I SA/Gd 350/12

Uzasadnienie

F. W. DZIAŁAJĄC JAKO PRODUCENT ROLNY, WYSTĄPIŁ W DNIU 9 MAJA 2005 R. DO KIEROWNIKA BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA Z WNIOSKIEM O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH NA ROK 2005, WNOSZĄC O PRZYZNANIE JEDNOLITEJ PŁATNOŚCI OBSZAROWEJ DO POWIERZCHNI 9,26 HA ORAZ UZUPEŁNIAJĄCEJ PŁATNOŚCI OBSZAROWEJ DO POWIERZCHNI 7,50 HA, POŁOŻONYCH NA DZIAŁKACH EWIDENCYJNYCH NR 77/2,77/40, 77/41, 77/46, 79 I 106 W WOJEWÓDZTWIE [...] , POWIECIE [...], GMINIE S., OBRĘB J. H.

DECYZJĄ NR [...] Z DNIA 21 MARCA 2006 R., KIEROWNIK BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA PRZYZNAŁ STRONIE PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNIE DO GRUNTÓW ROLNYCH W ŁĄCZNEJ KWOCIE 4.201,13 ZŁ, W TYM JEDNOLITĄ PŁATNOŚĆ OBSZAROWĄ W WYSOKOŚCI 2.083,50 ZŁ ORAZ UZUPEŁNIAJĄCĄ PŁATNOŚĆ OBSZAROWĄ W WYSOKOŚCI 2.117,63 ZŁ.

DECYZJA ZOSTAŁA DORĘCZONA DNIA 24 MARCA 2006 R.

W DNIU 4 SIERPNIA 2008 R. DO POMORSKIEGO ODDZIAŁU REGIONALNEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA WPŁYNĘŁO PISMO Z KASY ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO ODDZIAŁ REGIONALNY Z DNIA 31 LIPCA 2008 R., INFORMUJĄCE, ŻE J. W. I F. W. W LATACH 2004-2007 NIE UŻYTKOWALI WŁASNYCH GRUNTÓW ROLNYCH, KTÓRE BYŁY DZIERŻAWIONE I POBIERALI JEDNOCZEŚNIE DOPŁATY BEZPOŚREDNIE. DO PISMA DOŁĄCZONO KSEROKOPIE UMOWY DZIERŻAWY Z DNIA 22 LUTEGO1995 R. ZAWARTEJ NA OKRES 10 LAT Z P.P., UMOWY DZIERŻAWY Z DNIA 7 WRZEŚNIA 2004 R. ZAWARTEJ Z W. T., UMOWY DZIERŻAWY Z DNIA 1 KWIETNIA 2005 R. ZAWARTEJ ZE S. M., KSEROKOPIE OŚWIADCZEŃ W. T. I S. M., W KTÓRYCH OŚWIADCZYLI ONI, ŻE UŻYTKOWALI DZIERŻAWIONE GOSPODARSTWO ROLNE ORAZ OŚWIADCZENIE W. I F. W. , ŻE UMOWY DZIERŻAWY ZAWARTE Z P.P., W. T. I S. M. BYŁY W CAŁOŚCI REALIZOWANE W OKRESIE ICH TRWANIA.

POWYŻSZE DOKUMENTY WRAZ Z PISMEM PRZEWODNIM Z DNIA 7 SIERPNIA 2008 R., INFORMUJĄCYM O UZASADNIONYM PODEJRZENIU WYSTĄPIENIA NIEPRAWIDŁOWOŚCI WE WNIOSKACH O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI DO GRUNTÓW ROLNYCH ZŁOŻONYCH PRZEZ F. W. W LATACH 2004-2007, ZOSTAŁY PRZEKAZANE DO ORGANU, KTÓRY WYDAŁ DECYZJĘ OSTATECZNĄ.

