• III SA/Wa 950/13 - Postan...
  26.04.2024

III SA/Wa 950/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-05-13

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Krystyna Kleiber /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący – sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "E." GmbH z siedzibą w Niemczech o przywrócenie terminu do złożenia skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia pozostawiającego bez rozpoznania wniosku o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2007 r. postanawia odmówić przywrócenia terminu

Uzasadnienie

W dniu 15 marca 2013 r. (data stempla pocztowego) "E." GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej jako "Skarżąca") reprezentowana przez dor. pod. P. E. wniosła skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2012 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia pozostawiającego bez rozpoznania wniosku o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2007 r.

Skarżąca jednocześnie do skargi dołączyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 5 listopada 2012 r. wpłynęło do kancelarii pełnomocnika Skarżącej zaskarżone postanowienie. Postanowienie zawierało pouczenie, że skargę można wnieść do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od otrzymania tegoż postanowienia. Jednak wniesienie skargi w wymaganym terminie było niemożliwe ze względów osobistych. Pełnomocnik Skarżącej jestem bowiem ojcem, samotnie wychowującym trzynastoletnią córkę. Niestety jego córka od 3 lat choruje na "[...]" (kserokopia zaświadczenia o niepełnosprawności została załączona do wniosku). Niedługo po otrzymaniu zaskarżonego postanowienia zaczęły się u córki [...]. Wymagało to od pełnomocnika Skarżącej, jako jedynej osoby opiekującej się nieletnią bardzo dużego zaangażowania w opiekę nad dzieckiem. Po przeprowadzonych badaniach okazało się, że dodatkowo zdiagnozowano u niej [...]. Problemy zdrowotne pochłaniały funkcje życiowe pełnomocnika Skarżącej przez prawie dwa miesiące. Niestety, wkrótce po unormowaniu stanu zdrowia córki, pełnomocnik Skarżącej sam zachorował. Choroba była efektem "[...]" i wyeliminowała pełnomocnika Skarżącej z jakichkolwiek działań prawie na miesiąc. Efektem była m.in. interwencja [...], po której rekonwalescencja (bez możliwości pracy w tym czasie) trwałą dwa tygodnie. Dopiero teraz pełnomocnik Skarżącej wraca do zdrowia, choć jeszcze nie jest w pełni sił. Niemniej jednak kiedy tylko mógł zająć się sprawą przygotował skargę, którą złożył wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu na jej wniesienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako "P.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 1 i 2 P.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Podkreślić należy, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wówczas, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Z brakiem winy mamy natomiast do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony, która uchybiła terminowi i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu. Okolicznościami takimi mogą być np. nagła choroba lub błędne pouczenie sądu (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 kwietnia 2008 r. sygn. akt l OZ 246/08). Ponadto brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że okolicznością uzasadniająca stwierdzenie braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi może być choroba córki pełnomocnika Skarżącej oraz samego pełnomocnika Skarżącej. Należy jednak uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. W literaturze wskazuje się, że uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym w stosunku do dowodu, nie dającym pewności, lecz tylko prawdopodobieństwo pewnego faktu (dr Kinga Flaga-Gieruszyńska KPC Komentarz, C.H. Beck). Uprawdopodobnienie nie może być jednak oparte wyłącznie na twierdzeniach strony. Oświadczenia takie powinny być poparte materiałem pozwalającym sądowi ocenić stanowisko składającego to oświadczenie. Natomiast pełnomocnik Skarżącej do wniosku o przywrócenie terminu jedynie dołączył kserokopię zaświadczenia o niepełnosprawności córki, nie przedstawił natomiast żadnych dokumentów wskazujących na swoją niezdolność do prowadzenia niniejszej sprawy.

W związku z powyższym Sąd stwierdza, że pełnomocnik Skarżącej nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.

Sąd na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a orzekł jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...