I SA/Gd 428/12

Uzasadnienie

Pełnomocnik M. C. wnioskiem z dnia 8 maja 2012 r. zwrócił się o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych w całości bądź w części, tj. wpisu od skargi, który w niniejszej sprawie wynosi 604 zł.

W złożonym oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżącego pełnomocnik podał, że prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe z żoną, źródłem utrzymania małżonków są osiągane przez każdego z nich dochody z emerytury w łącznej kwocie 2.426,26 zł brutto miesięcznie, które podlegają zajęciu do kwoty 606,55 zł, dochody uzyskiwane przez żonę skarżącego ze stosunku pracy w kwocie 2.800 zł brutto miesięcznie, a także prowadzona przez niego działalność gospodarcza, z tytułu której w 2011 r. poniósł stratę w wysokości 69.789,45 zł, małżonkowie są właścicielami dwóch nieruchomości gruntowych, na których posadowione są domy o powierzchni 650 m2 i 120 m2. W uzasadnieniu pełnomocnik wnioskodawcy podniósł, że w sierpniu 2010 r. spaleniu uległ dom rodzinny, a wypłacone z tego tytułu odszkodowanie zostało w znacznej części zajęte w ramach prowadzonej egzekucji, co skutkowało koniecznością zwiększenia zadłużenia wobec banków. Ze względu na trudności związane ze spłatą zobowiązań kredytowych podlegają one restrukturyzacji, a w ich spłacie pomocy udziela synowa. Wyjaśnił, że konieczność uiszczenia przez małżonków wpisów od wniesionych skarg w ośmiu sprawach spowoduje naruszenie warunków zawartych ugód i postawienie zobowiązań kredytowych w stan wymagalności. Nadmienił, że skarżący nie posiada już zdolności kredytowej, bowiem posiadany majątek w postaci nieruchomości został zabezpieczony hipotekami i nie może zostać zbyty celem pokrycia kosztów sądowych; skarżący nie posiada także oszczędności, które mogłaby przeznaczyć na ten cel. Dodatkowo pełnomocnik wskazał, że skarżący uiszcza opłaty leasingowe w kwocie 6.599,53 zł miesięcznie, którego przedmiotem jest samochód wykorzystywany w działalności gospodarczej; nadto ma poważne problemy zdrowotne związane z nawracającymi bólami kręgosłupa.

Do wniosku dołączono następujące dokumenty:

- odpisy zawiadomień naczelnika urzędu skarbowego z dnia 2 września 2009 r. o zajęciu emerytur małżonków do kwoty 330.738,44 zł oraz rachunku bankowego żony skarżącego prowadzonego przez [...] do kwoty 333.887,84 zł,

- odpis zaświadczenia Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 10 sierpnia 2010 r. o pożarze w budynku mieszkalnym wraz z zawiadomieniem naczelnika urzędu skarbowego z dnia 8 września 2010 r. o zwolnieniu spod zajęcia kwoty 30.000 zł z tytułu przysługującego żonie skarżącego odszkodowania,

- odpis zaświadczenia [...] z dnia 30 marca 2012 r. o stanie dwóch rachunków bankowych żony skarżącego wraz z informacją o zajęciu jednego z nich,

- wyciąg z rachunku karty kredytowej [...] żony skarżącego za okres od 18 lutego do 17 marca 2012 r., w którym zadłużenie wynosiło 3.392,93 zł,

- odpis pozwu z dnia 14 listopada 2011 r. o zapłatę kwoty 9.297,42 zł przez żonę skarżącego na rzecz [...] wraz z odpisem nakazu zapłaty ww. kwoty z dnia 6 lutego 2012 r.,

- odpisy dwóch wniosków żony skarżącego z dnia 23 i 24 listopada 2011 r. o zawarcie z [...] umów restrukturyzacyjnych dotyczących zadłużenia w kwotach 94.579,60 zł i 57.479,17 zł,

- odpis zawiadomienia z dnia 24 listopada 2011 r. o zmianie oprocentowania kredytu zaciągniętego przez skarżącego w [...] wraz z harmonogramem spłaty w okresie od 25 listopada 2011 r. do 25 października 2014 r.,