W ZWIĄZKU Z OTRZYMANIEM TEJ INFORMACJI, POSTANOWIENIEM Z DNIA 21 STYCZNIA 2011 R., KIEROWNIK BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA WZNOWIŁ Z URZĘDU POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE NA PODSTAWIE ART. 149 § 1 W ZWIĄZKU Z ART. 145 § 1 PKT 5, ART. 147 I ART. 150 K.P.A. POSTANOWIENIE DORĘCZONO STRONIE W DNIU 24 STYCZNIA 2011 R.

W DNIU 25 STYCZNIA 2011 R. W BIURZE POWIATOWYM AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA STAWIŁ SIĘ F. W. WRAZ Z ŻONĄ J. F. I CÓRKĄ D. F. WYJAŚNIAJĄC, ŻE DO 29 KWIETNIA 2008 R. GOSPODARSTWO ROLNE STANOWIĄCE ICH WŁASNOŚĆ BYŁO W LATACH 2004 - 2007 WYDZIERŻAWIONE I F. W. NIE UŻYTKOWAŁ WŁASNYCH GRUNTÓW ROLNYCH, NATOMIAST WYSTĘPOWAŁ Z WNIOSKAMI O DOPŁATY OBSZAROWE I ONW. JEDNOCZEŚNIE OTRZYMYWAŁ RENTĘ Z KRUS, A PIENIĄDZE OTRZYMYWANE Z DOTACJI OBSZAROWYCH I ONW PRZEKAZYWAŁ DZIERŻAWCOM.

NA OKOLICZNOŚĆ POWYŻSZĄ SPORZĄDZONO NOTATKĘ SŁUŻBOWĄ PRZEZ PRACOWNIKA BIURA POWIATOWEGO ARIMR, GDYŻ F. W. NIE BYŁ SKŁONNY PODPISAĆ JAKICHKOLWIEK OŚWIADCZEŃ, TWIERDZĄC ŻE WPROWADZONO ICH W BŁĄD W DORADZTWIE ROLNICZYM INFORMUJĄC, ŻE NIE JEST WAŻNE KTO SKŁADA WNIOSEK, BYLEBY NIE BYŁY SKŁADANE DWA WNIOSKI O DOPŁATY NA TĘ SAMĄ DZIAŁKĘ.

S. M. W PIŚMIE Z DNIA 25 MARCA 2011 R. POTWIERDZIŁ FAKT DZIERŻAWIENIA GOSPODARSTWA ORAZ, ŻE ŚRODKI UZYSKIWANE Z DOPŁAT PRZEZ F. W. BYŁY PRZEZNACZONE DO PRODUKCJI ROLNEJ.

DECYZJĄ NR [...] Z DNIA 15 WRZEŚNIA 2011 R. KIEROWNIK BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA, NA PODSTAWIE ART. 151 § 2 K.P.A., W ZW. Z ART. 146 I 145 § 1 PKT 5 K.P.A., PO WZNOWIENIU POSTĘPOWANIA Z URZĘDU W SPRAWIE PRZYZNANIA PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH NA ROK 2005, STWIERDZIŁ, IŻ DECYZJA NR [...] Z DNIA 21 MARCA 2006 R., O PRZYZNANIU PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH NA ROK 2005 ZOSTAŁA WYDANA Z NARUSZENIEM PRAWA.

F. W. WNIÓSŁ ODWOŁANIE OD POWYŻSZEJ DECYZJI. WEDŁUG STRONY DECYZJA ZOSTAŁA WYDANA W SPOSÓB SPRZECZNY Z POWOŁANĄ W NIEJ ZASADĄ LEGALIZMU, Z ZASADĄ POGŁĘBIENIA ZAUFANIA OBYWATELI WOBEC PAŃSTWA, A TAKŻE NIE SPEŁNIA WARUNKÓW Z ART. 107 § 3 K.P.A., SKORO ZDECYDOWAŁ SIĘ W TRYBIE SZCZEGÓLNYM PODDAĆ SAMOKRYTYCE ODNOSZĄCEJ SIĘ DO DECYZJI Z 9 MARCA 2005 ROKU, A TAKŻE Z NARUSZENIEM ART. 7 I 77 K.P.A., CO MIAŁO WPŁYW NA TREŚĆ KOŃCOWEGO ROZSTRZYGNIĘCIA W ZASKARŻONYM ZAKRESIE.

