I SA/Po 961/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2013-05-07Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Violetta Mielcarek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – Violetta Mielcarek po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku KK o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II i III kwartał 2010r. postanawia: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia [...], sygn. akt [...] oddalił skargę KK na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II i III kwartał 2010.
Skarżący, reprezentowany przez adwokata, pismem z dnia [...] wniósł skargę kasacyjną od w.w wyroku. Jednocześnie złożył sporządzony w dniu [...] na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy. W uzasadnieniu wniosku podał, że wnosi o zwolnienie w całości od ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na to, że nie jest w stanie ich ponieść. Są one bardzo wysokie, a jego rodzina utrzymuje się z bardzo niskich dochodów. Jedynym stałym źródłem dochodu jest pensja żony, która wynosi około [...] miesięcznie. Z pensji tej muszą uiścić wszystkie opłaty związane z utrzymaniem mieszkania, a także utrzymać [...] rodzinę, w tym [...] dorastające i uczące się córki. Wnioskodawca podał, że przez bardzo długi czas nie mógł znaleźć pracy. Obecnie wykonuje prace dorywcze w budowlance na terenie N, ale ewentualny dochód nie przekracza kwoty ok. [...] na miesiąc, co więcej nie jest stały. Koszty utrzymania na terenie N również są znaczne. Skarżący oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną, z córką M (data ur. [...]) i z córką M (data ur. [...]). Wnioskodawca nie posiada domu, mieszkania, nieruchomości rolnej, innych nieruchomości, oszczędności, przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. Małżonka również nie posiada żadnego majątku, z tytułu wynagrodzenia za pracę uzyskuje dochód w wysokości ok. [...]. Skarżący razem z rodziną mieszka w mieszkaniu należącym do matki jego żony. Opłaty związane z mieszkaniem to [...].
Zgodnie z art. 243 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania, a przyznanie prawa pomocy przed lub w toku postępowania rozpoznawczego obejmuje także postępowanie egzekucyjne. Wniosek o prawo pomocy uwzględnia się, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania albo nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (por. art. 246 §1 pkt 1 i pkt 2 P.p.s.a). W konsekwencji powołanych uregulowań zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy należy rozpatrywać w dwóch aspektach – z jednej strony przy uwzględnieniu wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej strony z uwzględnieniem możliwości finansowych wnioskodawcy. Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych jest bezzasadne, gdy strona postępowania nie jest zobowiązana do uiszczenia jakichkolwiek opłat lub wydatków. Zgodnie bowiem z art. 239 pkt 4 P.p.s.a. nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona, której przyznane zostało prawo do pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym, w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa. Natomiast stosowanie do art. 241 P.p.s.a. zwolnienie od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w przepisie prawa lub w postanowieniu sądu administracyjnego bez określenia zakresu tego zwolnienia - oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych, jak i ponoszenia wydatków.
Z akt sprawy wynika, że postanowieniem referendarza sądowego z dnia [...], sygn. akt [...] (k. [...] akt sądowych) Skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie dotyczącej skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II i III kwartał 2010r. Skarżący nie wniósł na to postanowienie sprzeciwu, również prawo pomocy nie zostało cofnięte przez Sąd. Stwierdzić zatem należy, że Skarżący na obecnym etapie postępowania nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych, a jego wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega oddaleniu.
Wobec powyższego na podstawie art. 239 pkt 4, art. 241, art. 243 § 1 i § 2, art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Violetta Mielcarek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – Violetta Mielcarek po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku KK o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II i III kwartał 2010r. postanawia: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia [...], sygn. akt [...] oddalił skargę KK na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II i III kwartał 2010.
Skarżący, reprezentowany przez adwokata, pismem z dnia [...] wniósł skargę kasacyjną od w.w wyroku. Jednocześnie złożył sporządzony w dniu [...] na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy. W uzasadnieniu wniosku podał, że wnosi o zwolnienie w całości od ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na to, że nie jest w stanie ich ponieść. Są one bardzo wysokie, a jego rodzina utrzymuje się z bardzo niskich dochodów. Jedynym stałym źródłem dochodu jest pensja żony, która wynosi około [...] miesięcznie. Z pensji tej muszą uiścić wszystkie opłaty związane z utrzymaniem mieszkania, a także utrzymać [...] rodzinę, w tym [...] dorastające i uczące się córki. Wnioskodawca podał, że przez bardzo długi czas nie mógł znaleźć pracy. Obecnie wykonuje prace dorywcze w budowlance na terenie N, ale ewentualny dochód nie przekracza kwoty ok. [...] na miesiąc, co więcej nie jest stały. Koszty utrzymania na terenie N również są znaczne. Skarżący oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną, z córką M (data ur. [...]) i z córką M (data ur. [...]). Wnioskodawca nie posiada domu, mieszkania, nieruchomości rolnej, innych nieruchomości, oszczędności, przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. Małżonka również nie posiada żadnego majątku, z tytułu wynagrodzenia za pracę uzyskuje dochód w wysokości ok. [...]. Skarżący razem z rodziną mieszka w mieszkaniu należącym do matki jego żony. Opłaty związane z mieszkaniem to [...].
Zgodnie z art. 243 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania, a przyznanie prawa pomocy przed lub w toku postępowania rozpoznawczego obejmuje także postępowanie egzekucyjne. Wniosek o prawo pomocy uwzględnia się, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania albo nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (por. art. 246 §1 pkt 1 i pkt 2 P.p.s.a). W konsekwencji powołanych uregulowań zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy należy rozpatrywać w dwóch aspektach – z jednej strony przy uwzględnieniu wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej strony z uwzględnieniem możliwości finansowych wnioskodawcy. Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych jest bezzasadne, gdy strona postępowania nie jest zobowiązana do uiszczenia jakichkolwiek opłat lub wydatków. Zgodnie bowiem z art. 239 pkt 4 P.p.s.a. nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona, której przyznane zostało prawo do pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym, w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa. Natomiast stosowanie do art. 241 P.p.s.a. zwolnienie od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w przepisie prawa lub w postanowieniu sądu administracyjnego bez określenia zakresu tego zwolnienia - oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych, jak i ponoszenia wydatków.
Z akt sprawy wynika, że postanowieniem referendarza sądowego z dnia [...], sygn. akt [...] (k. [...] akt sądowych) Skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie dotyczącej skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II i III kwartał 2010r. Skarżący nie wniósł na to postanowienie sprzeciwu, również prawo pomocy nie zostało cofnięte przez Sąd. Stwierdzić zatem należy, że Skarżący na obecnym etapie postępowania nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych, a jego wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega oddaleniu.
Wobec powyższego na podstawie art. 239 pkt 4, art. 241, art. 243 § 1 i § 2, art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.
