I SAB/Wa 213/12

Uzasadnienie

W dniu 4 czerwca 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga T. H., H. M., M. T., F. Z. i L. Z. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o ustalenie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oznaczoną ewidencyjnie nr działki [...] i[...], położoną w W.

W uzasadnieniu skargi skarżący wskazali, że wyrokiem z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt I SAB/Wa 272/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązał Prezydenta W. do wydania rozstrzygnięcia w ww. przedmiocie w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi.

W związku z tym, że ww. wyrok nie został wykonany, skarżący pismem z dnia 16 czerwca 2010 r. złożyli wniosek wraz z wezwaniem w trybie art. 154 ust. 1 p.p.s.a wnosząc o pilne wydanie decyzji w sprawie ustalenia odszkodowania za przedmiotowe działki. Ponieważ decyzja nie została wydana, skarżący wnieśli skargę na niewykonanie wyroku z dnia 27 stycznia 2010 r. i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1650/10 wymierzył Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 1000 zł.

Pomimo powyższego Prezydent W. nie wykonał ciążącego na nim obowiązku i nie wydał decyzji.

Skarżący podkreślili, że skarga jest zasadna, gdyż pomimo już stwierdzonej bezczynności organu, Prezydent W. w dalszym ciągu nie wykonuje ciążących na nim obowiązków.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Organ wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] Wojewoda [...] stwierdził nabycie przez Gminę W. z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości położonej w W., zajętej pod drogę publiczną – ul. [...] stanowiącej działkę nr [...] o pow. [...] m2 i nr [...] o pow. [...] m2.

W dniu 21 listopada 2008 r. Minister Infrastruktury na wniosek Prezydenta W. wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji.

Postanowieniem z dnia [...] października 2010 r. Minister Infrastruktury wstrzymał wykonanie decyzji z dnia [...] lipca 2007 r. a następnie po ponownym rozpatrzeniu sprawy postanowieniem z dnia [...] lutego 2011 r. utrzymał je w mocy.

Prezydent W. postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania za przedmiotowe nieruchomości, które postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] maja 2011 r. zostało uchylone. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1405/11 postanowienie Wojewody [...] uchylił.

Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. Minister Infrastruktury odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2007 r. a następnie decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. utrzymał ją w mocy.

Prezydent W. podniósł, że skarga jest bezzasadna, gdyż postępowanie o ustalenie odszkodowania jest zawieszone, a strona jest informowana o czynnościach podejmowanych przez organ.

W piśmie z dnia 3 lipca 2012 r. Prezydent W. poinformował, że Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r. uchylił postanowienie Prezydenta W. z dnia [...] marca 2011 r. i umorzył postępowanie w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania. Postanowienie zostało doręczone Prezydentowi W. w dniu 12 czerwca 2012 r.

W piśmie z dnia 3 września 2012 r. skarżący podtrzymali dotychczasowe stanowisko i poinformowali, że w dniu 28 lipca 2012 r. zmarła H. H. i w jej miejsce wstąpili jej spadkobiercy D. H. i A. H. (akt poświadczenia dziedziczenia k.55-56 akt sądowych).

W piśmie z dnia 23 października 2012 r. Prezydent W. poinformował, że w dniu [...] września 2012 r. została wydana decyzja nr [...] odmawiająca przyznania odszkodowania za działki nr [...] i [...]. W piśmie z dnia 7 listopada 2012 r. skarżący podtrzymali dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;

Zgodnie z brzmieniem art.. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę administracji publicznej w sprawach skarg na bezczynność w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy, tzn. takich, które mogą zakończy się wydaniem decyzji administracyjnej, postanowienia w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także rozstrzygającego sprawę co do istoty jak również wydanego w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej, dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa albo pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w indywidualnych sprawach.

Stąd też skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest dopuszczalna tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest na mocy powyższych przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień, innych aktów lub czynności albo interpretacji przepisów prawa podatkowego,

Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. Sądy administracyjne rozpatrują skargi na bezczynność organów wyłącznie w przypadku postępowań, które mogą się zakończyć wydaniem decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie, albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, lub też wydaniem innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

W niniejszej sprawie skarga dotyczy bezczynności Prezydenta W. w rozpatrzeniu wniosku o ustalenie odszkodowania za grunty zajęte pod drogę publiczną – ulicę [...] w W., oznaczone ewidencyjnie numerami działek [...] i [...].

Niewątpliwie sprawa tego rodzaju winna zakończyć się wydaniem decyzji administracyjnej, a więc mieści się w katalogu spraw ww.

Tyle tylko, że skarga w tym samym przedmiocie była już rozpoznawana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który wyrokiem z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt I SAB/Wa 272/09 uwzględniając skargę na bezczynność tych samych skarżących zobowiązał Prezydenta W. do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie ustalenia odszkodowania m.in. za te same nieruchomości zajęte pod drogę publiczną w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

W tej sytuacji jedynym uprawieniem jakie przysługuje stronie jest prawo do żądania wymierzenia organowi grzywny w trybie art., 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi za niewykonanie wyroku.

Ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje możliwości ponownego wystąpienia strony ze skargą na bezczynność organu w sytuacji, gdy prawomocnym wyrokiem sąd administracyjny taką bezczynność stwierdził.

W wypadku wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność termin jego wykonania mija z upływem terminu wyznaczonego przez Sąd.

Wówczas to strona może zastosować przewidziany w art. 154 p.p.s.a środek, tj. żądać wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność. Środek ten ma na celu bowiem ukaranie organu za niewykonanie wyroków sądowych oraz jego dyscyplinowanie.

Z treści przepisu art. 154 § 1 p.p.s.a wynika, że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Przepis powyższy reguluje dwie różne sytuacje uprawniające stronę do żądania wymierzenia organowi grzywny: jedną, gdy organ nie wykonuje wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz drugą, gdy organ po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności pozostaje w bezczynności lub przewlekle prowadzi postępowanie.

Należy nadmienić, że skarżący wnieśli skargę w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie wyroku z dnia 27 stycznia 2010 r. I SAB/Wa 272/09, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1027/12 uwzględnił. W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro nie przysługuje skarga na bezczynność organu, która została już stwierdzona prawomocnym wyrokiem Sądu, to jej wniesienie jest niedopuszczalne.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a Sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn jej wniesienie jest niedopuszczalne.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji, nakazując zwrot uiszczonego wpisu na podstawie art. 232 s 1 pkt 1 tej ustawy.