PONADTO STRONA ZASKARŻYŁA POSTANOWIENIE W PRZEDMIOCIE WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA Z DNIA 21 STYCZNIA 2011 R., WOBEC FAKTU WYŁĄCZENIA DOPUSZCZALNOŚCI POPRZEZ ART. 146 K.P.A. WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA, SKORO UPŁYNĄŁ TERMIN 5 LAT OD DATY WYDANIA DECYZJI OSTATECZNEJ.

W UZASADNIENIU ODWOŁANIA F. W. STWIERDZIŁ, ŻE PRZED 2011 R. NIGDY NIE SPOTKAŁ SIĘ Z ZASTRZEŻENIAMI DOTYCZĄCYMI DZIERŻAWY I BYŁ PRZEKONANY, ŻE WSZYSTKO JEST W PORZĄDKU. PIENIĄDZE, KTÓRE OTRZYMYWAŁ Z DOPŁAT BEZPOŚREDNICH I ONW PRZEKAZYWAŁ DZIERŻAWCOM I BYŁY W CAŁOŚCI PRZEZNACZONE NA CELE ZWIĄZANE Z ROLNICTWEM.

PONADTO SKARŻĄCY STWIERDZIŁ, ŻE W DECYZJI POWOŁANO SIĘ NA PRZEPISY USTAWY Z DNIA 26 STYCZNIA 2007 R. O PŁATNOŚCIACH W RAMACH WSPARCIA BEZPOŚREDNIEGO I DALEJ NA PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA KOMISJI NR 1122/2009 Z DNIA 30 LISTOPADA 2009 R. USTANAWIAJĄCE SZCZEGÓŁOWE ZASADY WYKONANIA ROZPORZĄDZENIA RADY (WE) NR 73/2009 KONKLUDUJĄC, ŻE "ZAGUBIONO SIĘ W REALIACH, SKORO W CZASIE WYDAWANIA PIERWSZEJ DECYZJI, NIE ISTNIAŁY PRZEPISY POWOŁANE W DECYZJI ZASKARŻONEJ. ODWOŁUJĄCY STWIERDZIŁ TAKŻE, ŻE ORGAN POWOŁUJE SIĘ NA RÓŻNE PRZEPISY K.P.A., A NASTĘPNIE NA PRZEPISY KODEKSU CYWILNEGO ORAZ NA PRZEPISY NIE MAJĄCE ZASTOSOWANIA W SPRAWIE, CO CZYNI TĄ DECYZJĘ NIECZYTELNĄ, JEST WIĘC ONA NIEZGODNA Z ZASADĄ POGŁĘBIANIA ZAUFANIA OBYWATELI DO PAŃSTWA, TJ. ART. 8 K.P.A.

DECYZJĄ Z DNIA 31 STYCZNIA 2012 R. DYREKTOR POMORSKIEGO ODDZIAŁU REGIONALNEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA DZIAŁAJĄC NA PODSTAWIE ART. 138 § 1 PKT 2 W ZWIĄZKU Z ART. 151 § 2, ART. 146 § 1 I ART. 145 § 1 PKT 5 USTAWY Z DNIA 14 CZERWCA 1960 R. - KODEKS POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO (T.J.: DZ. U. Z 2000 R. NR 98, POZ. 1071 ZE ZM. - DALEJ: K.P.A.), ART. 10 UST. 2 USTAWY Z DNIA 9 MAJA 2008 R. O AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA (DZ. U. Z 2008 R. NR 98, POZ. 634 ZE ZM.) ORAZ ART. 53 USTAWY Z DNIA 26 STYCZNIA 2007 R. O PŁATNOŚCIACH W RAMACH SYSTEMÓW WSPARCIA BEZPOŚREDNIEGO (T. J. DZ. U. Z 2008 R., NR 170, POZ. 1051 ZE ZM.), PO ROZPATRZENIU ODWOŁANIA F. W. , UCHYLIŁ W CAŁOŚCI ZASKARŻONĄ DECYZJĘ I STWIERDZIŁ, ŻE DECYZJA KIEROWNIKA BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA NR [...] O PRZYZNANIU PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH Z DNIA 21 MARCA 2006 R. ZOSTAŁA WYDANA Z NARUSZENIEM PRAWA.

