I SA/Rz 794/11
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
2014-09-01Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jarosław Szaro /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Szaro po rozpoznaniu w dniu 1 września 2014 r., w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym, wniosku adwokata C. P. – pełnomocnika skarżącego T. C. - o przyznanie mu kosztów zastępstwa procesowego przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, w sprawie ze skargi T. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...) września 2011 r., nr (...), w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. - postanawia – przyznać adwokatowi C. P. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych, tytułem wynagrodzenia za udzieloną z urzędu pomoc prawną, która nie została opłacona.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 marca 2012 r., sygn. I SA/Rz 794/11, Sąd zwolnił skarżącego T. C. od kosztów sądowych w sprawie i ustanowił dla niego adwokata. Pełnomocnikiem skarżącego została wyznaczona adwokat A. S.
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. I SA/Rz 794/11, Sąd uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego i zasądził na rzecz pełnomocniczki skarżącego – adwokata A. S. kwotę 73,80 zł, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną świadczoną z urzędu.
Po wniesieniu przez organ skargi kasacyjnej od wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 19 kwietnia 2012 r., pełnomocnik skarżącego zwróciła się do Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie o wyznaczenie pełnomocnika dla skarżącego z grona miejscowych adwokatów, z uwagi na fakt, że siedziba jej kancelarii mieści się w R.
Ustosunkowując się do przedmiotowego wniosku właściwy organ samorządu adwokackiego w Warszawie wyznaczył na pełnomocnika T. C. adwokata C. P., zwalniając tym samym z pełnienia tych obowiązków A. S..
Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn. II FSK 1647/12 r., oddalił skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Na rozprawie poprzedzającej wydanie przedmiotowego orzeczenia adwokata C. P. wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej i zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu (kopia protokołu rozprawy przed NSA – k 132).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W przypadku adwokatów kwestię wynagrodzenia za udzielenie pomocy prawnej z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz.461, zwane dalej: rozporządzeniem).
Zgodnie z § 2 ust.1 rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Z kolei § 2 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że podstawę zasądzenia opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 c rozporządzenia za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynagrodzenie wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten sam adwokat, nie sporządził i nie wniósł kasacji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł, W niniejszej sprawie stawka minimalna, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 a rozporządzenia, wynosi 60 zł.
Z uwagi na to, że adwokat C. P. nie reprezentował skarżącego w postępowaniu przed sądem I instancji, należne mu wynagrodzenie wynosi 75 % stawki minimalnej, jednakże z uwagi na jego wysokość zostało podniesione do stawki minimalnej, o której mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 c rozporządzenia, tj. do 120 zł.
Przyznane adwokatowi wynagrodzenie zostało, na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia, powiększone także o kwotę podatku od towarów i usług, liczoną według stawki 23 %.
Mając na uwadze powyższe przyznano adwokatowi C. P. kwotę 120 zł, powiększoną o należny podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 zł.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jarosław Szaro /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Szaro po rozpoznaniu w dniu 1 września 2014 r., w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym, wniosku adwokata C. P. – pełnomocnika skarżącego T. C. - o przyznanie mu kosztów zastępstwa procesowego przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, w sprawie ze skargi T. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...) września 2011 r., nr (...), w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. - postanawia – przyznać adwokatowi C. P. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych, tytułem wynagrodzenia za udzieloną z urzędu pomoc prawną, która nie została opłacona.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 marca 2012 r., sygn. I SA/Rz 794/11, Sąd zwolnił skarżącego T. C. od kosztów sądowych w sprawie i ustanowił dla niego adwokata. Pełnomocnikiem skarżącego została wyznaczona adwokat A. S.
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. I SA/Rz 794/11, Sąd uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego i zasądził na rzecz pełnomocniczki skarżącego – adwokata A. S. kwotę 73,80 zł, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną świadczoną z urzędu.
Po wniesieniu przez organ skargi kasacyjnej od wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 19 kwietnia 2012 r., pełnomocnik skarżącego zwróciła się do Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie o wyznaczenie pełnomocnika dla skarżącego z grona miejscowych adwokatów, z uwagi na fakt, że siedziba jej kancelarii mieści się w R.
Ustosunkowując się do przedmiotowego wniosku właściwy organ samorządu adwokackiego w Warszawie wyznaczył na pełnomocnika T. C. adwokata C. P., zwalniając tym samym z pełnienia tych obowiązków A. S..
Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn. II FSK 1647/12 r., oddalił skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Na rozprawie poprzedzającej wydanie przedmiotowego orzeczenia adwokata C. P. wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej i zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu (kopia protokołu rozprawy przed NSA – k 132).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W przypadku adwokatów kwestię wynagrodzenia za udzielenie pomocy prawnej z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz.461, zwane dalej: rozporządzeniem).
Zgodnie z § 2 ust.1 rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Z kolei § 2 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że podstawę zasądzenia opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 c rozporządzenia za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynagrodzenie wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten sam adwokat, nie sporządził i nie wniósł kasacji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł, W niniejszej sprawie stawka minimalna, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 a rozporządzenia, wynosi 60 zł.
Z uwagi na to, że adwokat C. P. nie reprezentował skarżącego w postępowaniu przed sądem I instancji, należne mu wynagrodzenie wynosi 75 % stawki minimalnej, jednakże z uwagi na jego wysokość zostało podniesione do stawki minimalnej, o której mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 c rozporządzenia, tj. do 120 zł.
Przyznane adwokatowi wynagrodzenie zostało, na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia, powiększone także o kwotę podatku od towarów i usług, liczoną według stawki 23 %.
Mając na uwadze powyższe przyznano adwokatowi C. P. kwotę 120 zł, powiększoną o należny podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 zł.
