III SA/Łd 479/12

Uzasadnienie

A. R., wnioskiem z dnia [...], zwrócił się do Komendanta Powiatowego Policji w B. o dokonanie naliczenia i wypłacenie równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego za rok 2011. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że na podstawie decyzji Komendanta Powiatowego Policji w B. z dnia [...], przyznano wnioskodawcy równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem 3 norm zaludnienia od dnia 1 lipca 2001 r. Równoważnik miał być wypłacany corocznie, a jego wysokość ustalana zostanie każdorazowo, na podstawie obowiązujących stawek. Zdaniem wnioskodawcy powyższa decyzja nadal obowiązuje, ponieważ nie została wyeliminowana z obrotu prawnego.

Komendant Powiatowy Policji w B., pismem z dnia [...], odmówił wypłaty wnioskowanego równoważnika pieniężnego. W uzasadnieniu przedmiotowego pisma stwierdził, że do dnia [...] obowiązywało rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, które, zgodnie z § 8, obejmowało swoimi przepisami także emerytów i rencistów policyjnych, a w § 9 ust. 2 wskazywało organy właściwe w sprawach, w których stronami byli emeryci i renciści. Jednakże w dniu 1 stycznia 2006 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2005 r., które uchyliło powołane § 8 i § 9 ust. 2. Tym samym odpadła podstawa prawna do dalszej wypłaty skarżącemu równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego.

Skarżący złożył od ww. pisma odwołanie do Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...], wnosząc o jego uchylenie w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, podtrzymując argumentację zawartą we wniosku z dnia 5 stycznia 2011 r. Ponadto podniósł zarzut "generalnej niezgodności z obowiązującym prawem" i naruszenie interesu prawnego skarżącego.

Komendant Wojewódzki Policji w [...], decyzją z dnia [...], nr [...], uchylił w całości zaskarżoną decyzję i odmówił dokonania czynności wypłaty równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego za rok 2011. W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji wskazano, że pismo Komendanta Powiatowego Policji w B. z dnia [...] należało uznać za decyzję administracyjną, pomimo iż nie posiadało ono formy przewidzianej w art. 107 § 1 K.p.a. Organ odwoławczy stwierdził ponadto, że z przepisu art. 91 ust. 1 o Policji wynika, iż prawo do równoważnika przysługuje policjantom, a nie emerytom czy rencistom policyjnym. Przepisy ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji nie pozwalają traktować emerytów i rencistów, w zakresie tego prawa, tak, jak policjantów w służbie czynnej. Podniesiono też, że art. 29 powołanej ustawy stanowi jedynie o prawie emeryta i rencisty do lokalu mieszkalnego, a art. 30 o prawie do pomocy w budownictwie mieszkaniowym. Do dnia 31 grudnia 2005 r. uprawnienie do równoważnika za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, przysługujące osobie posiadającej prawo do policyjnych świadczeń emerytalne - rentowych, nie wynikało wprost z przepisów rangi ustawowej, ale z przepisów rozporządzenia wykonawczego do ustawy o Policji. Zgodnie bowiem z § 8 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r, uprawnienia określone w § 3 ust. 6 miały zastosowanie nie tylko do policjantów, ale również do emerytów i rencistów policyjnych oraz osób uprawnionych do policyjnej renty rodzinnej. Z dniem 1 stycznia 2006 r. weszły w życie przepisy, które uchyliły postanowienia § 8 dotychczas obowiązującego rozporządzenia. Tym samym od tego dnia § 3 ust. 6 nie ma zastosowania do osób pobierających świadczenia z policyjnego zaopatrzenia emerytalnego. Sformułowanie, zawarte w decyzji z dnia [...], że wypłata równoważnika następować będzie corocznie, a jego wysokość ustalona zostanie każdorazowo na podstawie obowiązujących stawek, nie stanowi rozstrzygnięcia w sprawie wysokości równoważnika, a więc nie ma charakteru władczego i stanowczego, a tylko informacyjny.