POWOŁUJĄC SIĘ NA BRZMIENIE USTAWY Z DNIA 18 GRUDNIA 2003 R., O PŁATNOŚCIACH BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH ( DZ.U. Z 2004R, NR 6, POZ.40, ZE ZM.) I BEZSPORNE OKOLICZNOŚCI SPRAWY ORGAN ODWOŁAWCZY WSKAZAŁ, ŻE W 2005 ROKU SKARŻĄCY FAKTYCZNIE NIE UŻYTKOWAŁ DZIAŁEK, CO DO KTÓRYCH OTRZYMAŁ PŁATNOŚCI, O CZYM ORGAN POWZIĄŁ WIADOMOŚĆ W 2008 R. SPOWODOWAŁO TO KONIECZNOŚĆ WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA W SPRAWIE ZAKOŃCZONEJ DECYZJĄ Z DNIA 21 MARCA 2006 R., I WYDANIA DECYZJI, O KTÓREJ MOWA W ART. 151 § 2 K.P.A.

NADTO WSKAZAŁ, IŻ ORGAN I INSTANCJI BŁĘDNIE WSKAZAŁ W DECYZJI Z 15 WRZEŚNIA 2011 R., ŻE W NINIEJSZEJ SPRAWIE MAJĄ ZASTOSOWANIE PRZEPISY USTAWY Z DNIA 26 STYCZNIA 2007 R. O PŁATNOŚCIACH W RAMACH SYSTEMÓW WSPARCIA BEZPOŚREDNIEGO, KTÓRE OBOWIĄZUJĄ DO WNIOSKÓW ZŁOŻONYCH PO 1 STYCZNIA 2007 R., NA CO SŁUSZNIE ZWRÓCIŁ UWAGĘ SKARŻĄCY. JEDNAKŻE W PRZYPADKU ZASTOSOWANIA PRZEPISÓW WSPÓLNOTOWYCH W ODNIESIENIU DO WNIOSKÓW O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH NA ROK 2005 ZASTOSOWANIE MAJĄ PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA KOMISJI (WE) NR 796/2004 ORAZ ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1973/2004.

F. W. W SKARDZE DO WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO ZASKARŻYŁ POWYŻSZĄ DECYZJĘ DYREKTORA POMORSKIEGO ODDZIAŁU REGIONALNEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA JAKO NIEZGODNĄ Z PRAWEM.

POWTARZAJĄC ZARZUTY ZAWARTE W ODWOŁANIU OD DECYZJI ORGANU I INSTANCJI, SKARŻĄCY WYJAŚNIŁ, ŻE WSZYSTKIE PRZYZNANE I WYPŁACONE PŁATNOŚCI, O KTÓRE WNIOSKOWAŁ, PRZEKAZAŁ PO ICH OTRZYMANIU DZIERŻAWCOM GRUNTÓW OBJĘTYCH WNIOSKAMI POMOCOWYMI. PODKREŚLIŁ, IŻ BŁĘDNE POUCZENIA NIE MOGĄ SZKODZIĆ STRONIE ZWŁASZCZA, ŻE JEGO INTENCJĄ, ZGODNIE Z PRZEPISAMI UNIJNYMI BYŁO KONTYNUOWANIE UPRAWY ZIEMI WE WŁAŚCIWEJ KULTURZE.