- odpis zawiadomienia o windykacji terenowej z dnia 28 grudnia 2011 r. dotyczącego spłaty zadłużenia żony skarżącego w kwocie 8.819,22 zł na rzecz [...],

- odpis informacji z [...] o stanie zadłużenia z tytułu zaciągniętego przez żonę skarżącego kredytu, które na dzień 31 grudnia 2011 r. wynosiło 18.093,57 zł,

- odpis zawiadomienia [...] z dnia 30 stycznia 2012 r. o wszczęciu postępowania sądowego w związku z zadłużeniem żony skarżącego w kwocie 40.582,36 zł,

- odpis wezwania z dnia 1 grudnia 2011 r. do zapłaty kwoty 7.659,66 zł przez żonę skarżącego na rzecz [...],

- wyciąg z rachunku karty kredytowej [...] żony skarżącego, w którym zadłużenie na dzień 4 stycznia 2012 r. wynosiło 2.404,95 zł wraz z informacją, że umowa o kartę została wypowiedziana,

- odpis pisma [...] z dnia 17 listopada 2011 r. w przedmiocie propozycji rozłożenia zadłużenia żony skarżącego wynoszącego 7.835,53 zł w ratach po 300 zł miesięcznie,

- odpis wyciągu z rachunku bankowego synowej, z którego wynika, że w dniu 2 marca 2012 r. dokonała ona spłaty rat kredytowych żony skarżącego w łącznej kwocie 8.064,59 zł,

- odpis zeznania podatkowego skarżącego za 2011 r. (PIT-36), w którym wykazał on dochód z tytułu emerytur w kwocie 10.697,04 zł oraz stratę z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 69.789,45 zł (deklarując przychód z tego tytułu w kwocie 415.342,71 zł i koszty jego uzyskania w kwocie 485.132,16 zł),

- odpisy z ksiąg wieczystych prowadzonych dla czterech nieruchomości gruntowych: dwóch niezabudowanych o powierzchni 0.0816 ha (nr ew. 789/4) i 0.0800 ha (nr ew. 789/1) oraz dwóch zabudowanych o powierzchni 0.802 ha (nr ew. 789/3) i 0.3900 ha (nr ew. 772 i 788), na których ustanowione zostały hipoteki na rzecz banku i Skarbu Państwa,

- odpisy faktur VAT z dnia 17 października, 15 listopada i 15 grudnia 2011 r. oraz 16 stycznia, 15 lutego i 15 marca 2012 r. dokumentujących uiszczenia opłaty leasingowej każdorazowo w kwocie 6.599,53 zł,

- odpis karty leczenia szpitalnego skarżącego w okresie od 29 czerwca do 3 lipca 2009 r. wraz z odpisem badania MR kręgosłupa przeprowadzonego w dniu 4 lipca 2009 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. Poz. 270, zwanej dalej p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Z przywołanych przepisów wynika, że sprawą zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Zważyć przy tym należy, że przewidziana w ustawie – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi instytucja prawa pomocy wywodzi swą genezę z tzw. prawa ubogich, określanego też prawem ubóstwa lub nawet prawem o wspieraniu ubogich. Prawo pomocy, którego istota polega na zwolnieniu strony postępowania sądowego z ponoszenia kosztów tego postępowania, nie sprowadza się jednak do likwidacji tych ciężarów w ogóle, bo jest to niemożliwe, gdyż nie istnieją postępowania sądowe, które nic nie kosztują, lecz jedynie do przeniesienia ich na ogół podatników, a ściślej na budżet Państwa, składający się z podatków i innego rodzaju wpływów. Koszty procesu przerzucane są zatem na innych i z tego też względu instytucja prawa pomocy winna być traktowana jako wyjątek od generalnej zasady ustanowionej w art. 199 P.p.s.a., zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. akt I FZ 549/11, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

Na podstawie art. 255 p.p.s.a., jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona ma obowiązek złożyć na wezwanie dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.

