V SA/Wa 85/12
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-07-18Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Bożek /przewodniczący sprawozdawca/
Krystyna Madalińska-Urbaniak
Michał SowińskiSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Jolanta Bożek (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak, Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant - ref. staż. Justyna Gadzialska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2012 r. sprawy ze skargi K. M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego ojca M. M. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia ... października 2011 r., nr ... w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz udzielenia zgody na pobyt tolerowany; 1. oddala skargę, 2. zasądza od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz adwokata ..., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę ..., w tym tytułem wynagrodzenia kwotę ... i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę ...
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi z dnia 10 grudnia 2012 r., wniesionej przez K. M. jest decyzja Rady do Spraw Uchodźców z dnia ... października 2011 r. nr ... utrzymująca w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... lipca 2011 r. nr ... o odmowie nadania statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej i odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wobec stwierdzenia braku okoliczności dla udzielenia zgody na pobyt tolerowany.
Skarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.
Ustawowy przedstawiciel Cudzoziemki złożył w dniu ... kwietnia 2011 r. wniosek do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o nadanie małoletniej córce statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej.
W dniu ... lipca 2011 r. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją o rozpatrzeniu wniosku Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją nr ... z dnia ... lipca 2011 r. postanowił odmówić małoletniej nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz udzielić zgody na pobyt tolerowany na terytorium RP. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że sytuacja małoletniej jest nierozerwalnie związana z sytuacją jej rodziców, którzy otrzymali podobną decyzję.
Od decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców ojciec małoletniej odwołał się do Rady do Spraw Uchodźców wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i nadanie córce statusu uchodźcy. Decyzji zarzucił naruszenie postanowień Konwencji Genewskiej i Protokołu Nowojorskiego oraz art. 13, art. 15 i art. 97 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 77 i art. 107 par. 3 Kpa.
Rada do Spraw Uchodźców zaskarżoną decyzją utrzymała w mocy decyzje Szefa Urzędu.
Uznała, że sprawę wniosku małoletniej należy rozpatrywać w ścisłym związku z wnioskiem jej rodziców. Z uwagi na powyższe małoletnia otrzymała taką samą decyzję, jaką wydano dla jej ojca i matki.
Rodzice małoletniej M. M. i K. D. decyzją Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... lipca 2010 roku Nr ... otrzymali odmowę nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz zgodę na pobyt tolerowany, a Rada do Spraw Uchodźców po rozpatrzeniu ich odwołania i wniosku o cofnięcie odwołania, decyzją ... umorzyła postępowanie w sprawie.
Wobec powyższego za bezzasadne organ uznał zarzuty skarżącego o naruszeniu przez organ orzekający postanowień Konwencji Genewskiej i Protokołu Nowojorskiego oraz art. 13, art. 15 i art. 97 ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 77 i art. 107 par. 3 Kpa.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucając:
1. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 1 A Konwencji Genewskiej z 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców, które miało wpływ na wynik sprawy, przez błędne ustalenie, ze małoletnia cudzoziemka nie spełnia warunków uznania za uchodźcę, ponieważ nie zachodzi w sprawie uzasadniona przed prześladowaniem z powodów, o których mowa w art. 1 A Konwencji Genewskiej,
2. rażące naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 107 § 1 i § 3 k.p.a., polegające na niewłaściwym uzasadnieniu faktycznym i prawnym decyzji,
3. naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. art. 7, 10, 77, 80 k.p.a., które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, poprzez niewyjaśnienie indywidualnych okoliczności sprawy, poprzez niewłaściwe prowadzenie postępowania dowodowego, polegające na niedostatecznym i niewłaściwym zebraniu i rozpatrzeniu materiału dowodowego skutkującym negatywna dla niej decyzją,
4. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. art. 13 i 15 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. z 2009 r., Nr 189, poz. 1472).
W odpowiedzi na skargę Rada do Spraw Uchodźców wniosła o jej oddalenie, podtrzymując w całości swoje stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270), dalej p.p.s.a. sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem.
W tym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu i czy postępowanie prowadzące do jego wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi wyeliminowanie tego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego (ewentualnie stwierdzenie jego wydania z naruszeniem prawa - art. 145 §1 p.p.s.a.). Sąd stwierdził, że skarga nie jest uzasadniona, bowiem zaskarżona decyzja Rady do Spraw Uchodźców odpowiada prawu.
Rada do Spraw Uchodźców w ramach oceny możliwości przyznania cudzoziemcowi statusu uchodźcy lub jednej z pozostałych form ochrony przewidzianych w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz.1472 ze zm.), zwanej dalej ustawą, prawidłowo oceniła sytuację małoletniej cudzoziemki.
Sąd podziela stanowisko Rady, że sprawę wniosku małoletniej należało rozpatrywać w ścisłym związku z wnioskiem jej rodziców. Z uwagi na powyższe małoletnia otrzymała taką samą decyzję, jaką wydano dla jej ojca i matki, którzy decyzją Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... lipca 2010 roku Nr ... otrzymali odmowę nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz zgodę na pobyt tolerowany.
Sąd stwierdził również, że postępowanie zostało przeprowadzone zgodnie z zasadami postępowania administracyjnego. Stan faktyczny sprawy został ustalony po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, a dowody zebrane w sprawie zostały wnikliwie i prawidłowo ocenione.