Na wymieniona decyzję A. R. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. W uzasadnieniu podniósł, że rozporządzenie z dnia 28 grudnia 2005 r, jako nowa regulacja w kwestii uprawnień emerytów i rencistów policyjnych do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, nie zawiera odmiennych postanowień dotyczących decyzji wydanych przed jej wejściem w życie i nie posiada klauzuli o obowiązywaniu z mocą wsteczną, dlatego też decyzja Komendanta Powiatowego Policji w B. z dnia [...] jest nadal wiążąca, pomimo iż przestała istnieć jej podstawa prawna. Skarżący dodał, że na podstawie tej decyzji składał oświadczenia mieszkaniowe potrzebne do ustalania uprawnień do równoważnika za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego oraz jego wysokości, a Komendant Powiatowy Policji w B. wypłacał równoważnik, aż do dnia, w którym § 8 i § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r. utraciły moc obowiązującą. Podkreślił, że skoro decyzja z dnia [...] nie została wyeliminowana z obrotu prawnego, to nadal obowiązuje, dlatego odmowa wypłacenia równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego za rok 2011 jest bezpodstawna, bezprawna i narusza jego interes prawny.

W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi, wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 8 czerwca 2011 r., sygn. akt III SA/Łd 190/11, po rozpoznaniu skargi A. R., uchylił zaskarżoną decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...], z dnia [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w B. z dnia [...]. Sąd stwierdził, że prawo do równoważnika za remont lokalu mieszkalnego, przyznawanego funkcjonariuszom Policji, zostało uregulowane w art. 91 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r., Nr 43, póz. 277, ze zm.), a zasady jego wypłacania w akcie wykonawczym do powołanej ustawy, wydanym przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Skarżący nabył prawo do równoważnika na mocy decyzji Komendanta Powiatowego Policji w B. z dnia [...]. Fakt ten nie jest kwestionowany przez strony. Zgodnie z § 11 ust. 1 obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich zwracania (Dz. U. Nr 106, póz. 1212) jego przepisy stosuje się do emeryta i rencisty policyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, póz. 214, ze zm.). Rozporządzenie to przestało obowiązywać w dniu wejścia w życie kolejnego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 100, póz. 919, ze zm.), które zawierało analogiczne uregulowania w przedmiocie przyznawania emerytom policyjnym równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego. Rozporządzenie z 2002 r. zostało następnie zmienione rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2005 r. (Dz. U. Nr 266, póz. 2246), poprzez uchylenie § 8, zgodnie z którym przepisy rozporządzenia stosuje się do emeryta, rencisty policyjnego oraz osób uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym policjancie oraz po zmarłym emerycie lub renciście, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz poprzez uchylenie § 9 ust. 2. W literaturze prawa administracyjnego podkreśla się jednak, iż nowe unormowania mają wpływ na istnienie i skuteczność stosunków prawnych, powstałych przed wejściem w życie przepisów odmiennie regulujących daną materię, tylko wtedy, kiedy obowiązują one z mocą wsteczną. Jeżeli zatem nowa regulacja nie zawiera odmiennych postanowień co do losu decyzji wydanych przed jej wejściem w życie, decyzje te będą wiązać nadal, pomimo, że przestała istnieć lub zmieniła się podstawa prawna, która uzasadniała ich wydanie. W przedmiocie zgodności z Konstytucją RP przepisów zmieniających rozporządzenie w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 27 października 2008 r., sygn. akt U 4/08, w którym podniesiono, że w świetle wcześniejszych ustaleń ten ostatni przepis nie przyznaje emerytom i rencistom policyjnym uprawnienia do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Wobec powyższego uchylenie § 8 rozporządzenia nie zmienia stanu prawnego przez pozbawienie emerytów i rencistów policyjnych uprawnienia do równoważnika pieniężnego, skoro uprawnienie takie nie wynikało z ustawy. Zaskarżony przepis nie narusza zatem zasady ochrony praw nabytych (art. 2 Konstytucji). Sąd stwierdził, że należy zgodzić się z Komendantem Wojewódzkim Policji w Łodzi w tym zakresie, w jakim stwierdza, iż utrata mocy obowiązującej przez § 8 powołanego rozporządzenia wyklucza możliwość przyznania prawa do równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego osobom będącym emerytami policyjnymi. Sąd podkreślił, że czym innym jest wyeliminowanie samego źródła określonych uprawnień, a czym innym ocena mocy obowiązującej orzeczenia, które to źródło konkretyzuje. W doktrynie prawa administracyjnego powszechne jest bowiem stanowisko, zgodnie z którym zdolność decyzji administracyjnej do wywoływania określonych skutków prawnych trwa dotąd, aż nie zostanie ona wyeliminowana z obrotu prawnego. Może to nastąpić albo w sposób generalny, poprzez wprowadzenie przez ustawodawcę ściśle określonej normy intertemporalnej, która przewiduje taki skutek, albo też w drodze aktu o charakterze indywidualnym. Rozporządzenie z dnia 28 czerwca 2002 r., jak też rozporządzenie z dnia 28 grudnia 2005 r., w przepisach przejściowych nie uchylało orzeczeń, które weszły już do obrotu prawnego przed wejściem w życie obu aktów prawnych. Tym samym nawet w sytuacji zmiany stanu prawnego, jeżeli w obrocie prawnym występuje decyzja administracyjna, nadająca określone uprawnienia i nie została ona w jakikolwiek sposób wyeliminowana z obrotu prawnego, to będzie ona rodzić skutki w sposób ciągły i nieprzerwany. Sąd stwierdził, że decyzja Komendanta Miejskiego Policji w B. z dnia [...], przyznająca skarżącemu prawo do równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego, nie została wyeliminowana z obrotu prawnego, a więc nadal wywołuje skutki, które wynikają z jej treści. Należy także zauważyć, że wniosek skarżącego z dnia 5 stycznia 2011 r. nie zawierał żądania przyznania równoważnika za remont lokalu mieszkalnego, co upoważniałoby organ do skonkretyzowania tego prawa w drodze decyzji administracyjnej, a jedynie żądanie naliczenia i wypłaty równoważnika już przyznanego mocą decyzji Komendanta Powiatowego Policji w B. z dnia [...]. W takiej sytuacji należało raczej przyjąć, że skarżący domagał się realizacji prawomocnej decyzji. Tym samym brak było podstaw do odmowy wypłaty skarżącemu wnioskowanego przez niego równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego za rok 2011. Twierdzenia organów obydwu instancji w tym zakresie, zmierzające do udowodnienia tezy, że skarżący utracił uprawnienie do wypłaty równoważnika pieniężnego w związku z uchyleniem § 8 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r., nie może zostać zaakceptowane.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi, zarzucając:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji w zw. z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego oraz art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej i ich rodzin poprzez ich niezastosowanie;

- naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 145 § 1 pkt. 1 lit. c p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uwzględnienie skargi w sytuacji, w której zaskarżona decyzja Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] nie naruszała przepisów postępowania, a także nie naruszała prawa materialnego;

- naruszenie przepisów prawa procesowego, tj art. 151 p.p.s.a poprzez nieoddalenie

skargi pomimo, że istniały podstawy do jej nieuwzględnienia;

- naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 141 § 4 p.p.s.a. poprzez brak wskazania w uzasadnieniu wyroku podstawy prawnej rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienia.

Wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2012r., sygn. akt l OSK 1969 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi do ponownego rozpoznania. Podzielając zarzut naruszenia art. 145 § 1 lit c p.p.s.a. poprzez uchylenie zaskarżonej decyzji, pomimo, iż była ona zgodna z prawem Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż podstawą decyzji, przyznającej A. R., będącemu wówczas emerytem policyjnym, uprawnienie do wypłaty równoważnika za remont lokalu, stanowił art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o Policji w zw. z § 1 ust. 1 pkt 2, § 4, § 9, § 10 i § 11 rozporządzenia MSWiA z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich zwracania (Dz. U. Nr 106, póz. 1212, ze zm.), które przestało obowiązywać z dniem wejścia w życie rozporządzenia MSWiA z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 100, póz. 919, ze zm.) zawierającego analogiczne uregulowania w przedmiocie przyznawania emerytom i rencistom policyjnym równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego. Rozporządzenie to zostało następnie zmienione rozporządzeniem MSWiA z dnia 6 kwietnia 2005 r. (Dz. U. Nr 70, póz. 633), poprzez uchylenie między innymi § 8 i § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, art. 91 ustawy o Policji w sposób jednoznaczny ogranicza prawo do równoważnika jedynie do funkcjonariuszy pełniących służbę, a w chwili wydawania decyzji przez organy Policji nie istniał żaden inny przepis, który pozwalałby w zakresie prawa do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego traktować osoby uprawnione do policyjnych świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego tak, jak policjantów w służbie czynnej.

