II SA/Bd 350/13

Uzasadnienie

II SA/Bd 350/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. działając na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 2 oraz art. 18 ust. 7 pkt 5, 7 i 9 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.) i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], mocą której cofnięto A. D. zezwolenie Nr [...] z dnia [...] listopada 2008 r. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży w placówce przy ul. F. w B.

W uzasadnieniu decyzji organ przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie, z którego wynika, że:

Decyzją z [...] listopada 2012 r. Prezydent Miasta B. cofnął A. D. zezwolenie Nr [...] z dnia [...] listopada 2008 r. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży w placówce przy ul. F. w B.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu [...] września 2012 r. "I." wniosła o przepisanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa w placówkach zlokalizowanych: przy ul. M. prowadzonej przez A. O. i przy ul. F. w B. prowadzonej przez A. D. - na spółkę komandytową o nazwie "I.". Przeniesienie uzasadniono wniesieniem aportu do spółki w dniu [...] lipca 2012 r. przedsiębiorstwa A. O. i A. D.

W toku postępowania strona wyjaśniła, że powyższe wniesienie przedsiębiorstwa aportem nastąpiło poprzez zmianę umowy spółki zgodnie z art. 107 k.s.h. W akcie notarialnym z dnia [...] lipca 2012 r. dot. umowy przeniesienia przedsiębiorstw w § 4 A. D. przeniósł na rzecz Spółki pod firmą: I. przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 k.c., obejmujące składniki majątkowe i niemajątkowe tego przedsiębiorstwa, prowadzonego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. W jego ocenie, przeniesienie całego przedsiębiorstwa powoduje przejście na nabywcę również ww. koncesji, licencji i zezwoleń. Nie powoduje zaś wygaśnięcia koncesji, licencji i zezwoleń, bowiem przedsiębiorca nie przestaje istnieć. Zmienia się jedynie forma prawna prowadzonej działalności.

Organ I instancji podniósł, że Kodeks spółek handlowych określa, na czym polega przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową. Polega ono na przekształceniu przez przedsiębiorcę, będącego osobą fizyczną, wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą (przedsiębiorca przekształcany) w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej formy prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą). W ocenie organu, przedmiotowa zmiana nie odbyła się zgodnie z zasadami opisanymi w art. 5842 § 1 k.s.h., w myśl którego przekształconej spółce przysługiwałyby prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego. Dalej wskazano, że dokumenty dołączone przez przedsiębiorcę do wniosku z dnia [...] sierpnia 2012 r. wskazują na powstanie nowej spółki bez związku z prowadzoną dotychczas działalnością gospodarczą. Przeniesienie przedsiębiorstw w rozumieniu art. 55¹ k.c. nie jest skuteczne dla przyjęcia sukcesji generalnej w sytuacji obowiązywania wskazanych przepisów kodeksu spółek handlowych.

Ponadto organ I instancji zwrócił uwagę, że A. D. od dnia [...] sierpnia 2012 r. nie posiada tytułu prawnego do korzystania z lokalu stanowiącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych przy ul. F. w B., gdyż umowa przeniesienia przedsiębiorstwa z dnia [...] lipca 2012 r. przeniosła na I. uprawnienia z umowy najmu dotyczącej lokalu.

W odwołaniu od decyzji Prezydenta Miasta B. strona zarzuciła:

-naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., poprzez brak rozpoznania istoty sprawy, w zakresie skutków prawnych wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki osobowej w rozumieniu art. 55¹ k.c. i art. 55² k.c. w zw. z art. 107 k.s.h. na gruncie prawa administracyjnego, w szczególności ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

-naruszenie art. 104 k.p.a., poprzez brak prawidłowego uzasadnienia prawnego decyzji w zakresie skutków prawnych wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki osobowej w rozumieniu art. 55¹ k.c. i 55² k.c. w zw. z art. 107 k.s.h. na gruncie prawa administracyjnego, w szczególności ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

-naruszenie przepisów prawa procesowego, mających istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., poprzez brak dokonania własnej oceny prawnej, oraz oparcie rozstrzygnięcia na opinii wewnętrznej Zespołu Prawnego Urzędu Miasta, podczas gdy nie ma on zgodnie z przepisami prawa uprawnień do wydawania opinii, czy też wyrażania stanowiska w toku postępowania o cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych,

