I OSK 2715/12
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-06-12Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Adamiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku J. D. o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 maja 2014 r., sygn. akt I OSK 2715/12 w sprawie ze skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawia: odrzucić wniosek. Z A R Z Ą D Z E N I E Dnia 12 czerwca 2014 r. Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku J. D. o uzupełnienie protokołu rozprawy w sprawie ze skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania zarządza: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
W dniu 13 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawił uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę.
Postanowienia tego nie doręczono jeszcze J. D.
W piśmie z 4 czerwca 2014 r. J. D. złożył, między innymi, wniosek o uzupełnienie postanowienia z 13 maja 2014 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 166 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.: dalej: p.p.s.a.), do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a., strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu – a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia – zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Oznacza to, że wniosek o uzupełnienie postanowienia, zgłoszony przed doręczeniem tego postanowienia, jest niedopuszczalny i podlega odrzuceniu.
Na marginesie, Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że J. D. nie poniósł w sprawie kosztów związanych z uiszczeniem wpisu, ponieważ z mocy prawa nie miał obowiązku uiszczenia kosztów sądowych (art. 239 p.p.s.a.).
W związku z powyższym, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 193 i art. 64 § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
U Z A S A D N I E N I E
W dniu 13 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej rozpoznawał sprawę (sygn. akt I OSK 2715/12) ze skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.
W protokole z tego posiedzenia zapisano, między innymi, co następuje: "J. D. składa wniosek o wzięcie przez Sąd pod uwagę, że w sprawie II SA/Wa 21/12 miała miejsce nieważność postępowania z uwagi na udział s. Ewy Grochowskiej i Sławomira Antoniuka, którzy podlegali wyłączeniu z mocy artykułu 18 par. 1 pkt 6a p.p.s.a. Sędziowie ci orzekali bowiem wcześniej w sprawach II SAB/Wa 127/07, II SAB/Wa 197/08, II SA/Wa 884/09, II SO/Wa 20/09, II SA/Wa 1050/09, II SAB/Wa 195/11, II SAB/Wa 381/11. Sprawy te w istocie dotyczą spowodowania skorygowania informacji nieprawdziwych, a dokładniej dodatku specjalnego i daty zwolnienia J. D. ze służby wojskowej bez informacji podanych sporządzonych zaświadczenia o wysokości uposażenia i innych wysokości – skorygowania to znaczy zmiany na informacji prawdziwe, bo tamte były nieprawdziwe. J. D. podkreśla, że sprawa o sygn. akt II SA/Wa 21/12 jest kontynuacją zaskarżania przez J. D. wadliwej decyzji Ministra Obrony Narodowej z [...] lutego 2000 r. odmawiającej uwzględnienia wniosku z 25 października 1999 r. o spowodowanie skorygowania dodatku specjalnego podanego w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczenia o wysokości uposażenia i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego. Chodzi o dodatek, który nie odpowiadał rzeczywistości, na dodatek właściwy, to jest przysługujący i faktycznie wypłacony J. D. na ostatnim zajmowanym stanowisku służbowym. Minister Obrony Narodowej już wie, że w dniu [...] lutego 2003 wydał wadliwą decyzję, gdyż oparł ja na domniemaniu, że dodatek jest właściwy, zamiast przeprowadzenia rzetelnego postępowania administracyjnego z udziałem J. D.. Wie, że nie przeprowadził dowodu z list uposażeń, bo gdyby go przeprowadził, to by wiedział, że dodatek, który jest w zaświadczeniu jest dodatkiem wadliwym.
J. D. oświadcza, że popiera skargę kasacyjną i stwierdza, że w sprawie zaszła nieważność postępowania."
W piśmie z 4 czerwca 2014 r. J. D. złożył, między innymi, wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy. Wniósł o:
– wpisanie w miejsce słów "bez informacji podanych sporządzonych zaświadczenia o wysokości uposażenia i innych wysokości – skorygowania to znaczy zmiany na informacji prawdziwe, bo tamte były nieprawdziwe" słów "to jest informacji podanych w sporządzonym w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczeniu o wysokości uposażenia i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego – skorygowania czyli zmiany na informacji prawdziwe, bo tamte były nieprawdziwe";
– wpisanie w miejsce słów "podanego w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczenia o wysokości uposażenia o i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego" słów "podanego w sporządzonym w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczeniu o wysokości uposażenia i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego";
– wpisanie w miejsce słów "w dniu [...] lutego 2003" słów "w dniu [...] lutego 2003".