W związku z powyższym zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 16 maja 2012 r. (doręczonym pełnomocnikowi w dniu 24 maja 2012 r.) skarżący zobowiązany został do przedłożenia w terminie 14 dni następujących dokumentów: (1) wszystkich zeznań podatkowych żony za 2011 rok, bądź też zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego o wysokości wszystkich dochodów osiągniętych przez żonę za ten rok, (2) wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez małżonków rachunków bankowych i innych, na których gromadzone są środki pieniężne, w tym kont i lokat dewizowych oraz rachunków prowadzonych dla potrzeb wykonywanej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, obrazujących historię (przelewy, wpłaty, wypłaty) i salda tych rachunków w okresie ostatnich trzech miesięcy, bądź też oświadczenia złożonego przez każdego z małżonków o ich nieposiadaniu, (3) dokumentu potwierdzającego wysokość wypłacanych każdemu z małżonków miesięcznych dochodów z tytułu emerytur (w kwotach netto) wraz z dokumentem potwierdzającym kwoty dokonywanych w ramach prowadzonej egzekucji potrąceń, (4) zaświadczenia od pracodawcy żony wnioskodawcy o wysokości miesięcznych dochodów osiąganych z wynagrodzenia za pracę (w kwotach brutto i netto) oraz o średniej wysokości dochodu tego tytułu uzyskanego w okresie ostatnich trzech miesięcy, (5) dokumentów księgowych, z których wynikałaby wysokość osiągniętego przez wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej dochodu (przychodu) lub poniesionej straty, kosztów uzyskania przychodów w okresie ostatnich trzech miesięcy, a także kopii zgłoszenia NIP-1 z załącznikiem B wraz z ich aktualizacjami, ewidencji środków trwałych oraz, jeśli jest on podatnikiem podatku VAT, deklaracji VAT-7 złożonych od stycznia 2012 r.; w sytuacji gdy wnioskodawca zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej – dokumentu potwierdzającego jej wykreślenie, bądź też zawieszenie (decyzja o wykreśleniu wpisu z ewidencji działalności gospodarczej, zawiadomienie o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej), (6) dokumentów potwierdzających wysokość ponoszonych przez małżonków w okresie ostatnich trzech miesięcy kosztów utrzymania (opłat za energię elektryczną, gaz, ogrzewanie, telefon i inne), w tym kosztów związanych z odpłatnym leczeniem wnioskodawcy, (7) oświadczenia w przedmiocie zarejestrowanych na wnioskodawcę, jego żonę pojazdów mechanicznych (podania ich marki, modelu, roku produkcji oraz aktualnej wartości), (8) oświadczenia, czy małżonkowie osiągają dochody z tytułu wynajmu jednego z dwóch będących ich własnością domów; jeżeli tak – podania ich miesięcznej wysokości wraz z dokumentem potwierdzającym tę okoliczność, (9) dokumentów obrazujących aktualny stan zadłużenia małżonków wobec Skarbu Państwa oraz wobec banków z tytułu zaciągniętych kredytów wraz z dokumentami potwierdzającymi wysokość miesięcznych rat. Wyjaśniono także, iż niezastosowanie się do treści wezwania będzie skutkować rozpoznaniem wniosku w oparciu o posiadane dokumenty.

Z wymaganych dokumentów źródłowych skarżący przedłożył:

- odpis zeznania podatkowego żony za rok 2011 (PIT-37), w którym wykazała ona dochody z emerytury i ze stosunku pracy w łącznej wysokości 47.655,23 zł,

- odpis zaświadczenia pracodawcy żony z dnia 31 maja 2012 r., w którym podano, że jej miesięczne wynagrodzenie wynosi 1.975,67 zł netto (2.800 zł brutto),

- wyciąg z rachunków kart kredytowych [...] żony skarżącego z dnia 15 i 17 maja 2012 r., w których zadłużenie wynosiło 5.716,68 zł i 3.661,05 zł,

- wyciąg z dwóch rachunków prowadzonych przez [...] za okres od 24 marca do 23 kwietnia 2012 r., których salda wynosiły 863,75 zł i 201,25 zł, a których posiadaczem jest żona skarżącego,

- wyciąg z rachunku prowadzonego na rzecz żony skarżącego przez [...] za marzec 2012 r., którego saldo końcowe wynosiło 0 zł,

- odpis zawiadomienia [...] z dnia 15 maja 2012 r. o wysokości raty kredytu zaciągniętego przez żonę skarżącego, wynoszącej w okresie od 15 czerwca do 5 listopada 2012 r. 900 zł miesięcznie,