-naruszenie art. 10 § 1, art. 79 i art. 81 k.p.a., poprzez brak zapewnienia czynnego udziału strony przed wydaniem decyzji, przez brak zawiadomienia o sporządzeniu opinii na zlecenie urzędu oraz doręczenia ww. opinii, o której mowa w decyzji celem umożliwienia ustosunkowania się,

-naruszenie art. 18 ust 7 pkt 7 ustawy, poprzez uznanie, że w dniu [...] lipca 2012 r. nastąpiła zmiana stanu faktycznego i wobec powyższego strona uchybiła terminowi zgłaszania zmian, podczas gdy w rzeczywistości wniesienie aportem przedsiębiorstwa było zmianą stanu prawnego i zostało prawidłowo zgłoszone organowi.

Podnosząc powyższe zarzuty odwołujący się wniósł, na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz umorzenie postępowania I instancji w całości. Wniosek o umorzenie postępowania strona uzasadniła tym, że zezwolenie wygasło z dniem [...] listopada 2012 r., a więc przed doręczeniem decyzji stronie. Tym samym, w jego ocenie, bezprzedmiotowe jest prowadzenie postępowania w sprawie.

Zaskarżoną, powołaną na wstępie decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy ww. decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], mocą której cofnięto A. D. zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży w placówce przy ul. F. w B.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przywołał brzmienie art. 13a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, regulującej podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z którym przedsiębiorca, będący osobą fizyczną, może być przekształcony w spółkę kapitałową na zasadach określonych w przepisach ustawy Kodeks spółek handlowych. W myśl zaś art. 55¹ § 5 k.s.h. przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Organ wskazał również na brzmienie art. 5842 k.s.h., zgodnie z którym spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy, przed jego przekształceniem (chyba, że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej).

Organ zaznaczył, że ograniczona przenoszalność uprawnień wynikających m.in. z licencji, zezwoleń, koncesji związana jest z samym charakterem tych uprawnień. Mają one z założenia charakter publicznoprawnych uprawnień podmiotowych (osobistych), przyznawanych w drodze decyzji administracyjnych o podwójnej konkretności (podmiotowej i przedmiotowej) i z tej przyczyny są, co do zasady wyłączone z obrotu cywilnoprawnego, prywatnego - poza sytuacjami wyjątkowymi, wynikającymi wprost z ustawy.

Organ wskazał, że licencja, zezwolenie, jest instytucją prawa administracyjnego a nie cywilnego, dlatego też do dysponowania nim jest władny wydający je organ administracji publicznej, a nie podmiot, który je uzyskał. Natomiast przepisy k.s.h., regulujące instytucję aportu, jak i przepisy prawa cywilnego, regulują materię prawa prywatnego, którego punkt ciężkości spoczywa na ochronie praw jednostki.

Organ odwoławczy podniósł ponadto, że zgodnie z art. 18 ust. 10 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych cofa się m.in. za: - nieprzestrzegania określonych w ustawie warunków sprzedaży napojów alkoholowych. Warunkiem zaś prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży jest: 1. posiadanie przedmiotowego zezwolenia, 2. wniesienie opłaty za korzystanie z zezwoleń, 3. zaopatrywanie się w napoje alkoholowe u producentów i przedsiębiorców posiadających odpowiednie zezwolenie na sprzedaż hurtową napój ów alkoholowych, 4. w terminach do dnia 1 lutego, 1 czerwca, 1 października każdego roku kalendarzowego objętego zezwoleniem, okazanie przedsiębiorcy zaopatrującemu dany punkt sprzedaży napojów i alkoholowych odpowiedniego dowodu potwierdzającego dokonanie opłaty, 5. posiadanie tytułu prawnego do korzystania z lokalu, stanowiącego punkt sprzedaży, 6. wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym zezwoleniem tylko przez przedsiębiorcę w nim oznaczonego i wyłącznie w miejscu wymienionym w zezwoleniu, 7. zgłaszanie organowi zezwalającemu zmian stanu faktycznego i prawnego, w stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany, 8. prowadzenie sprzedaży w punkcie sprzedaży spełniającym wymogi określone w uchwałach rady gminy, 9. przestrzeganie innych zasad i warunków określonych przepisami prawa.