W ODPOWIEDZI NA SKARGĘ ORGAN ODWOŁAWCZY PODTRZYMAŁ SWOJE STANOWISKO WNOSZĄC O ODDALENIE SKARGI.

WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY W GDAŃSKU ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę administracji publicznej przez badanie zgodności zaskarżonych decyzji i postanowień z prawem. W wyniku takiej kontroli decyzja lub postanowienie mogą zostać uchylone w razie stwierdzenia, że naruszono przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy lub doszło do takiego naruszenia przepisów prawa procesowego, które mogłoby w istotny sposób wpłynąć na wynik sprawy, ewentualnie w razie wystąpienia okoliczności mogących być podstawą wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a), b) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., określanej dalej jako p.p.s.a.). Ponieważ prawo wspólnotowe począwszy od dnia 1 maja 2004 r. stało się częścią polskiego porządku prawnego, dokonywana przez Sąd ocena legalności decyzji dotyczy jej zgodności z prawem stanowionym, tak przez polskiego ustawodawcę, jak i ustawodawcę wspólnotowego.

Z PRZEPISU ART. 134 § 1 USTAWY P.P.S.A. WYNIKA, ŻE SĄD ROZSTRZYGA W GRANICACH DANEJ SPRAWY NIE BĘDĄC JEDNAK ZWIĄZANY ZARZUTAMI I WNIOSKAMI SKARGI ORAZ POWOŁANĄ PODSTAWĄ SKARGI. JEGO WYKŁADNIA WSKAZUJE, ŻE SĄD MA NIE TYLKO PRAWO, ALE I OBOWIĄZEK DOKONANIA OCENY ZGODNOŚCI Z PRAWEM ZASKARŻONEGO AKTU ADMINISTRACYJNEGO, NAWET WÓWCZAS, GDY DANY ZARZUT NIE ZOSTAŁ W SKARDZE PODNIESIONY. Z DRUGIEJ JEDNAK STRONY GRANICĄ PRAW I OBOWIĄZKÓW SĄDU WYZNACZONĄ W ART. 134 § 1 P.P.S.A. JEST ZAKAZ WKRACZANIA W SPRAWĘ NOWĄ. GRANICE TE ZAŚ WYZNACZONE SĄ DWOMA ASPEKTAMI MIANOWICIE: LEGALNOŚCIĄ DZIAŁAŃ ORGANU PODATKOWEGO ORAZ CAŁOKSZTAŁTEM ASPEKTÓW PRAWNYCH TEGO STOSUNKU PRAWNEGO, KTÓRY BYŁ OBJĘTY TREŚCIĄ ZASKARŻONEGO ROZSTRZYGNIĘCIA. POWYŻSZE OZNACZA, ŻE SĄD NARUSZYŁBY TEN PRZEPIS JEDYNIE WÓWCZAS, GDYBY PRZEKROCZYŁ OKREŚLONE WYŻEJ GRANICE DANEJ SPRAWY ALBO GDYBY OGRANICZYŁ SIĘ W OCENIE LEGALNOŚCI TYLKO DO ZARZUTÓW I WNIOSKÓW SKARGI.

POSIADAJĄC TAK OKREŚLONY ZAKRES SWOJEJ KOGNICJI SĄD UZNAŁ, ŻE W USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM SKARGA NIE ZASŁUGUJE NA UWZGLĘDNIENIE, ZAŚ ZASKARŻONA DECYZJA NIE NARUSZA PRAWA, CO BYŁOBY PODSTAWĄ WYELIMINOWANIA JEJ Z OBROTU PRAWNEGO.