Należało zważyć, co następuje:
Zgodnie z art. 100 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.) z przebiegu posiedzenia jawnego protokolant pod kierunkiem przewodniczącego spisuje protokół.
W myśl art. 103 zd. 1 p.p.s.a. strony mogą żądać sprostowania lub uzupełnienia protokołu na następnym posiedzeniu, nie później jednak niż w terminie trzydziestu dni od dnia posiedzenia, z którego sporządzono protokół. Od zarządzenia przewodniczącego strony mogą odwołać się do sądu w terminie siedmiu dni od doręczenia im zarządzenia.
Wniosek o sprostowanie protokołu rozpoznaje nie Sąd, a przewodniczący. W wyniku rozpoznania tego wniosku, wydaje się zarządzenie.
Jak wynika z art. 101 § 1 pkt 2 p.p.s.a., protokół powinien zawierać, między innymi, wnioski i twierdzenia stron.
Przepis ten nie może być rozumiany w ten sposób, że protokół rozprawy powinien odzwierciedlać wszystkie oświadczenia i twierdzenia stron w ich dosłownym i szczegółowym brzmieniu. Wystarczy, jeżeli protokół zawiera jedynie istotne wnioski i twierdzenia.
Protokół rozprawy z 13 maja 2014 r. nie powinien zostać sprostowany. Wynika to z faktu, że protokół ten zawiera wszystkie istotne wnioski i twierdzenia J. D. Błędy językowe protokołu nie zmieniają jego sensu oraz wynikają z treści wypowiedzi J. D. podczas rozprawy. Ewentualna rozbieżność notatek J. D. z treścią protokołu nie świadczy o wadliwości protokołu. Ponadto, we wniosku o uzupełnienie protokołu nie podano żadnego uzasadnienia.
W związku z powyższym, na podstawie art. 103 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji zarządzenia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Adamiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku J. D. o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 maja 2014 r., sygn. akt I OSK 2715/12 w sprawie ze skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawia: odrzucić wniosek. Z A R Z Ą D Z E N I E Dnia 12 czerwca 2014 r. Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku J. D. o uzupełnienie protokołu rozprawy w sprawie ze skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania zarządza: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
W dniu 13 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawił uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę.
Postanowienia tego nie doręczono jeszcze J. D.
W piśmie z 4 czerwca 2014 r. J. D. złożył, między innymi, wniosek o uzupełnienie postanowienia z 13 maja 2014 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 166 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.: dalej: p.p.s.a.), do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a., strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu – a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia – zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Oznacza to, że wniosek o uzupełnienie postanowienia, zgłoszony przed doręczeniem tego postanowienia, jest niedopuszczalny i podlega odrzuceniu.
Na marginesie, Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że J. D. nie poniósł w sprawie kosztów związanych z uiszczeniem wpisu, ponieważ z mocy prawa nie miał obowiązku uiszczenia kosztów sądowych (art. 239 p.p.s.a.).
W związku z powyższym, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 193 i art. 64 § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
U Z A S A D N I E N I E
W dniu 13 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej rozpoznawał sprawę (sygn. akt I OSK 2715/12) ze skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.