Przepisy ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (Dz. U. 53, póz. 214, ze zm.) nie pozwalają traktować emerytów i rencistów, w zakresie otrzymywania równoważnika za remont lokalu mieszkalnego, tak, jak policjantów w służbie czynnej. W art. 29 tejże ustawy przyznano emerytom i rencistom prawo do lokalu mieszkalnego, a w art. 30 - prawo do pomocy w budownictwie mieszkaniowym. Przepis art. 29 nie przyznaje wszystkich uprawnień, wskazanych w ustawie o Policji, emerytom i rencistom policyjnych, natomiast przyznaje te, które wynikają z art. 88, art. 92 i art. 94 ww. ustawy o Policji. Należy więc stwierdzić, że uprawnienie do równoważnika za remont lokalu nie wynika z przepisów rangi ustawowej. Z chwilą wejścia w życie rozporządzenia MSWiA z dnia 6 kwietnia 2005 r., uchylającego z dniem 1 stycznia 2006 r. § 8 i § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r., przestała istnieć podstawa prawna do kontynuacji wypłacania równoważnika pieniężnego dla skarżącego. Nie powinno więc budzić wątpliwości, że organy administracji powinny stosować, przy wydawaniu swoich decyzji, przepisy prawa obowiązującego w dacie ich podejmowania. Oznacza to, że organy prawidłowo zastosowały przepisy uwzględniające zmiany wprowadzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2005 r.

W ocenie NSA wbrew zatem stanowisku Sądu l instancji, fakt pozostawania w obrocie prawnym decyzji przyznającej skarżącemu świadczenie, nie ma wpływu na możliwość jego wypłaty, ponieważ z treści ww. przepisów wynika, iż zgodnie z postanowieniami art. 91 § 1 ustawy o Policji i § 1 - 5 rozporządzenia MSWiA w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, decyzja o przyznaniu równoważnika jest wydawana jednorazowo. Wysokość wypłacanego świadczenia jest corocznie weryfikowana za pomocą oświadczenia mieszkaniowego, składanego przez uprawnionego wedle wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. Tak więc, jeśli z danych zawartych w oświadczeniu majątkowym wynika, że wnioskodawca nie jest uprawniony do otrzymania równoważnika za remont lokalu mieszkalnego, właściwy organ Policji powinien wydać decyzję o odmowie wypłaty świadczenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zgodnie z treścią art.3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/Dz.U. nr 153 poz.1270/ sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

W myśl zaś art.145 § 1 wymienionej ustawy sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:

1./ uchyla decyzje lub postanowienie w całości lub w części jeżeli stwierdzi:

a./ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy

b./ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego

c./ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy

2./ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art.156 kodeksu postępowania administracyjnego lub innych przepisach

3./ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.

Z wymienionych przepisów wynika, iż sąd bada legalność zaskarżonej decyzji czy jest ona zgodna z prawem materialnym określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.

Badając legalność zaskarżonej decyzji sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego bądź procesowego w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz.U. nr 53 z 2007r. poz.277 z późn. zm.), przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 20 grudnia 1999r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich zwracania (Dz.U. nr 106 poz.1212 z późn. zm.) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 28 czerwca 2002r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz.U. nr 100 poz.919 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art.91 ust.1 ustawy z 6 kwietnia 1990r. policjantowi przysługuje równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych.

W myśl § 11 ust.1 rozporządzenia z 20 grudnia 1999r. jego przepisy stosuje się do emeryta i rencisty policyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118).

Wymienione rozporządzenie obowiązywało do dnia 31 grudnia 2002r. Od dnia 1 stycznia 2003r. obowiązuje rozporządzenie z 28 czerwca 2002r., które w § 8 zawiera analogiczne uregulowanie jak w § 11 ust.1 rozporządzenia z 20 grudnia 1999r. Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 28 grudnia 2005r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz.U. nr 266 po.2246) z dniem 1 stycznia 2006r. uchylono § 8 rozporządzenia z 28 czerwca 2002r.

Należy zaznaczyć, iż niniejsza sprawa była już przedmiotem rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny, który wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2012r. w spr. I OSK 1969/11 uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 czerwca 2011r. w srp. III SA/Łd 190/11 i przekazał sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Zgodnie z treścią art.190 ustawy z 30 sierpnia 2002r. sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnia prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Wykładnia prawa, o której mowa w wymienionym przepisie obejmuje zarówno prawo materialne jak i prawo procesowe.

W uzasadnieniu wyroku w spr. II OSK 1969/11 Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, iż "....art. 91 ustawy o Policji w sposób jednoznaczny ogranicza prawo do równoważnika jedynie do funkcjonariuszy pełniących służbę, a w chwili wydawania decyzji przez organy Policji nie istniał żaden inny przepis, który pozwalałby w zakresie prawa do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego traktować osoby uprawnione do policyjnych świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego tak, jak policjantów w służbie czynnej.