NA WSTĘPIE NALEŻY ZAZNACZYĆ, ŻE PRZEDMIOTEM POSTĘPOWAŃ NADZWYCZAJNYCH UREGULOWANYCH W K.P.A., W TYM POSTĘPOWANIA W SPRAWIE WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA, JEST PRZEPROWADZENIE KONTROLI PRAWIDŁOWOŚCI DECYZJI WYDANEJ W TRYBIE ZWYKŁYM. JEST TO ZATEM NOWE POSTĘPOWANIE, KTÓRE MA NA CELU ZWERYFIKOWANIE POPRAWNOŚCI PRZEPROWADZONEGO POSTĘPOWANIA, A W REZULTACIE WYDANEJ DECYZJI OSTATECZNEJ Z PRZEPISAMI, NA PODSTAWIE KTÓRYCH ZOSTAŁA ONA WYDANA.

PRZEPIS ART. 53 USTAWY Z DNIA 26 STYCZNIA 2007 R. O PŁATNOŚCIACH W RAMACH SYSTEMÓW WSPARCIA BEZPOŚREDNIEGO STANOWI, ŻE DO POSTĘPOWANIA W SPRAWACH PRZYZNANIA PŁATNOŚCI LUB PŁATNOŚCI CUKROWEJ, WSZCZĘTYCH I NIEZAKOŃCZONYCH DECYZJĄ OSTATECZNĄ DO DNIA WEJŚCIA W ŻYCIE NINIEJSZEJ USTAWY, STOSUJE SIĘ PRZEPISY DOTYCHCZASOWE, TJ. PRZEPISY USTAWY Z DNIA 18 GRUDNIA 2003 R., O PŁATNOŚCIACH BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH (DZ. U. Z 2004 R. NR 6, POZ. 40 ZE ZM.). WOBEC POWYŻSZEGO DO POSTĘPOWANIA W SPRAWIE ODWOŁANIA OD DECYZJI KIEROWNIKA BIURA POWIATOWEGO AGENCJI MODERNIZACJI I RESTRUKTURYZACJI ROLNICTWA Z DNIA 15 WRZEŚNIA 2011 R., MAJĄ ZASTOSOWANIE PRZEPISY TEJ USTAWY, ZWANEJ DALEJ USTAWĄ - WRAZ Z PRZEPISAMI WYKONAWCZYMI.

ZGODNIE Z ART. 2 UST. 1 I UST. 2 USTAWY OSOBIE FIZYCZNEJ, OSOBIE PRAWNEJ LUB JEDNOSTCE ORGANIZACYJNEJ NIEPOSIADAJĄCEJ OSOBOWOŚCI PRAWNEJ, BĘDĄCEJ POSIADACZEM GOSPODARSTWA ROLNEGO, ZWANEJ DALEJ "PRODUCENTEM ROLNYM", PRZYSŁUGUJĄ PŁATNOŚCI NA BĘDĄCE W JEJ POSIADANIU GRUNTY ROLNE UTRZYMYWANE W DOBREJ KULTURZE ROLNEJ, PRZY ZACHOWANIU WYMOGÓW OCHRONY ŚRODOWISKA, ZWANE DALEJ "GRUNTAMI ROLNYMI".

WARUNKIEM UZYSKANIA PŁATNOŚCI JEST POSIADANIE PRZEZ PRODUCENTA ROLNEGO DZIAŁEK ROLNYCH O ŁĄCZNEJ POWIERZCHNI NIE MNIEJSZEJ NIŻ 1 HA, KTÓRE KWALIFIKUJĄ SIĘ DO OBJĘCIA PŁATNOŚCIAMI, PRZY CZYM ZA DZIAŁKĘ ROLNĄ UWAŻA SIĘ ZWARTY OBSZAR GRUNTU ROLNEGO, NA KTÓRYM JEST PROWADZONA JEDNA UPRAWA, O POWIERZCHNI NIE MNIEJSZEJ NIŻ 0,1 HA, WCHODZĄCY W SKŁAD GOSPODARSTWA ROLNEGO.

