I SA/Gd 356/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2014-05-13Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Irena Wesołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Irena Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "A" Sp. z o. o. z siedzibą w G. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 22 stycznia 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu generalnego zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie depozytu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 22 stycznia 2014 r., Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 10 października 2013 r. umarzającą postępowanie w sprawie zwrotu generalnego zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie depozytu w gotówce w kwocie 2.883.000 zł.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na powyższą decyzję, skarżąca wniosła o wstrzymanie jej wykonania, nie uzasadniając wniosku w żaden sposób.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – dalej w skrócie p.p.s.a., Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wskazać należy, że przedmiotem wstrzymania mogą być wyłącznie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają tego wykonania, a tym samym takie, które wywołują skutki materialnoprawne. (vide: postanowienie NSA z dnia 5 maja 2005 r., sygn. akt I OZ 371/05). Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy przy tym rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub przymusowy zaistnienia takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (vide: J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 186, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt II FZ 882/05, niepubl.). Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. Wykonalność dotyczy zatem aktów zobowiązujących, które ustalają dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (vide: T. Woś [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 295 i n.). Cechy tej nie mają z kolei akty odmowne, jak również te z konstytutywnych aktów uprawniających, które nie wymagają żadnych działań ze strony uprawnionych podmiotów dla spowodowania określonego w nim stanu faktycznego lub prawnego (vide: J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 186).
W ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie nakłada na skarżącą żadnych praw i obowiązków, które nadawałyby się do wykonania. W niniejszej sprawie zaskarżona decyzja jest aktem o charakterze formalnoprawnym, który jedynie umarza postępowanie administracyjne w sprawie zwrotu generalnego zabezpieczenia akcyzowego. Oznacza to, że zaskarżona decyzja nie nakłada na stronę postępowania administracyjnego żadnego obowiązku podlegającego na jego wykonaniu – nie posiada atrybutu wykonalności. To w trakcie rozprawy Sąd będzie władny ocenić, czy rzeczywiście zaistniała podstawa do umorzenia postępowania, jako bezprzedmiotowego.
W świetle powołanego wyżej przepisu prawa oraz charakteru zaskarżonej decyzji, w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie jej wykonania. Zaskarżona decyzja, która określa granice niniejszej sprawy, nie posiada atrybutu wykonalności. Dlatego Sąd nie mógł wstrzymać wykonania tej decyzji. Zatem wniosek złożony przez skarżącą uznać należy za bezzasadny.
Reasumując należy stwierdzić, że skoro zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, to nie może wywołać bezpośrednich następstw w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków określonych w art. 61 § 3 ww. ustawy.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na mocy art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. a contario, orzekł jak w sentencji postanowienia
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Irena Wesołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Irena Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "A" Sp. z o. o. z siedzibą w G. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 22 stycznia 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu generalnego zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie depozytu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 22 stycznia 2014 r., Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 10 października 2013 r. umarzającą postępowanie w sprawie zwrotu generalnego zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie depozytu w gotówce w kwocie 2.883.000 zł.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na powyższą decyzję, skarżąca wniosła o wstrzymanie jej wykonania, nie uzasadniając wniosku w żaden sposób.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – dalej w skrócie p.p.s.a., Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wskazać należy, że przedmiotem wstrzymania mogą być wyłącznie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają tego wykonania, a tym samym takie, które wywołują skutki materialnoprawne. (vide: postanowienie NSA z dnia 5 maja 2005 r., sygn. akt I OZ 371/05). Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy przy tym rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub przymusowy zaistnienia takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (vide: J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 186, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt II FZ 882/05, niepubl.). Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. Wykonalność dotyczy zatem aktów zobowiązujących, które ustalają dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (vide: T. Woś [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 295 i n.). Cechy tej nie mają z kolei akty odmowne, jak również te z konstytutywnych aktów uprawniających, które nie wymagają żadnych działań ze strony uprawnionych podmiotów dla spowodowania określonego w nim stanu faktycznego lub prawnego (vide: J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 186).
W ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie nakłada na skarżącą żadnych praw i obowiązków, które nadawałyby się do wykonania. W niniejszej sprawie zaskarżona decyzja jest aktem o charakterze formalnoprawnym, który jedynie umarza postępowanie administracyjne w sprawie zwrotu generalnego zabezpieczenia akcyzowego. Oznacza to, że zaskarżona decyzja nie nakłada na stronę postępowania administracyjnego żadnego obowiązku podlegającego na jego wykonaniu – nie posiada atrybutu wykonalności. To w trakcie rozprawy Sąd będzie władny ocenić, czy rzeczywiście zaistniała podstawa do umorzenia postępowania, jako bezprzedmiotowego.
W świetle powołanego wyżej przepisu prawa oraz charakteru zaskarżonej decyzji, w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie jej wykonania. Zaskarżona decyzja, która określa granice niniejszej sprawy, nie posiada atrybutu wykonalności. Dlatego Sąd nie mógł wstrzymać wykonania tej decyzji. Zatem wniosek złożony przez skarżącą uznać należy za bezzasadny.
Reasumując należy stwierdzić, że skoro zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, to nie może wywołać bezpośrednich następstw w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków określonych w art. 61 § 3 ww. ustawy.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na mocy art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. a contario, orzekł jak w sentencji postanowienia
