II SA/Lu 381/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2013-05-16Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maria Wieczorek-Zalewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria wieczorek - Zalewska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odrzucić skargę.
Uzasadnienie
W dniu 30 marca 2013 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skarga J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej. Jednocześnie wskazał, iż w zaskarżonym postanowieniu błędnie pouczono skarżącego o prawie do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, o czym skarżący został poinformowany w piśmie z dnia 4 kwietnia 2013 r., w którym pouczono go również o możliwości skorzystania z właściwego środka zaskarżenia po uprzednim złożeniu wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeśli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Zgodnie z treścią art. 52 § 2 p.p.s.a., poprzez wyczerpanie środków zaskarżenia rozumieć należy sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Środkiem zaskarżenia przysługującym od postanowienia w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanego przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, jest, stosownie do treści art. 144 w związku z art. 127 § 1 i 2 k.p.a., zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. W niniejszej sprawie Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego działał bowiem jako organ pierwszej instancji.
W związku z powyższym, skoro skarga J. K. została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie bez wyczerpania przysługującego skarżącemu środka zaskarżenia w postaci zażalenia do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, podlega ona odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maria Wieczorek-Zalewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria wieczorek - Zalewska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odrzucić skargę.
Uzasadnienie
W dniu 30 marca 2013 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skarga J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej. Jednocześnie wskazał, iż w zaskarżonym postanowieniu błędnie pouczono skarżącego o prawie do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, o czym skarżący został poinformowany w piśmie z dnia 4 kwietnia 2013 r., w którym pouczono go również o możliwości skorzystania z właściwego środka zaskarżenia po uprzednim złożeniu wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeśli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Zgodnie z treścią art. 52 § 2 p.p.s.a., poprzez wyczerpanie środków zaskarżenia rozumieć należy sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Środkiem zaskarżenia przysługującym od postanowienia w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanego przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, jest, stosownie do treści art. 144 w związku z art. 127 § 1 i 2 k.p.a., zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. W niniejszej sprawie Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego działał bowiem jako organ pierwszej instancji.
W związku z powyższym, skoro skarga J. K. została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie bez wyczerpania przysługującego skarżącemu środka zaskarżenia w postaci zażalenia do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, podlega ona odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji.