PRZYWOŁANA WYŻEJ USTAWA Z DNIA 18 GRUDNIA 2003R. O PŁATNOŚCIACH BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH I ODDZIELNEJ PŁATNOŚCI Z TYTUŁU CUKRU JEST REZULTATEM DZIAŁAŃ WYKONAWCZYCH W STOSUNKU DO ROZPORZĄDZENIA RADY (WE) NR 1782/2003 Z DNIA 29 WRZEŚNIA 2003R. USTANAWIAJĄCEGO WSPÓLNE SYSTEMY WSPARCIA DLA ROLNIKÓW (DZ. URZ. UE L 270, STR. 1) SZCZEGÓŁOWO POWOŁANEGO W JEJ TREŚCI.

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE POPRZEDZAJĄCE WYDANIE SKARŻONEJ DECYZJI, ZMIERZAŁO DO WYJAŚNIENIA, CZY F. W. SPEŁNIŁ WARUNKI DO PRZYZNANIA PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH NA ROK 2005, W TYM W SZCZEGÓLNOŚCI, CZY BYŁ POSIADACZEM I UŻYTKOWNIKIEM DEKLAROWANYCH GRUNTÓW, STOSOWNIE DO TEJ REGULACJI PRAWNEJ.

Z AKT SPRAWY WYNIKA, ŻE SKARŻĄCY WRAZ Z ŻONĄ NA MOCY UMOWY Z DNIA 7 WRZEŚNIA 2004 R. WYDZIERŻAWIŁ W. T. NA OKRES 10 LAT DZIAŁKĘ O POWIERZCHNI 13,24 HA. ZE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ W AKTACH SPRAWY OŚWIADCZENIA WYNIKA RÓWNIEŻ, ŻE STRONY TEJ UMOWY ROZWIĄZAŁY JĄ ZE SKUTKIEM NA DZIEŃ 1 KWIETNIA 2005 . TEGO SAMEGO DNIA, MAŁŻONKOWIE J. I F. W. ZAWARLI ZE S. M. KOLEJNĄ UMOWĘ DZIERŻAWY DZIAŁKI O POWIERZCHNI 13,24 HA NA OKRES 10 LAT. NIEWĄTPLIWIE ZATEM W ROKU 2005 SKARŻĄCY NIE BYŁ UŻYTKOWNIKIEM DZIAŁKI ROLNEJ DEKLAROWANEJ WE WNIOSKU O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI OBSZAROWYCH I ONW, CO POTWIERDZIŁ ZARÓWNO W ODWOŁANIU OD DECYZJI ORGANU I INSTANCJI, JAK I W SKARDZE. PODNIÓSŁ TAKŻE, ŻE OTRZYMYWANE ŚRODKI BYŁY PRZEKAZYWANE DZIERŻAWCY.

