• II SO/Lu 21/14 - Postanow...
  01.05.2024

II SO/Lu 21/14

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2014-05-08

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Jarosław Harczuk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. K. w przedmiocie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata przed wniesieniem skargi do sądu ([...]) p o s t a n a w i a I. przyznać B. K. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata o wyznaczenie, którego zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w L.; II. umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

B. K. w piśmie z dnia 7 kwietnia 2014 r. wniósł o przyznanie obrońcy z urzędu dla sporządzenia skargi na decyzję SKO nr [...]. Wnioskodawca w zakreślonym w wezwaniu terminie (data stempla pocztowego), na urzędowym formularzu symbol PPF wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Wniosek uzasadnił tym, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności w warunkach wolnościowych i utrzymuje się z zasiłku stałego. W toku postępowania ustalono, że decyzja nr [...] dotyczyła zasiłku celowego na zwrot kosztów dojazdu i powrotu do sanatorium.

Starszy referendarz sądowy stwierdził, że:

Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm, zwanej dalej "p.p.s.a.") przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania zaś w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że możliwości poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania nie mają osoby rzeczywiście ubogie, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia (por. postanowienie NSA z dnia 18 marca 2011 r., sygn. akt I OZ 162/11 – Lex nr 786724) bądź osoby posiadające dochody, które nie są w stanie pokryć wydatków związanych z najistotniejszymi potrzebami życiowym (por. postanowienie WSA w Lublinie z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Lu 152/10 – Lex nr 784353). Z drugą z wymienionych sytuacji mamy doczynienia w sprawie niniejszej. Wnioskodawca utrzymuje się bowiem z zasiłku stałego, który ze swej istoty nie jest przyznawany w wysokości pozwalającej pokryć wydatki związane z wszystkimi najistotniejszymi potrzebami życiowymi. Ze względu jednak na to, że na mocy art. 239 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. wnioskodawca jest zwolniony od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie dotyczącej skargi na decyzję wydaną w przedmiocie zasiłku celowego, postępowanie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od nich, jako bezprzedmiotowe podlega na zasadzie

art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. umorzeniu. Dlatego referendarz sądowy przyznał wnioskodawcy prawo pomocy jedynie w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata, umarzając postępowanie o przyznanie prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Wobec powyższego, referendarz sądowy działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. oraz art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzekł jak na wstępie postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...