VII SA/Wa 400/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-04-18Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Gierak-Podsiadły /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Joanna Gierak-Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.K. i E.K. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 400/12 w sprawie ze skargi B.K. i E.K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2011 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: przywrócić B.K. i E.K. termin do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 400/12.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżących o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 400/12.
Odpis postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżących działającemu z urzędu – adwokatowi L.R. w dniu 23 stycznia 2013 r., jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy (k. 107 akt sądowych).
W dniu 24 stycznia 2013 r. wpłynęło do Sądu pismo adw. L.R. informujące, iż w dniu 23 stycznia 2013 r. wypowiedział skarżącym pełnomocnictwo z dnia 31 maja 2012 r. udzielone mu przez Okręgową Radę Adwokacką w [...] do reprezentowania skarżących z powodu utraty ich zaufania do osoby pełnomocnika, co wynika z treści pisma skarżących z dnia 17 grudnia 2012 r. stanowiącego wniosek o zmianę pełnomocnika z urzędu.
Postanowieniem z dnia 7 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżących o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Pismem z dnia 11 marca 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała, że zmieniła pełnomocnika z urzędu dla skarżących, w miejsce adw. L.R. wyznaczając adw. F.E.
W dniu 20 marca 2013 r. (data stempla pocztowego) skarżący reprezentowani przez adw. O.P., działającego z substytucji adw. F.E., złożyli zażalenie na postanowienie z dnia 14 stycznia 2013 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik wskazał, że z uwagi na fakt utraty zaufania do poprzedniego pełnomocnika skarżący zdecydowali się ubiegać o nowego pełnomocnika i w konsekwencji nie dokonywali samodzielnie czynności zmierzających do złożenia zażalenia. W dniu 11 marca 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka pismem doręczonym pełnomocnikowi w dniu 13 marca 2013 r. poinformowała o wyznaczeniu adw. F. E. pełnomocnikiem z urzędu w niniejszej sprawie. Nowy pełnomocnik niezwłocznie po otrzymaniu ww. pisma zapoznał się z aktami sprawy, a także porozumiał ze skarżącymi celem podjęcia dalszych czynności w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywrócenie terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności, wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Nadto, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody w zachowaniu terminu, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Wynika z tego, że przeszkody te muszą mieć charakter zewnętrzny i obiektywny. Obowiązkiem strony jest więc uwiarygodnienie swojej staranności oraz wykazanie, że przeszkoda, która spowodowała niedotrzymanie terminu, była od niej niezależna (postanowienie NSA z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt II FZ 508/11, Lex nr 948971).
Przede wszystkim zauważyć należy, że w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, iż przyczyna uchybienia terminu do wniesienia środka zaskarżenia przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w dniu, w którym miał on pełną możliwość działania w sprawie, przy czym brak pełnomocnika profesjonalnego jest traktowany jako niezawiniona przyczyna strony w niezachowaniu terminu do dokonania czynności procesowej (por. postanowienie NSA z dnia 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt I OZ 211/12, Lex nr 1136780; postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt II GSK 2206/11, Lex nr 1096801; postanowienie NSA z dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt II OZ 625/11, Lex nr 1083855).
Opisana powyżej sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie, natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia został złożony w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., liczonym od dnia 13 marca 2013 r., tj. od dnia doręczenia pełnomocnikowi informacji o wyznaczeniu go pełnomocnikiem skarżących w niniejszej sprawie. Równocześnie z wnioskiem pełnomocnik złożył zażalenie, wypełniając również dyspozycję art. 87 § 4 p.p.s.a.