W OCENIE SĄDU NALEŻY MIEĆ NA UWADZE, ŻE POSIADANIE GRUNTÓW W UJĘCIU CYWILISTYCZNYM JEST NIEWYSTARCZAJĄCE I NIE STANOWI WYSTARCZAJĄCEJ PRZESŁANKI DO UBIEGANIA SIĘ O PŁATNOŚCI OBSZAROWE, A POJĘCIE "POSIADANIE" NA GRUNCIE USTAWY O PŁATNOŚCIACH BEZPOŚREDNICH NALEŻY ODCZYTYWAĆ W DRODZE WYKŁADNI CELOWOŚCIOWEJ, Z UWZGLĘDNIENIEM KRAJOWYCH I WSPÓLNOTOWYCH PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH PŁATNOŚCI DO GRUNTÓW ROLNYCH. W TYM STANIE POJĘCIE POSIADANIA GRUNTÓW ROLNYCH, W ROZUMIENIU USTAWY O PŁATNOŚCIACH BEZPOŚREDNICH, NALEŻY ROZUMIEĆ JAKO FAKTYCZNE UŻYTKOWANIE GRUNTÓW ROLNYCH. ZA TAKIM JEGO ROZUMIENIEM NIEWĄTPLIWIE PRZEMAWIA FAKT, ŻE CELEM PŁATNOŚCI (DOPŁAT) JEST DOFINANSOWANIE DO PRODUKCJI ROLNEJ, POMOC ROLNIKOM, KTÓRZY FAKTYCZNIE UŻYTKUJĄ BĘDĄCE W ICH POSIADANIU GRUNTY ROLNE, A NIE TYLKO SĄ FORMALNYMI POSIADACZAMI GRUNTÓW, CO DO KTÓRYCH WNIOSKUJĄ O DOPŁATY. ZATEM, ABY ZOSTAĆ BENEFICJENTEM POMOCY W RAMACH MECHANIZMU BEZPOŚREDNIEGO WSPARCIA NIE WYSTARCZY BYĆ POSIADACZEM (SAMOISTNYM) DZIAŁEK ROLNYCH W ROZUMIENIU KODEKSU CYWILNEGO, ALE NALEŻY JE ROLNICZO UŻYTKOWAĆ. DLA NINIEJSZEJ SPRAWY OZNACZA TO, ŻE WOBEC BEZSPORNEGO USTALENIA, ŻE DZIAŁKI SKARŻĄCEGO UŻYTKOWAŁ DZIERŻAWCA, TO ON, A NIE SKARŻĄCY, POWINIEN BYĆ WNIOSKODAWCĄ O PŁATNOŚCI I ON POWINIEN BYĆ ADRESATEM DECYZJI JE PRZYZNAJĄCEJ. W ZWIĄZKU Z TYM BEZ ZNACZENIA W SPRAWIE POZOSTAJE, PODNOSZONY W SKARDZE FAKT, PRZEKAZANIA OTRZYMANYCH PŁATNOŚCI TEMUŻ DZIERŻAWCY.

ODNOSZĄC SIĘ DO PROCEDURALNEJ OCENY POPRAWNOŚCI WYDANEJ DECYZJI, UZNAĆ NALEŻY, ŻE W SPRAWIE NIE ZAISTNIAŁY UCHYBIENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 145 § 1 PKT 1LIT. C ) P.P.S.A.

ORGANY OBU INSTANCJI PRZEPROWADZIŁY BOWIEM POSTĘPOWANIE ZGODNIE Z ZASADAMI WYMIENIONYMI W ART. 7 I 8 K.P.A., PODEJMUJĄC PRAWEM PRZEWIDZIANE KROKI CELEM DOKŁADNEGO WYJAŚNIENIA STANU FAKTYCZNEGO I UMOŻLIWIAJĄC STRONIE CZYNNY UDZIAŁ W POSTĘPOWANIU.

W SPRAWIE NIEWĄTPLIWIE WYSTĄPIŁY PRZESŁANKI DO WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 145 § 1 PKT 5 K.P.A.

NIE BUDZI TEŻ WĄTPLIWOŚCI SPOSÓB ROZSTRZYGNIĘCIA SPRAWY W ŚWIETLE PRZESŁANEK ART. 146 K.P.A., W ZWIĄZKU Z TREŚCIĄ PRZEPISU ART. 151 § 2 K.P.A.

Z TYCH WZGLĘDÓW WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY ORZEKŁ O ODDALENIU SKARGI NA PODSTAWIE ART. 151 P.P.S.A.

KOSZTY NIEOPŁACONEJ POMOCY PRAWNEJ UDZIELONEJ Z URZĘDU, SĄD OKREŚLIŁ W WYSOKOŚCI WYNIKAJĄCEJ Z § 14 UST. 2 PKT 1 LIT. C W ZWIĄZKU Z § 16 ROZPORZĄDZENIA MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI Z DNIA 28 WRZEŚNIA 2002R. W SPRAWIE OPŁAT ZA CZYNNOŚCI RADCÓW PRAWNYCH ORAZ PONOSZENIA PRZEZ SKARB PAŃSTWA KOSZTÓW POMOCY PRAWNEJ UDZIELONEJ PRZEZ RADCĘ PRAWNEGO USTANOWIONEGO Z URZĘDU. (DZ. U. NR 163 POZ. 1349 ZE ZM.).