Przepisy ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (Dz. U. 53, póz. 214, ze zm.) nie pozwalają traktować emerytów i rencistów, w zakresie otrzymywania równoważnika za remont lokalu mieszkalnego, tak, jak policjantów w służbie czynnej. W art. 29 tejże ustawy przyznano emerytom i rencistom prawo do lokalu mieszkalnego, a w art. 30 - prawo do pomocy w budownictwie mieszkaniowym. Przepis art. 29 nie przyznaje wszystkich uprawnień, wskazanych w ustawie o Policji, emerytom i rencistom policyjnych, natomiast przyznaje te, które wynikają z art. 88, art. 92 i art. 94 ww. ustawy o Policji. Należy więc stwierdzić, że uprawnienie do równoważnika za remont lokalu nie wynika z przepisów rangi ustawowej. Z chwilą wejścia w życie rozporządzenia MSWiA z dnia 6 kwietnia 2005 r., uchylającego z dniem 1 stycznia 2006 r. § 8 i § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r., przestała istnieć podstawa prawna do kontynuacji wypłacania równoważnika pieniężnego dla skarżącego. Nie powinno więc budzić wątpliwości, że organy administracji powinny stosować, przy wydawaniu swoich decyzji, przepisy prawa obowiązującego w dacie ich podejmowania. Oznacza to, że organy prawidłowo zastosowały przepisy uwzględniające zmiany wprowadzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2005 r."

Nadto Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, iż "...fakt pozostawania w obrocie prawnym decyzji przyznającej skarżącemu świadczenie, nie ma wpływu na możliwość jego wypłaty, ponieważ z treści ww. przepisów wynika, iż zgodnie z postanowieniami art. 91 § 1 ustawy o Policji i § 1 - 5 rozporządzenia MSWiA w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, decyzja o przyznaniu równoważnika jest wydawana jednorazowo. Wysokość wypłacanego świadczenia jest corocznie weryfikowana za pomocą oświadczenia mieszkaniowego, składanego przez uprawnionego wedle wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. Tak więc, jeśli z danych zawartych w oświadczeniu majątkowym wynika, że wnioskodawca nie jest uprawniony do otrzymania równoważnika za remont lokalu mieszkalnego, właściwy organ Policji powinien wydać decyzję o odmowie wypłaty świadczenia".

Z zebranego materiału odwodowego wynika, iż decyzją z dnia [...] Komendant Powiatowy Policji w B. przyznał A. R. prawo do równoważnika pieniężnego ze remont zajmowanego lokalu mieszkalnego. W tym czasie skarżący był już emerytem policyjnym i przyznano mu prawo do świadczenia z uwagi na treść § 11 ust.1 rozporządzenia z 20 grudnia 1999r. Następnie obowiązujące rozporządzenie z 28 czerwca 2002r. zawierało w § 8 analogiczne uregulowanie prawne. Z dniem 1 stycznia 2006r. uchylony został jednak przepis § 8 rozporządzenia z 28 czerwca 2002r. Przestała zatem istnieć podstawa prawna do kontynuacji wypłaty skarżącemu równoważnika. Jak trafnie zauważył Naczelny Sad Administracyjny w wyroku w spr. I OSK 1969/11 z przepisu art.91 ust.1 ustawy z 6 kwietnia 1990r. wynika, iż prawo do równoważnika przysługuje jedynie policjantowi pełniącemu służbę i brak jest przepisów wskazujących, że świadczenie to przysługuje także emerytowi policyjnemu. W sytuacji zatem gdy brak jest przepisów prawnych uprawniających emerytów policyjnych do otrzymywania równoważnika za remont zajmowanego lokalu to organy administracji słusznie odmówiły skarżącemu prawa do tego świadczenia.

Dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma znaczenia fakt, iż w obrocie prawnym pozostała decyzja z [...] o przyznaniu prawa do równoważnika. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku w sprawie I OSK 1969/11 decyzja taka jest wydawana jednorazowo zaś wysokość świadczenia jest corocznie weryfikowana za pomocą oświadczenia mieszkaniowego. Jeżeli z danych zawartych w takim oświadczeniu wynika, iż wnioskodawca nie jest uprawniony do otrzymania równoważnika to organy Policji winny wydać decyzję o odmowie wypłaty świadczenia.

Reasumując sąd uznał, iż skarga nie jest zasadna. A. R. od 2000r. jest emerytem policyjnym zaś od dnia 1 stycznia 2006r. nie ma przepisu prawnego uzasadniającego kontynuację wypłaty mu równoważnika za remont lokalu mieszkalnego. Rozpoznając sprawę sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego, bądź przepisów postępowania administracyjnego mogących mieć wpływ na wynik sprawy. Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd oddalił skargę A. R.

b.a.