- odpisy decyzji ZUS z dnia 1 i 2 marca 2012 r. o waloryzacji emerytur każdego z małżonków, z których wynika, że skarżąca, po uwzględnieniu zajęcia, otrzymuje świadczenie w kwocie 980,66 zł netto miesięcznie, zaś jej mąż – 617,49 zł netto miesięcznie,

- odpis dwóch zawiadomień naczelnika urzędu skarbowego z dnia 6 marca 2012 r. o zajęciu wierzytelności skarżącego do kwoty 396.368,57 zł i jego żony – 162.976,31 zł,

- odpis rozliczenia za energię elektryczną za okres od 4 kwietnia do 7 października 2010 r. wraz z prognozą na miesiące od grudnia 2010 r. do maja 2011 r.,

- odpis nakazu płatniczego w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2012 r. na kwotę 969 zł,

- oświadczenie żony skarżącego, w którym wyjaśniła, że małżonkowie nie osiągają dochodów z tytułu najmu domów, posiadają samochód marki [...], rok produkcji 1996 o wartości około 8.000 zł i wskazała, że konta bankowe zostały zablokowane przez naczelnika urzędu skarbowego, bądź też nie są dokonywane na nich żadne operacje,

- zbiorcze podsumowanie księgi przychodów i rozchodów za okres od stycznia do maja 2012 r., z którego wynika, że skarżący z tytułu sprzedaży osiągnął przychody w łącznej kwocie 120.000 zł oraz poniósł wydatki na kwotę 205.757,08 zł wraz z ewidencją środków trwałych, których wartość wynosi 37.366,61 zł,

- odpisy deklaracji VAT-7 za miesiące od stycznia do kwietnia 2012 r., w którym mąż skarżącej każdorazowo deklarował kwotę 30.000 zł jako podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług,

- odpis zgłoszeń aktualizacyjnych NIP-1 z dnia 5 kwietnia i 7 maja 2007 r.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że skarżący już z samego faktu nałożenia na niego zobowiązania w trybie art. 255 p.p.s.a., tj. przedłożenia dodatkowych dokumentów celem usunięcia wątpliwości co do określonych we wniosku o przyznanie prawa pomocy jego możliwości płatniczych oraz wskazaniu, że niezastosowanie się do treści wezwania będzie skutkować rozpoznaniem wniosku w oparciu o posiadane dokumenty mógł wywieść, że złożone przez niego we wniosku oświadczenie uznano za niewystarczające oraz że zostanie obciążony negatywnymi skutkami związanymi z nieprzedłożeniem wymaganych dokumentów.

W orzecznictwie sądowooadministracyjnym ugruntował się pogląd, w świetle którego uchylenie się przez wnioskodawcę od obowiązków nałożonych w trybie art. 255 p.p.s.a. stanowi przeszkodę wykluczającą uprawdopodobnienie wskazanych we wniosku okoliczności, a tym samym przyznania mu prawa pomocy w żądanym zakresie. Zważyć należy, że przy rozpoznawaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy brak jest możliwości poszukiwania z urzędu faktów przemawiających na korzyść ubiegającego się o przyznanie prawa pomocy. Dokonywana jest jedynie ocena w świetle art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. tych okoliczności, które wskazała strona. Jedynym instrumentem służącym weryfikacji oświadczeń wnioskodawcy i tym samym umożliwiającym prawidłową ocenę jego kondycji finansowej, jest unormowanie zawarte w art. 255 p.p.s.a., zgodnie z którym odpowiednich informacji czy też dokumentów musi dostarczyć sam skarżący (postanowienie NSA z dnia 1 marca 2006 r., sygn. akt II OZ 235/06, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, postanowienie NSA z dnia 24 marca 2005 r., sygn. akt I OZ 128/05, niepubl.).

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, że skarżący nie przedłożył wszystkich wymaganych dokumentów, które potwierdziłyby zasadność złożonego przez niego wniosku oraz pozwoliłyby na dokonanie pełnej i rzetelnej oceny jego możliwości płatniczych. W szczególności nie przedstawił wyciągów z posiadanych przez siebie rachunków bankowych, uniemożliwiając tym samym weryfikację złożonego oświadczenia o braku zasobów pieniężnych. Wyciągów z posiadanych przez skarżącego kont bankowych nie nadesłała również jego żona, pomimo zobowiązania nałożonego na nią zarządzeniami referendarza sądowego z dnia 15 maja 2012 r. wydanymi w sprawach o sygn. akt I SA/Gd 421/12, I SA/Gd 422/12, I SA/Gd 423/12 oraz I SA/Gd 424/12.