Na gruncie powyższego, w związku z faktem, że A. D. od dnia [...] sierpnia 2012 r. nie posiada tytułu prawnego do korzystania z lokalu stanowiącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych przy ul. F. w B., gdyż umowa przeniesienia przedsiębiorstwa z dnia [...] lipca 2012 r. przeniosła na I. uprawnienia z umowy najmu dotyczącej lokalu – organ odwoławczy stwierdził, że zaszły okoliczności uzasadniające cofnięcie zezwolenia.

Organ odnosząc się do zarzutów strony podniesionych w odwołaniu związanych z tym, że zezwolenie wygasło z dniem [...] listopada 2012 r. a więc przed doręczeniem decyzji stronie stwierdził, iż ta okoliczność nie ma znaczenia w sprawie, bowiem decyzja Prezydenta Miasta wydana została w okresie obowiązywania zezwolenia udzielonego A. D. Przepisy k.p.a. nie stwarzają podstaw do utożsamiania wydania decyzji z jej doręczeniem stronie. Tym samym właściwą datą zakończenia postępowania, na podstawie której ocenia się stan prawny i faktyczny, jest data wydania decyzji.

W odniesieniu z kolei do zarzutu naruszenia przepisów postępowania organ odwoławczy wskazał na ich niezasadność.

Nie zgadzając się z dokonanym rozstrzygnięciem A. D. zaskarżył je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta B. i umorzenie postępowania w I instancji, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz stwierdzenie nieważności poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta B. i umorzenie postępowania w I instancji.

Zaskarżonej decyzji skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania oraz prawa materialnego, mogących mieć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, poprzez niewłaściwe zastosowanie oraz błędną wykładnię art. 6 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, w zw. z art. 551 oraz 552 ustawy Kodeks cywilny, polegające na nieprawidłowym przyjęciu, że w wyniku przeniesienia przedsiębiorstwa nie dochodzi do przejścia zezwolenia.

Ponadto, skarżący zarzucił naruszenie:

-art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., poprzez brak rozpoznania istoty sprawy, w zakresie skutków prawnych wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki osobowej w rozumieniu art. 55¹ k.c. i 55² k.c., w zw. z art. 107 k.s.h. na gruncie prawa administracyjnego, w szczególności ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

-art. 6 k.p.a., poprzez interpretację niejasnych przepisów prawa na niekorzyść strony,

-art. 104 k.p.a., poprzez brak prawidłowego uzasadnienia prawnego decyzji w zakresie skutków prawnych wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki osobowej w rozumieniu art. 551 k.c. i 55² k.c., w zw. z art. 107 k.s.h. na gruncie prawa administracyjnego, w szczególności ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

-art. 18 ust 7 pkt 7 ustawy, poprzez uznanie, że w dniu [...] lipca 2012 r. nastąpiła zmiana stanu faktycznego, wobec czego strona uchybiła terminowi zgłaszania zmian podczas, gdy w rzeczywistości wniesienie aportem przedsiębiorstwa było zmianą stanu prawnego i zostało prawidłowo zgłoszone organowi,

-ewentualnie naruszenie przepisów postępowania oraz prawa materialnego, mogących mieć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, poprzez niewłaściwe zastosowanie oraz błędną wykładnię art. 156 § 1 pkt 2, 4 i 5, w zw. z art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 18 ust. 10 pkt 2 i art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, polegające na wydaniu decyzji o cofnięciu zezwolenia, zamiast decyzji o wygaśnięciu zezwolenia.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że nie jest zgodne z prawdą, że wniesienie aportem przedsiębiorstwa nie może wywoływać skutków prawnych w sferze prawa administracyjnego. Zatem przejście zezwolenia wchodzącego w skład przedsiębiorstwa było dopuszczalne i w pełni skuteczne.