W protokole z tego posiedzenia zapisano, między innymi, co następuje: "J. D. składa wniosek o wzięcie przez Sąd pod uwagę, że w sprawie II SA/Wa 21/12 miała miejsce nieważność postępowania z uwagi na udział s. Ewy Grochowskiej i Sławomira Antoniuka, którzy podlegali wyłączeniu z mocy artykułu 18 par. 1 pkt 6a p.p.s.a. Sędziowie ci orzekali bowiem wcześniej w sprawach II SAB/Wa 127/07, II SAB/Wa 197/08, II SA/Wa 884/09, II SO/Wa 20/09, II SA/Wa 1050/09, II SAB/Wa 195/11, II SAB/Wa 381/11. Sprawy te w istocie dotyczą spowodowania skorygowania informacji nieprawdziwych, a dokładniej dodatku specjalnego i daty zwolnienia J. D. ze służby wojskowej bez informacji podanych sporządzonych zaświadczenia o wysokości uposażenia i innych wysokości – skorygowania to znaczy zmiany na informacji prawdziwe, bo tamte były nieprawdziwe. J. D. podkreśla, że sprawa o sygn. akt II SA/Wa 21/12 jest kontynuacją zaskarżania przez J. D. wadliwej decyzji Ministra Obrony Narodowej z [...] lutego 2000 r. odmawiającej uwzględnienia wniosku z 25 października 1999 r. o spowodowanie skorygowania dodatku specjalnego podanego w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczenia o wysokości uposażenia i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego. Chodzi o dodatek, który nie odpowiadał rzeczywistości, na dodatek właściwy, to jest przysługujący i faktycznie wypłacony J. D. na ostatnim zajmowanym stanowisku służbowym. Minister Obrony Narodowej już wie, że w dniu [...] lutego 2003 wydał wadliwą decyzję, gdyż oparł ja na domniemaniu, że dodatek jest właściwy, zamiast przeprowadzenia rzetelnego postępowania administracyjnego z udziałem J. D.. Wie, że nie przeprowadził dowodu z list uposażeń, bo gdyby go przeprowadził, to by wiedział, że dodatek, który jest w zaświadczeniu jest dodatkiem wadliwym.
J. D. oświadcza, że popiera skargę kasacyjną i stwierdza, że w sprawie zaszła nieważność postępowania."
W piśmie z 4 czerwca 2014 r. J. D. złożył, między innymi, wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy. Wniósł o:
– wpisanie w miejsce słów "bez informacji podanych sporządzonych zaświadczenia o wysokości uposażenia i innych wysokości – skorygowania to znaczy zmiany na informacji prawdziwe, bo tamte były nieprawdziwe" słów "to jest informacji podanych w sporządzonym w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczeniu o wysokości uposażenia i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego – skorygowania czyli zmiany na informacji prawdziwe, bo tamte były nieprawdziwe";
– wpisanie w miejsce słów "podanego w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczenia o wysokości uposażenia o i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego" słów "podanego w sporządzonym w dniu [...] marca 1991 r. zaświadczeniu o wysokości uposażenia i innych należności dla celów zaopatrzenia emerytalnego";
– wpisanie w miejsce słów "w dniu [...] lutego 2003" słów "w dniu [...] lutego 2003".
Należało zważyć, co następuje:
Zgodnie z art. 100 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.) z przebiegu posiedzenia jawnego protokolant pod kierunkiem przewodniczącego spisuje protokół.
W myśl art. 103 zd. 1 p.p.s.a. strony mogą żądać sprostowania lub uzupełnienia protokołu na następnym posiedzeniu, nie później jednak niż w terminie trzydziestu dni od dnia posiedzenia, z którego sporządzono protokół. Od zarządzenia przewodniczącego strony mogą odwołać się do sądu w terminie siedmiu dni od doręczenia im zarządzenia.
Wniosek o sprostowanie protokołu rozpoznaje nie Sąd, a przewodniczący. W wyniku rozpoznania tego wniosku, wydaje się zarządzenie.
Jak wynika z art. 101 § 1 pkt 2 p.p.s.a., protokół powinien zawierać, między innymi, wnioski i twierdzenia stron.
Przepis ten nie może być rozumiany w ten sposób, że protokół rozprawy powinien odzwierciedlać wszystkie oświadczenia i twierdzenia stron w ich dosłownym i szczegółowym brzmieniu. Wystarczy, jeżeli protokół zawiera jedynie istotne wnioski i twierdzenia.
Protokół rozprawy z 13 maja 2014 r. nie powinien zostać sprostowany. Wynika to z faktu, że protokół ten zawiera wszystkie istotne wnioski i twierdzenia J. D. Błędy językowe protokołu nie zmieniają jego sensu oraz wynikają z treści wypowiedzi J. D. podczas rozprawy. Ewentualna rozbieżność notatek J. D. z treścią protokołu nie świadczy o wadliwości protokołu. Ponadto, we wniosku o uzupełnienie protokołu nie podano żadnego uzasadnienia.
W związku z powyższym, na podstawie art. 103 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji zarządzenia.