Wyjaśnić przy tym należy, że złożone przez żonę skarżącego oświadczenie, w którym wyjaśniła, że konta bankowe zostały zablokowane przez naczelnika urzędu skarbowego, bądź też nie są dokonywane na nich żadne operacje nie czyni zadość wymogom określonym w wezwaniu, w sytuacji gdy małżonkowie posiadają rachunki bankowe (por. pkt 2 zarządzenia referendarza sądowego). Podkreślenia wymaga, że w wezwaniu sprecyzowano jakie dane dotyczące stanu majątkowego małżonków wymagają potwierdzenia w formie dokumentu źródłowego, a dla wykazania których wystarczającym jest złożenie oświadczenia.

Natomiast podnoszonej przez wnioskodawcę okoliczności prowadzenia egzekucji z posiadanych przez małżonków rachunków bankowych nie można odnosić do wszystkich kont. Z nadesłanych dokumentów wynika bowiem, że w ramach prowadzonej egzekucji zajęte zostały emerytury małżonków, ich wierzytelności z tytułu nadpłat (zwrotów) podatków oraz jeden z posiadanych przez żonę skarżącego w [...] rachunków bankowych; wolny od zajęcia jest chociażby rachunek żony skarżącego prowadzony przez [...], na który w okresie od 30 marca do 23 kwietnia 2012 r. wpłynęły środki w łącznej kwocie 5.981,41 zł (z tytułu wynagrodzenia za pracę – 1.975,67 zł, ryczałtu za użytkowanie samochodu prywatnego – 205,74 zł i wpłaty własnej – 3.800 zł), jak również jej wynagrodzenie za pracę i dodatki z nim związane.

Zatem skoro brak jest informacji, która potwierdzałaby prowadzenie egzekucji z rachunków bankowych skarżącego, w tym kont posiadanych w związku z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą, jak również brak jest wyciągów z nich sporządzonych, to nie sposób przyjąć, że wszystkie jego rachunki podlegają zajęciu, bądź też brak jest na nich obrotów.

Warto przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.), środki pieniężne znajdujące się na rachunkach oszczędnościowych, rachunkach oszczędnościowo-rozliczeniowych oraz na rachunkach terminowych lokat oszczędnościowych jednej osoby, niezależnie od liczby zawartych umów, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego do wysokości trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres bezpośrednio poprzedzający dzień wystawienia tytułu wykonawczego. Według danych zawartych w komunikatach Prezesa GUS za miesiące od stycznia do kwietnia 2012 r. (publikowanych w Dzienniku Urzędowym GUS) przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w przywołanym przepisie wynosiło odpowiednio: 3.665,37 zł, 3.568,15 zł, 3.769,47 zł i 3.718,02 zł; natomiast w latach 2010-2011 kształtowało się ono na poziomie od 3.190,67 zł do 4.0152,39 zł.

W świetle powyższego stwierdzić należało, że skoro skarżący nie przedstawił wyciągów ze wszystkich posiadanych przez małżonków rachunków bankowych, to nie można przyjąć, że nie posiada on środków na uiszczenie należności z tytułu kosztów sądowych; nieznana jest bowiem wysokość środków pieniężnych, jakimi aktualnie dysponuje skarżący i jego żona. Wątpliwości w tej kwestii uzasadnia także kwota środków – 3.800 zł, którą żona skarżącego wpłaciła w dniu 2 kwietnia 2012 r. na swój rachunek za pośrednictwem wpłatomatu bankowego. Z tych powodów oświadczenie skarżącego uznano za nadal budzące uzasadnione wątpliwości.

W konsekwencji uznać należało, że okoliczność prowadzenia egzekucji względem majątku małżonków nie przesądza o niemożności poniesienia kosztów sądowych.