Skarżący podniósł, że nie zgadza się z twierdzeniem organu, iż skarżący nie zgłosił w terminie zmiany stanu faktycznego. Skarżący wskazał, że organ nie podał, czym ta zmiana stanu faktycznego miała się objawiać. Skarżący podkreślił, że w dniu [...] lipca 2012 r. nie nastąpiła zmiana stanu faktycznego w odniesieniu do punktu sprzedaży i zezwolenia. Wniesienie aportem przedsiębiorstwa zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym było zmianą prawną i zostało zgłoszone w odpowiednim czasie.

W ocenie skarżącego, decyzja Prezydenta Miasta B. została wydana również z naruszeniem art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., bowiem została wydana bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa. Nie wskazano bowiem podstawy, która uzasadniałaby cofnięcie zezwolenia.

Skarżący zaznaczył również, że nie doszło do naruszenia art. 18 ust. 7 pkt 7 i 9 ustawy, bowiem zmiany stanu faktycznego i prawnego zaszły w momencie dokonania odpowiednich wpisów do KRS, o czym organ został należycie i w terminie poinformowany. Nie doszło też do naruszenia art. 18 ust. 7 pkt 5, gdyż umowa najmu została przeniesiona skutecznie (umową z [...] lipca 2012 r.) na nowopowstały podmiot prowadzący działalność gospodarczą w oparciu o analizowane zezwolenie.

Jednoczesne skarżący wniósł o umorzenie postępowania wobec faktu, że zezwolenie wygasło z dniem [...] listopada 2012 r., a więc przed doręczeniem decyzji stronie. Tym samym, w ocenie skarżącego, dalsze prowadzenie postępowania w sprawie jest bezprzedmiotowe

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał dotychczasowe stanowisko wyrażone w sprawie i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszcz zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle powołanego przepisu wojewódzki sąd administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną z punktu widzenia jej zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dniu wydania tej decyzji.

Zgodnie z art. 5842 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz.1037 ze zm.) spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Z § 2 powyższego przepisu wynika, że spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Natomiast z § 3 wynika, że osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.

Wobec powyższego należy podkreślić, że aby można było ocenić, czy spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem w pierwszej kolejności należy zbadać czy ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej, a więc czy nie wprowadza wyłączenia od ogólnej zasady wyrażonej w 5842 § 2 K.s.h.

Spór w przedmiotowej sprawie dotyczy wyjaśnienia, czy na skutek przeniesienia przedsiębiorstwa "I." z siedzibą B. B. stanowiącego własność skarżącego w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego na rzecz Spółki pod firmą: I.- również przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, doszło do przeniesienia na przedsiębiorstwo przekształcone zezwolenia Prezydenta Miasta B. z dnia [...] listopada 2008r. nr [...].

Powyższym zezwoleniem zezwolono I. Nr wpisu [...] z siedzibą w B. B. na sprzedaż w barze gastronomicznym wraz z ogródkiem letnim B. ul. F. napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży.

Zezwolenie zostało wydane pod warunkiem, z którego wynika, że upoważnia ono do sprzedaży napojów alkoholowych wyłącznie w punkcie, jakim jest bar gastronomiczny wraz z ogródkiem letnim B. ul. F. po spełnieniu warunków sprzedaży zawartych w art. 18 ust. 7 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Podkreślić w tym miejscu należy, że przepis ten stanowi w punktach 5, 6 i 7, iż warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży jest:

-posiadanie tytułu prawnego do korzystania z lokalu, stanowiącego punkt sprzedaży (pkt 5);

-wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym zezwoleniem tylko przez przedsiębiorcę w nim oznaczonego i wyłącznie w miejscu wymienionym w zezwoleniu (pkt 6);

- zgłaszanie organowi zezwalającemu zmian stanu faktycznego i prawnego, w stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany (pkt 7). Wobec postanowień ww. decyzji o zezwoleniu na sprzedaż napojów alkoholowych niemożliwe jest, aby spółka przekształcona pozostawała podmiotem zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem na skutek zawarcia umowy o przekształceniu przedsiębiorstw w dniu [...] lipca 2012 r.