Sąd zauważa, że wprawdzie pojęcie winy w uchybieniu terminu, o którym mowa w art. 86 § 1 p.p.s.a., obejmuje swym zakresem działania bądź zaniechania pełnomocnika, a także działania osób trzecich upoważnionych przez pełnomocnika do dokonywania poszczególnych czynności, włącznie z czynnościami o charakterze czysto technicznym (postanowienie NSA z dnia 14 grudnia 2011 r. sygn. akt II GZ 527/11, Lex nr 1094435), co w niniejszej sprawie dotyczyć może działań uprzednio ustanowienionego pełnomocnika z urzędu, adw. L.R., któremu postanowienie z dnia 14 stycznia 2013 r. zostało doręczone w dacie wypowiedzenia przez niego pełnomocnictwa skarżącym. Pamiętać należy, że stosownie do art. 244 § 2 p.p.s.a. ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa, a zgodnie z art. 42 § 2 p.p.s.a., adwokat lub radca prawny, który wypowiedział pełnomocnictwo, obowiązany jest działać za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, chyba że mocodawca zwolni go od tego obowiązku. Każdy inny pełnomocnik powinien, mimo wypowiedzenia, działać za mocodawcę przez ten sam czas, jeżeli jest to konieczne do uchronienia mocodawcy od niekorzystnych skutków prawnych.
Dostrzegając wyżej opisane okoliczności sprawy, przy rozpatrzeniu wniosku skarżących Sąd miał jednak na uwadze fakt, iż - jak wynika z treści pisma adw. L.R. z dnia 24 stycznia 2013 r. (k. 103 akt sądowych) - pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. skarżący zwrócili się do Okręgowej Rady Adwokackiej w [...] o zmianę pełnomocnika z urzędu, a wniosek ten został uwzględniony. Wyznaczając pełnomocnika organ samorządu powinien w miarę możliwości, w porozumieniu z pełnomocnikiem, uwzględniać sugestie strony co do jego osoby, jeżeli zostały zawarte we wniosku. Strona, której przyznano prawo pomocy w postaci ustanowienia pełnomocnika, nie musi zaakceptować pełnomocnika wyznaczonego jej przez korporację zawodową (vide: M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 244 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, System Informacji Prawnej Lex (Lex Omega) 10/2013).
Z tych przyczyn, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Gierak-Podsiadły /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Joanna Gierak-Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.K. i E.K. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 400/12 w sprawie ze skargi B.K. i E.K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2011 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: przywrócić B.K. i E.K. termin do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 400/12.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżących o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 400/12.
Odpis postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżących działającemu z urzędu – adwokatowi L.R. w dniu 23 stycznia 2013 r., jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy (k. 107 akt sądowych).
W dniu 24 stycznia 2013 r. wpłynęło do Sądu pismo adw. L.R. informujące, iż w dniu 23 stycznia 2013 r. wypowiedział skarżącym pełnomocnictwo z dnia 31 maja 2012 r. udzielone mu przez Okręgową Radę Adwokacką w [...] do reprezentowania skarżących z powodu utraty ich zaufania do osoby pełnomocnika, co wynika z treści pisma skarżących z dnia 17 grudnia 2012 r. stanowiącego wniosek o zmianę pełnomocnika z urzędu.
Postanowieniem z dnia 7 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżących o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Pismem z dnia 11 marca 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała, że zmieniła pełnomocnika z urzędu dla skarżących, w miejsce adw. L.R. wyznaczając adw. F.E.
W dniu 20 marca 2013 r. (data stempla pocztowego) skarżący reprezentowani przez adw. O.P., działającego z substytucji adw. F.E., złożyli zażalenie na postanowienie z dnia 14 stycznia 2013 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik wskazał, że z uwagi na fakt utraty zaufania do poprzedniego pełnomocnika skarżący zdecydowali się ubiegać o nowego pełnomocnika i w konsekwencji nie dokonywali samodzielnie czynności zmierzających do złożenia zażalenia. W dniu 11 marca 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka pismem doręczonym pełnomocnikowi w dniu 13 marca 2013 r. poinformowała o wyznaczeniu adw. F. E. pełnomocnikiem z urzędu w niniejszej sprawie. Nowy pełnomocnik niezwłocznie po otrzymaniu ww. pisma zapoznał się z aktami sprawy, a także porozumiał ze skarżącymi celem podjęcia dalszych czynności w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywrócenie terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności, wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Nadto, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody w zachowaniu terminu, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Wynika z tego, że przeszkody te muszą mieć charakter zewnętrzny i obiektywny. Obowiązkiem strony jest więc uwiarygodnienie swojej staranności oraz wykazanie, że przeszkoda, która spowodowała niedotrzymanie terminu, była od niej niezależna (postanowienie NSA z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt II FZ 508/11, Lex nr 948971).
