III SAB/Po 7/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2014-06-05Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Mirella Ławniczak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 5 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 05 czerwca 2014 roku wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi B. Dz. na bezczynność Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego podatku od spadków i darowizn; postanawia: odrzucić skargę
Uzasadnienie
B. Dz. wniósł skargę na bezczynność Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego [...] w zakresie zwrotu wraz z odsetkami kwoty 11.254 zł jako nienależnie pobranego podatku od spadków i darowizn.
Skarżący zażądał zobowiązania organu do zwrotu wskazanej kwoty wraz z odsetkami.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.
W dniu 27 maja 2010 roku Skarżący uiścił gotówką w kasie Pierwszego Urzędu Skarbowego [...] kwotę 11.254 zł ustaloną tytułem podatku od spadków i darowizn ostateczną decyzją Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] kwietnia 2010 roku.
Na skutek wniosku Skarżącego w sprawie wznowiono postępowanie. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego [...], decyzją z dnia [...] stycznia 2012 roku, uchylił w całości dotychczasową decyzję i umorzył postępowanie w sprawie. Natomiast kwestia ustalenia zobowiązania w podatku od spadków i darowizn została przekazana według właściwości do Naczelnika Urzędu Skarbowego [...].
Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 roku, stwierdził nieważność decyzji Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] stycznia 2012 roku wskazując, że decyzja został wydana z naruszeniem przepisów o właściwości terytorialnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia z dnia 22 stycznia 2013 roku uchylił decyzję Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 roku. Organ skorzystał z prawa do skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 §2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
O bezczynności organu administracji publicznej lub przewlekłym prowadzeniu postępowania można mówić wtedy, gdy w określonym przepisami terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub prowadził postępowanie, lecz pomimo ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia czy też innego aktu lub nie podjął stosowej decyzji lub nie podjął odpowiedniej czynności.
Zwrot nadpłaty podatku w przypadku objętym dyspozycjami art. 77 §4 w zw. z art. 77 §3 Ordynacji podatkowej, nie jest czynnością materialno-techniczną, która w przypadku bezczynności organu podatkowego podlegałaby zaskarżeniu skargą do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 §2 pkt 8 w zw. z art. 3 §2 pkt 4 p.p.s.a. (porównaj postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2008 r. sygn. akt II FSK 709/07 oraz postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 14 sierpnia 2009 roku, sygn. akt III SAB/Gl 8/09).
Skoro skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu może służyć jako narzędzie przeciwdziałania bierności organu wyłącznie w zakresie w jakim organ ten obowiązany jest dokonać czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., to środek taki nie może zostać skutecznie wniesiony w odniesieniu do czynności wykraczającej poza powyższy zakres. Skarga na bezczynność dotyczącą niedokonania zwrotu nadpłaty jest niedopuszczalna.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i §3 p.p.s.a., skargę należało odrzucić.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Mirella Ławniczak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 5 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 05 czerwca 2014 roku wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi B. Dz. na bezczynność Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego podatku od spadków i darowizn; postanawia: odrzucić skargę
Uzasadnienie
B. Dz. wniósł skargę na bezczynność Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego [...] w zakresie zwrotu wraz z odsetkami kwoty 11.254 zł jako nienależnie pobranego podatku od spadków i darowizn.
Skarżący zażądał zobowiązania organu do zwrotu wskazanej kwoty wraz z odsetkami.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.
W dniu 27 maja 2010 roku Skarżący uiścił gotówką w kasie Pierwszego Urzędu Skarbowego [...] kwotę 11.254 zł ustaloną tytułem podatku od spadków i darowizn ostateczną decyzją Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] kwietnia 2010 roku.
Na skutek wniosku Skarżącego w sprawie wznowiono postępowanie. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego [...], decyzją z dnia [...] stycznia 2012 roku, uchylił w całości dotychczasową decyzję i umorzył postępowanie w sprawie. Natomiast kwestia ustalenia zobowiązania w podatku od spadków i darowizn została przekazana według właściwości do Naczelnika Urzędu Skarbowego [...].
Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 roku, stwierdził nieważność decyzji Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] stycznia 2012 roku wskazując, że decyzja został wydana z naruszeniem przepisów o właściwości terytorialnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia z dnia 22 stycznia 2013 roku uchylił decyzję Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 roku. Organ skorzystał z prawa do skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 §2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
O bezczynności organu administracji publicznej lub przewlekłym prowadzeniu postępowania można mówić wtedy, gdy w określonym przepisami terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub prowadził postępowanie, lecz pomimo ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia czy też innego aktu lub nie podjął stosowej decyzji lub nie podjął odpowiedniej czynności.
Zwrot nadpłaty podatku w przypadku objętym dyspozycjami art. 77 §4 w zw. z art. 77 §3 Ordynacji podatkowej, nie jest czynnością materialno-techniczną, która w przypadku bezczynności organu podatkowego podlegałaby zaskarżeniu skargą do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 §2 pkt 8 w zw. z art. 3 §2 pkt 4 p.p.s.a. (porównaj postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2008 r. sygn. akt II FSK 709/07 oraz postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 14 sierpnia 2009 roku, sygn. akt III SAB/Gl 8/09).
Skoro skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu może służyć jako narzędzie przeciwdziałania bierności organu wyłącznie w zakresie w jakim organ ten obowiązany jest dokonać czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., to środek taki nie może zostać skutecznie wniesiony w odniesieniu do czynności wykraczającej poza powyższy zakres. Skarga na bezczynność dotyczącą niedokonania zwrotu nadpłaty jest niedopuszczalna.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i §3 p.p.s.a., skargę należało odrzucić.