Kontynuacja praw i obowiązków administracyjnoprawnych wynikających z powyższego zezwolenia wiąże się przede wszystkim z obowiązkiem uaktualnienia po przekształceniu zawartych w tej decyzji danych dotyczących przedsiębiorcy, ponieważ decyzja została wydana pod warunkiem zachowania wymogów art. 18 ust. 7 pkt 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży jest wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym zezwoleniem tylko przez przedsiębiorcę w nim oznaczonego, a więc przez A. D. Nr wpisu [...]. Tymczasem w wyniku umowy zawartej w dniu [...] lipca 2012 r. powstał nowy przedsiębiorca, który nie był wskazany w powyższym zezwoleniu na sprzedaż napojów alkoholowych.

Z tego też względu na skarżącym ciążył obowiązek zgłoszenia organowi zezwalającemu zmian stanu faktycznego i prawnego, w stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany (art. 18 ust. 7 pkt 7 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi).

Umowa przeniesienia przedsiębiorstw sporządzona w dniu [...] lipca 2012 r. przeniosła prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości; w tym prawo najmu. Wynika to z § 4 A umowy przeniesienia. Skarżący przeniósł na rzecz I. przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, obejmujące składniki majątkowe i niemajątkowe tego przedsiębiorstwa prowadzonego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej pod firmą I., a I. nabyła ww. przedsiębiorstwo.

Zgodnie z § 5 umowy wydanie ww. przedsiębiorstwa na rzecz ww. spółki komandytowej nastąpiło w dniu [...] lipca 2012 r.

Oznacza to, że w dniu [...] lipca 2012 r. nastąpiło przeniesienie prawa wynikającego z umowy dzierżawy nieruchomości zawartej pomiędzy skarżącym, a właścicielem lokalu przy ul. F.- Z. L.

Skarżący zatem w świetle art. 18 ust. 7 pkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi utracił z dniem [...] lipca 2012 r. posiadanie tytułu prawnego do korzystania z lokalu, stanowiącego punkt sprzedaży.

O powyższej zmianie stanu faktycznego nie powiadomił organu, czym naruszył przepis art. 18 ust. 7 pkt 7 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ponieważ zgodnie z tym przepisem ciążył na skarżącym obowiązek zgłaszania organowi zezwalającemu zmian stanu faktycznego i prawnego, w stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany.

Wymogu powyższego nie spełnia wniosek I. z dnia [...] września 2012r.

Nie budzi wątpliwości, tak jak przyjął to organ I instancji oraz organ odwoławczy, że na dzień 1 sierpnia 2012r. skarżący nie posiadał tytułu prawnego do lokalu przy ul. F.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że zawarcie umowy przeniesienia przedsiębiorstwa, jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 - k.c. nie powoduje przejścia na kupującego uprawnień wynikających z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Podkreślić należy, że decyzja o zezwoleniu na sprzedaż napojów alkoholowych wydawana jest dla podmiotu, który spełnia pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym określone wymagania, o których mowa art. 18 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi). Tak więc zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych w drodze decyzji administracyjnej przyznaje uprawnienia po spełnieniu warunków prawnych przewidzianych przepisami prawa publicznego. Przyznane uprawnienia nie są związane ze stosunkami cywilnoprawnymi w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa przyznane decyzją indywidualną uprawnienia publicznoprawne, nie ulegają z mocy ustawy przeniesieniu na nowego przedsiębiorcę. Z powyższego względu zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych podobnie jak inne zezwolenia i koncesje, licencje o charakterze publicznoprawnym, które są uprawnieniami podmiotowymi, a więc osobistymi, co do zasady są wyłączone z obrotu cywilnoprawnego. W związku z powyższym przeniesienie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w trybie art.552 - k.c. nie może mieć zastosowania. Powołany powyżej przepis stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Podobnie art. 5842 § 1 K.s.h. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.§ 2 Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Powyżej wykazano, że ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi uzależnia wydanie zezwolenia od spełnienia określonych wymogów, a samo zezwolenie w treści określa o przyznaniu uprawnienia o charakterze osobistym. Możliwość przenoszenia skutków prawnych decyzji administracyjnych na inny podmiot jest co do zasady niemożliwa. Ustawa musiałaby przewidywać wyraźną możliwość przeniesienia praw i obowiązków wynikających z decyzji administracyjnej. Brak regulacji przewidującej taką możliwość jest równoznaczny z zakazem przeniesienia skutków decyzji administracyjnej. Jako przykład może tu posłużyć art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz.1623 ze zm.). Podobnie wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 16 marca 2006 r., sygn. akt II OSK 350/06 stwierdzając, że: "Zezwolenie jest decyzją administracyjną, aktem publicznoprawnym, jego przedmiotem jest udzielenie uprawnień publicznoprawnych, regulowanych przepisami prawa publicznego, ukierunkowanymi na ochronę interesu publicznego. To ochrona interesu publicznego (w tym m.in. ochrona zdrowia, życia, bezpieczeństwa, porządku publicznego) tkwi u podstaw zasady nieprzenoszalności uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji. Ogólnej zasady nieprzenoszalności na gruncie prawa publicznego uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji nie podważa przepis art. 55 - k.c. który - wprowadzając zasadę iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa - zastrzega że nie ma ona zastosowania gdy co innego wynika z treści tej czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Pogląd taki znajduje oparcie także w doktrynie, m.in. C. Kosikowski określając koncesję jako akt publicznoprawny stwierdza, że nie może być ona przedmiotem obrotu a faktu tego nie zmienia rozwiązanie przyjęte w art. 55 - pkt 5 k.c., ponieważ koncesja jest aktem ściśle związanym z właściwościami podmiotu, któremu jest udzielana. (Nowe regulacje prawne w zakresie swobody działalności gospodarczej, Państwo i Prawo 2004/10/5)".