W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. oddalił skargę jako nieuzasadnioną.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Bożek /przewodniczący sprawozdawca/Krystyna Madalińska-Urbaniak
Michał Sowiński
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Jolanta Bożek (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak, Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant - ref. staż. Justyna Gadzialska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2012 r. sprawy ze skargi K. M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego ojca M. M. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia ... października 2011 r., nr ... w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz udzielenia zgody na pobyt tolerowany; 1. oddala skargę, 2. zasądza od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz adwokata ..., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę ..., w tym tytułem wynagrodzenia kwotę ... i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę ...
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi z dnia 10 grudnia 2012 r., wniesionej przez K. M. jest decyzja Rady do Spraw Uchodźców z dnia ... października 2011 r. nr ... utrzymująca w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... lipca 2011 r. nr ... o odmowie nadania statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej i odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wobec stwierdzenia braku okoliczności dla udzielenia zgody na pobyt tolerowany.
Skarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.
Ustawowy przedstawiciel Cudzoziemki złożył w dniu ... kwietnia 2011 r. wniosek do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o nadanie małoletniej córce statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej.
W dniu ... lipca 2011 r. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją o rozpatrzeniu wniosku Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją nr ... z dnia ... lipca 2011 r. postanowił odmówić małoletniej nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz udzielić zgody na pobyt tolerowany na terytorium RP. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że sytuacja małoletniej jest nierozerwalnie związana z sytuacją jej rodziców, którzy otrzymali podobną decyzję.
Od decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców ojciec małoletniej odwołał się do Rady do Spraw Uchodźców wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i nadanie córce statusu uchodźcy. Decyzji zarzucił naruszenie postanowień Konwencji Genewskiej i Protokołu Nowojorskiego oraz art. 13, art. 15 i art. 97 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 77 i art. 107 par. 3 Kpa.
Rada do Spraw Uchodźców zaskarżoną decyzją utrzymała w mocy decyzje Szefa Urzędu.
Uznała, że sprawę wniosku małoletniej należy rozpatrywać w ścisłym związku z wnioskiem jej rodziców. Z uwagi na powyższe małoletnia otrzymała taką samą decyzję, jaką wydano dla jej ojca i matki.
Rodzice małoletniej M. M. i K. D. decyzją Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... lipca 2010 roku Nr ... otrzymali odmowę nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz zgodę na pobyt tolerowany, a Rada do Spraw Uchodźców po rozpatrzeniu ich odwołania i wniosku o cofnięcie odwołania, decyzją ... umorzyła postępowanie w sprawie.
Wobec powyższego za bezzasadne organ uznał zarzuty skarżącego o naruszeniu przez organ orzekający postanowień Konwencji Genewskiej i Protokołu Nowojorskiego oraz art. 13, art. 15 i art. 97 ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7, art. 77 i art. 107 par. 3 Kpa.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucając:
1. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 1 A Konwencji Genewskiej z 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców, które miało wpływ na wynik sprawy, przez błędne ustalenie, ze małoletnia cudzoziemka nie spełnia warunków uznania za uchodźcę, ponieważ nie zachodzi w sprawie uzasadniona przed prześladowaniem z powodów, o których mowa w art. 1 A Konwencji Genewskiej,
2. rażące naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 107 § 1 i § 3 k.p.a., polegające na niewłaściwym uzasadnieniu faktycznym i prawnym decyzji,
3. naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. art. 7, 10, 77, 80 k.p.a., które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, poprzez niewyjaśnienie indywidualnych okoliczności sprawy, poprzez niewłaściwe prowadzenie postępowania dowodowego, polegające na niedostatecznym i niewłaściwym zebraniu i rozpatrzeniu materiału dowodowego skutkującym negatywna dla niej decyzją,
4. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. art. 13 i 15 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. z 2009 r., Nr 189, poz. 1472).
W odpowiedzi na skargę Rada do Spraw Uchodźców wniosła o jej oddalenie, podtrzymując w całości swoje stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270), dalej p.p.s.a. sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem.
W tym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu i czy postępowanie prowadzące do jego wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi wyeliminowanie tego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego (ewentualnie stwierdzenie jego wydania z naruszeniem prawa - art. 145 §1 p.p.s.a.). Sąd stwierdził, że skarga nie jest uzasadniona, bowiem zaskarżona decyzja Rady do Spraw Uchodźców odpowiada prawu.
Rada do Spraw Uchodźców w ramach oceny możliwości przyznania cudzoziemcowi statusu uchodźcy lub jednej z pozostałych form ochrony przewidzianych w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz.1472 ze zm.), zwanej dalej ustawą, prawidłowo oceniła sytuację małoletniej cudzoziemki.
Sąd podziela stanowisko Rady, że sprawę wniosku małoletniej należało rozpatrywać w ścisłym związku z wnioskiem jej rodziców. Z uwagi na powyższe małoletnia otrzymała taką samą decyzję, jaką wydano dla jej ojca i matki, którzy decyzją Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... lipca 2010 roku Nr ... otrzymali odmowę nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz zgodę na pobyt tolerowany.
Sąd stwierdził również, że postępowanie zostało przeprowadzone zgodnie z zasadami postępowania administracyjnego. Stan faktyczny sprawy został ustalony po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, a dowody zebrane w sprawie zostały wnikliwie i prawidłowo ocenione.
W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. oddalił skargę jako nieuzasadnioną.