Natomiast analiza dokonana z uwzględnieniem danych wynikających ze złożonego wniosku i nadesłanych dokumentów pozwala przyjąć, że skarżący przedstawił swoją sytuację majątkową i możliwości płatnicze selektywnie, powołując i dokumentując jedynie te okoliczności, które potwierdzają trudną sytuację finansową małżonków, do których zaliczył przede wszystkich wysokość zobowiązań kredytowych, których nie jest w stanie regulować terminowo, prowadzoną egzekucję oraz nieosiąganie dochodów z działalności gospodarczej, z prowadzenia której wykazuje on stratę. W związku z tym oświadczenie skarżącego uznano za niewiarygodne.

Zwrócić należy bowiem uwagę na przychody, jakie skarżący uzyskuje aktualnie – 30.000 zł miesięcznie oraz jakie osiągnął w roku ubiegłym z prowadzonej działalności – 415.342,71 zł (tj. średnio 34.611,89 zł miesięcznie). Okoliczność zaś, że ponoszone przez niego koszty (wydatki) z tytułu działalności gospodarczej wykonywanej w zakresie rekrutacji i udostępniania pracowników są wyższe niż osiągane przychody i w związku z tym powstaje strata nie oznacza wprost, iż nie osiąga on dochodu z tego tytułu.

Z dokumentów źródłowych wynika bowiem, że wnioskodawca nie uzyskuje dochodów z wykonywanej działalności gospodarczej, posiada natomiast środki pieniężne, z których reguluje bieżące wydatki związane z prowadzoną działalnością, które w poszczególnych miesiącach od stycznia do kwietnia br. kształtowały się na poziomie: 51.773,51 zł, 51.590,40 zł, 50.660,20 zł i 49.007,64 zł, a do których zaliczyć należy udokumentowaną ratę leasingową w wysokości 6.599,53 zł. Nie bez znaczenia przy tym jest, że określona kwota należnych wpisów sądowych od wszystkich skarg wniesionych przez skarżącego wynosi 6.104 zł.

W tym miejscu wskazać należy, że w powołanym postanowieniu NSA z dnia 7 lutego 2012 r. podkreślono, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wielokrotnie już wyjaśniono, że strata w zakresie prowadzonej działalności jest wynikiem bilansowym nadwyżek kosztów nad przychodami, nie oznacza natomiast braku środków finansowych. Ponoszone koszty są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i są jej naturalną konsekwencją. W konsekwencji miarodajną dla oceny zdolności płatniczych osób prowadzących działalność gospodarczą nie jest kategoria dochodu a przychodu. Zestawiając zaś przychody skarżącego z wysokością wymaganego wpisu od skargi w niniejszej sprawie nie można a priori założyć, że nie jest on w stanie go uiścić. Teza taka jest zasadna również w odniesieniu do wysokości wpisów od wszystkich skarg wniesionych przez skarżącego.

Tym samym przyjąć należało, że wysokość przedstawionych przychodów i poniesionych wydatków (kosztów) wskazuje, że skarżący zarówno w roku ubiegłym, jak i obecnie dysponował znacznymi środkami pieniężnymi. Jak już wskazano oceny takiej nie zmienia wykazywanie przez niego straty w prowadzonej działalności.

Reasumując, za zasadne – w świetle przedstawionych ustaleń – uznać należało stwierdzenie, że wnioskodawca przedstawił swoją sytuację majątkową i finansową, w taki sposób by potwierdzała, iż nie ma on realnych możliwości poniesienia kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Całokształt ustalonych i wskazanych okoliczności nie pozwala zaś na dokonanie pełnej oceny jego możliwości płatniczych, a w konsekwencji stwierdzenia, czy w ogóle, a jeśli tak to w jakiej części jest on w stanie uiścić koszty sądowe, ale także skutkuje uznaniem za niewiarygodne złożonego przez niego oświadczenia. Postępowanie skarżącego nie pozwala bowiem na wyjaśnienie istotnych wątpliwości dotyczących rzeczywistej sytuacji majątkowej małżonków.

Końcowo, podejmując rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie wzięto pod uwagę łączną kwotę wpisów od skarg wniesionych przez małżonków na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych w formie ryczałtu od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za lata 2003-2006, których wysokość określono na kwotę 12.208 zł.

Z tych wszystkich względów uznano, że skarżący nie wykazał, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy i na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.