu podmiotowego, co implikuje wniosek, że zadania publiczne mogą być wykonywane także przez podmioty niemające statusu władzy publicznej. Zadania publiczne są przy tym realizowane powszechnie i są użytecznie dla ogółu, służąc zarazem osiąganiu celów wskazanych w Konstytucji RP i ustawach (por. wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2010r.; sygn. akt I OSK 851/2010; LexPolonica nr dok.: 2552873). Mając powyższe na uwadze, ocenić zatem należało, czy przedsiębiorstwo, któremu w kontrolowanej sprawie zarzucono bezczynność (przedsiębiorstwo energetyczne) realizuje (wykonuje) także określone zadania publiczne, w rozumieniu powyżej przedstawionym. W powołanym orzeczeniu NSA zauważono, że — zarówno dystrybucja energii elektrycznej jak również inne zadania wykonywane przez przedsiębiorstwo energetyczne, ze względu na znaczenie energii elektrycznej dla rozwoju cywilizacyjnego i poziomu życia obywateli, a tym samym urzeczywistnianie dobra wspólnego, o którym mowa w art. 1 Konstytucji RP - są nadaniami publicznymi", o których mówi powołany wyżej przepis. Ta zaś okoliczność, nakłada na przedsiębiorstwo energetyczne obowiązek udzielenia informacji dotyczącej sfery związanej z wykonywaniem przez to przedsiębiorstwo zadań publicznych.

Zaprezentowany pogląd, sąd w składzie orzekającym w pełni podziela.

W tej sytuacji należało więc uznać, że "T" S.A. w K. był podmiotem, zobowiązanym - co do zasady - do udzielenia informacji, stanowiącej informację publiczną, objętej wnioskiem J. K. i E. K. z dnia 14 grudnia 2011r. Stosownie do art. 4 ust. 3 u.d.i.p. obowiązane do udostępniania informacji publicznej są podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2 tego przepisu, będące w posiadaniu takich informacji. W sprawie spółka nie kwestionowała okoliczności, iż wnioskowaną informację "posiada". Świadczy o tym stanowisko spółki wyrażone w pismach skierowanych do pełnomocnika strony skarżącej z dnia 23.12.2011r., z dnia 13.06.2012r., z dnia 27.09.2012r., z dnia 23.10.2013r. oraz z treści odpowiedzi na skargę. Jednocześnie nie sposób jednoznacznie stwierdzić czy przesłana pełnomocnikowi skarżących za pismem z dnia 23.10.2013r. decyzja z 19.12.1974r. (której notabene nie przesłano Sądowi, a także brak potwierdzenia jej odbioru przez adresata) była jedynym dokumentem z zakresu informacji publicznej, którym zobowiązany organ dysponuje w przedmiocie złożonego wniosku. Brak jest tu jednoznacznych stwierdzeń zarówno ww. piśmie skierowanym do pełnomocnika skarżących, jak i w odpowiedzi na skargę. Dodać nadto należy, że ową decyzję z 19.12.1974r. przesłano pełnomocnikowi skarżących już po wniesieniu przez niego skargi do WSA w Krakowie. W konsekwencji nie można jednoznacznie stwierdzić, że do dnia wydania wyroku "T" S.A. w K. zakończyła postępowania zainicjowane ww. wnioskiem skarżących w formie przewidzianej przepisami u.d.i.p. (por. art. 10, art. 16, art. 17 tej wymienionej). Zatem spółka powinna albo udzielić żądanej informacji albo wydać decyzję o odmowie jej udzielenia, albo poinformować wnioskodawców, że nie ma takiej informacji. Skierowane do pełnomocnika skarżących, w toku postępowania pismo z dnia 23.10.2013r., nie spełnia tych wymogów i nie zawiera jednoznacznej odpowiedzi w tej kwestii. Należy zatem stwierdzić, że "T" S.A, dopuścił się i nadal pozostaje w bezczynności w kwestii rozpatrzenia ww. wniosku.

Sąd nie podzielił, zawartych w odpowiedzi na skargę argumentów strony przeciwnej. W tym stanie rzeczy sąd, na podstawie art. 149 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn.: Dz, U. z 2012r., poz. 270 ze zm.; dalej ustawa powoływana jako p.p.s.a.), zobowiązał "T" S.A. w K. do wydania w terminie 14 dni aktu lub podjęcia czynności w przedmiocie udzielenia informacji publicznej na wniosek J. K. i E. K. z dnia 14.12.2011r. (punkt l sentencji wyroku). W pkt II sentencji, sąd, na podstawie art. art. 149 § 1 stwierdził, że bezczynność miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Stanowisko to wynika z faktu długotrwałego załatwiania wniosku skarżących. Kopię decyzji z 19.12.1974r. przesłano pełnomocnikowi skarżących dopiero za pismem z 23.10.2013r., a więc po 22 miesiącach od dnia złożenia wniosku. Mając jednak na uwadze, że w końcu udostępniono ową decyzję, a po złożeniu przez skarżących wniosku o udostępnienie informacji publicznej, spółka podejmowała pewne działania, informowała o swoim stanowisku w tej sprawie Sąd odstąpił od wymierzenia grzywny na podstawie art.149 § 2 p.p.s.a.

O kosztach zaś orzeczono na zasadzie art. 200 p.p.s.a.