Przede wszystkim zauważyć należy, że w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, iż przyczyna uchybienia terminu do wniesienia środka zaskarżenia przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w dniu, w którym miał on pełną możliwość działania w sprawie, przy czym brak pełnomocnika profesjonalnego jest traktowany jako niezawiniona przyczyna strony w niezachowaniu terminu do dokonania czynności procesowej (por. postanowienie NSA z dnia 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt I OZ 211/12, Lex nr 1136780; postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt II GSK 2206/11, Lex nr 1096801; postanowienie NSA z dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt II OZ 625/11, Lex nr 1083855).
Opisana powyżej sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie, natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia został złożony w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., liczonym od dnia 13 marca 2013 r., tj. od dnia doręczenia pełnomocnikowi informacji o wyznaczeniu go pełnomocnikiem skarżących w niniejszej sprawie. Równocześnie z wnioskiem pełnomocnik złożył zażalenie, wypełniając również dyspozycję art. 87 § 4 p.p.s.a.
Sąd zauważa, że wprawdzie pojęcie winy w uchybieniu terminu, o którym mowa w art. 86 § 1 p.p.s.a., obejmuje swym zakresem działania bądź zaniechania pełnomocnika, a także działania osób trzecich upoważnionych przez pełnomocnika do dokonywania poszczególnych czynności, włącznie z czynnościami o charakterze czysto technicznym (postanowienie NSA z dnia 14 grudnia 2011 r. sygn. akt II GZ 527/11, Lex nr 1094435), co w niniejszej sprawie dotyczyć może działań uprzednio ustanowienionego pełnomocnika z urzędu, adw. L.R., któremu postanowienie z dnia 14 stycznia 2013 r. zostało doręczone w dacie wypowiedzenia przez niego pełnomocnictwa skarżącym. Pamiętać należy, że stosownie do art. 244 § 2 p.p.s.a. ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa, a zgodnie z art. 42 § 2 p.p.s.a., adwokat lub radca prawny, który wypowiedział pełnomocnictwo, obowiązany jest działać za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, chyba że mocodawca zwolni go od tego obowiązku. Każdy inny pełnomocnik powinien, mimo wypowiedzenia, działać za mocodawcę przez ten sam czas, jeżeli jest to konieczne do uchronienia mocodawcy od niekorzystnych skutków prawnych.
Dostrzegając wyżej opisane okoliczności sprawy, przy rozpatrzeniu wniosku skarżących Sąd miał jednak na uwadze fakt, iż - jak wynika z treści pisma adw. L.R. z dnia 24 stycznia 2013 r. (k. 103 akt sądowych) - pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. skarżący zwrócili się do Okręgowej Rady Adwokackiej w [...] o zmianę pełnomocnika z urzędu, a wniosek ten został uwzględniony. Wyznaczając pełnomocnika organ samorządu powinien w miarę możliwości, w porozumieniu z pełnomocnikiem, uwzględniać sugestie strony co do jego osoby, jeżeli zostały zawarte we wniosku. Strona, której przyznano prawo pomocy w postaci ustanowienia pełnomocnika, nie musi zaakceptować pełnomocnika wyznaczonego jej przez korporację zawodową (vide: M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 244 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, System Informacji Prawnej Lex (Lex Omega) 10/2013).
Z tych przyczyn, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.