Zgodnie z art. 18 ust. 10 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, organ zezwalający cofa w przypadku nieprzestrzegania określonych w ustawie warunków sprzedaży napojów alkoholowych.

Utrata tytułu prawnego do lokalu stanowiącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych stanowiła obligatoryjną przesłankę cofnięcia zezwolenia na sprzedaż tych napojów.

Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych ważne było do dnia [...] listopada 2012 r. Cofnięcie uprawnień nastąpiło w dniu [...] listopada 2012 r. Organ odwoławczy ma rację, że skutków wydania decyzji nie należy mylić ze skutkami jej doręczenia. Decyzja o cofnięciu zezwolenia oparta została w dniu jej wydania o stan faktyczny i prawny istniejący na dzień jej podpisania. W dniu wydania decyzji o cofnięciu zezwolenia skarżący nie posiadał tytułu prawnego do lokalu.

Decyzję o cofnięciu uprawnienia należy odróżnić od decyzji o nałożeniu obowiązku, która wiąże się z jej wykonaniem w postępowaniu egzekucyjnym. Wyjaśnienia pojęcia "obowiązku podlegającego wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji" należy szukać w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz.1954 ze zm.), której przepisy wyróżniają dwa rodzaje obowiązków, które podlegają egzekucji administracyjnej, tj. o charakterze pieniężnym oraz o charakterze niepieniężnym.

Podział tych obowiązków na dwie grupy opiera się na rodzaju świadczenia, które ma być wymuszone drogą egzekucji. W przypadku pierwszej grupy chodzi o świadczenie określonej kwoty pieniężnej. W drugiej grupie mieszczą się obowiązki o innym charakterze, np. zalesienie gruntu, rozbiórka budynku, opróżnienie lokalu, posyłanie dziecka do szkoły itp. (por. E. Ochendowski, Postępowanie administracyjne, egzekucyjne i sądowoadministracyjne. Wybór orzecznictwa, Toruń 2002, s. 241).

W świetle tego co wyżej powiedziano, rozstrzygnięcie organu w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych nie można zaliczyć do którejkolwiek z wymienionych kategorii obowiązków podlegających egzekucji administracyjnej.

Z tego względu doręczenie decyzji o cofnięciu zezwolenia po dacie, gdy to zezwolenie wygasło nie ma wpływu na wynik sprawy. Ważne jest, że w dacie wydawania decyzji o cofnięciu uprawnienia, zezwolenie było ważne jeżeli chodzi o okres obowiązywania. Istniał zatem przedmiot sprawy, co skutkuje tym, że postępowanie nie było bezprzedmiotowe.

W tym stanie rzeczy, Sąd orzekł na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm) o oddaleniu skargi.