VI SAB/Wa 18/14

Uzasadnienie

Jak wynika z akt sprawy w maju 2004 r. P. Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej skarżąca) uzyskała pozwolenie radiowe.

Postanowieniem z [...] października 2012 r. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej Prezes UKE) - na podstawie art. 113 § 1 k.p.a., sprostował ww. pozwolenie radiowe.

Skarżąca od powyższego postanowienia złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W sierpniu 2013 r. skarżąca wniosła do Ministra Administracji i Cyfryzacji (dalej Minister) zażalenie na przewlekłe prowadzenie przez Prezesa UKE postępowania w przedmiocie rozpoznania ww. wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Jako podstawę wskazała art. 37 § 1 w zw. z art. 17 k.p.a. oraz w zw. z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Administracji i Cyfryzacji (Dz. U. z 2011 r., nr 248, poz. 1479).

Minister uznał się za niewłaściwego do rozpoznania powyższego zażalenia i w październiku 2013 r. – w oparciu o art. 65 § 1 w zw. z art. 37 § 1 k.p.a. oraz w zw. z art. 5 § 2 pkt 4 i art. 17 pkt 4 k.p.a., przekazał to zażalenie do Prezesa UKE.

W styczniu 2014 r. skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Prezesa UKE postępowania w zakresie rozpoznania jej wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, złożonego od postanowienia z [...] października 2012 r., którym to organ sprostował pozwolenie radiowe skarżącej. W uzasadnieniu podniosła, że wyczerpała wszelkie przesłanki umożliwiające wniesienie niniejszej skargi, tj. w oparciu o art. 37 § 1 k.p.a. złożyła zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania. Wraz ze skarga skarżąca uiściła wpis w wysokości 200 złotych.

W odpowiedzi na skargę Prezes UKE wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej podnosząc, że przed złożeniem ww. skargi skarżąca nie wezwała go do usunięcia naruszenia prawa, do czego zobowiązywał ją art. 37 § 1 k.p.a. Zdaniem organu za takie wezwanie nie może zostać uznane zażalenie, które skarżąca skierowała do Ministra Administracji i Cyfryzacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Przedmiotem w niniejszej sprawie jest przewlekłe prowadzenie przez Prezesa UKE postępowania w zakresie rozpoznania wniosku skarżącej o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie sprostowania pozwolenia radiowego.

Każde merytoryczne rozpatrzenie skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego, skargę wniesie uprawniony podmiot oraz gdy skarga spełnia wymogi formalne i została złożona w przewidzianym w prawie trybie i terminie. Stwierdzenie braku którejkolwiek z wymienionych przesłanek uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do jej odrzucenia.

W pierwszej kolejności Sąd stwierdza, że przedmiot niniejszej skargi należy do jego właściwości rzeczowej, gdyż przewlekłość zarzucona jest w odniesieniu do rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie sprostowania pozwolenia radiowego w trybie art. 113 k.p.a. Sąd uważa się za właściwego także miejscowo, gdyż Prezes UKE ma siedzibę na terenie właściwości miejscowej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Odnośnie uprawnienia skarżącej do wniesienia niniejszej skargi należy wskazać, że sprawa dotyczy jej pozwolenia radiowego, wobec czego jest ona uprawniona do złożenia skargi w przedmiocie przewlekłości prowadzenia tego postępowania. Sąd uznał również, że skarga czyni zadość warunkom formalnym.

Przechodząc do badania dopuszczalności skargi pod względem trybu Sąd zauważa, że zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. 2012 r., poz. 270), dalej p.p.s.a. skargę do sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie (...) – w rozpoznawanym przypadku przed Prezesem UKE. W myśl § 2 powołanego artykułu przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W niniejszej skardze Prezesowi UKE zarzucana jest przewlekłość w rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, tj. w wydaniu postanowienia. Wobec tego przed zaskarżeniem takiej przewlekłości należało wyczerpać środki przewidziane w art. 37 § 1 k.p.a. tj. zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Wskazane środki prawne, tj. zażalenie do organu wyższego stopnia lub wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa, stanowią bowiem środki zaskarżenia, w rozumieniu art. 52 § 2 p.p.s.a., a więc dopiero po ich wyczerpaniu skarżąca mogła skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego. Należy przy tym zauważyć, iż w literaturze wyraźnie przyjmuje się, że w ujęciu znowelizowanego w grudniu 2010 r. przepisu art. 37 § 1 k.p.a. wniesienie skargi na bezczynność lub na przewlekłe prowadzenie postępowania, będzie dopuszczalne po złożeniu zażalenia, o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a., a w wypadku braku organu wyższego stopnia, po wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa (tak: m.in. /w:/ B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2011, wyd. IV).

W tym miejscu - celem ustalenia, który z ww. środków powinna skarżąca wykorzystać, należy podnieść, że Prezes UKE jest organem nie posiadającym nad sobą organu wyższego stopnia, do którego można by było wnieść zażalenie, zatem skarżąca przez złożeniem rzeczonej na wstępie skargi na przewlekłość, winna była wezwać Prezesa UKE do usunięcia naruszenia prawa. Błędnym jest twierdzenie skarżącej – wywiedzione mi.in. w oparciu o rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Administracji i Cyfryzacji, że Minister ów jest organem wyższego stopnia w stosunku do Prezesa UKE. Prezes UKE jest centralnym organem administracji rządowej co oznacza, że ustawa nadała mu rangę ministra i jako taki nie ma nad sobą organu wyższego rzędu. Skarżąca mogła to wywnioskować z faktu, że od rozstrzygnięcia Prezesa UKE przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, a nie odwołanie do organu wyższego stopnia.

Jak wynika z akt sprawy skarżąca przed wniesieniem skargi nie dopełniła wskazanego powyżej warunku tj. nie wezwała Prezesa UKE w trybie art. 37 § 1 k.p.a. do usunięcia naruszenia prawa. Złożyła jedynie zażalenie do Ministra Administracji i Cyfryzacji, którego w ocenie Sądu nie można uznać za wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, gdyż w zażaleniu tym skarżąca domaga się od Ministra wyznaczenia dodatkowego terminu na załatwienie sprawy oraz zarządzenia wyjaśnienia przyczyn i ustalenia osób winnych niezałatwienia owej sprawy w terminie oraz podjęcia środków celem zapobieżenia na przyszłość naruszania terminów.

Reasumując Sąd stwierdza, że skarżąca, aby mogła skutecznie wnieść skargę na przewlekłość Prezesa UKE w prowadzeniu ww. postępowania, powinna była uprzednio wezwać ten organ do usunięcia naruszenia prawa. Skoro warunku tego nie spełniła, to tym samym nie wyczerpała przysługującego jej trybu zaskarżenia w toku postępowania administracyjnego, w konsekwencji czego jej skarga podlega odrzuceniu.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd działając w oparciu o przepisy art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a. postanowił jak w pkt 1 sentencji.

Zwracając skarżącej wpis od skargi Sąd dokonał tego zgodnie z art. 232 § 1 pkt 1 i § 2 p.p.s.a.