I SA/Wa 1049/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-05-29Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Tomasz Szmydt /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy Miasta [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w sprawie ze skargi Gminy Miasta [...] na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z dniem 1 stycznia 1999 r. przez gminę prawa własności nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] stwierdzającą nabycie przez Gminę Miasto [...] z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości zajętej pod część ul. [...] w [...], obręb [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] m2, objętej księgą wieczystą KW nr [...].
Pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. Gmina Miasto [...] wniosła, za pośrednictwem organu, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w którym stwierdzono, że niniejsza decyzja wydana została z rażącym naruszeniem prawa. Zatem ewentualne uwzględnienie skargi przez Sąd skutkować będzie wyeliminowaniem z obrotu prawnego decyzji wywłaszczeniowej, a co za tym idzie nie będzie możliwe wydanie decyzji w przedmiocie odszkodowania. Podniesiono, że wydanie decyzji odszkodowawczej może spowodować trudne do odwrócenia skutki finansowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) powoływana dalej jako: "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Celem przewidzianej w tym przepisie ochrony tymczasowej jest uchronienie skarżącego przed skutkami wykonania zakwestionowanego aktu, które mogą być trudne do odwrócenia, po ewentualnym jego uchyleniu przez Sąd. Udzielenie tej ochrony odbywa się wyłącznie na wniosek. Przy czym żądając wstrzymania wykonania decyzji, strona ma obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (por. post. NSA z 25.01.2011 r., sygn. akt I OZ 36/11, Lex nr 741834).
W rozpoznawanej sprawie, wprawdzie w uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, że na skutek skargi może nastąpić ewentualne wyeliminowanie zaskarżonej decyzji wywłaszczeniowej z obrotu prawnego, co spowoduje, że wydanie decyzji odszkodowawczej nie będzie możliwe. Zatem wydanie decyzji w przedmiocie odszkodowania może spowodować trudne do odwrócenia skutki finansowe. W ocenie Sądu strona skarżąca nie wykazała, iż spełniona została którakolwiek z przesłanek wymienionych w wyżej cytowanym przepisie, gdyż podnoszona okoliczność - odszkodowanie, jak każde świadczenie finansowe, jest ze swej istoty czynnością "odwracalną" i w każdym czasie można dokonać zwrotu wypłaconego odszkodowania. Zatem wniosek strony nie może zostać uwzględniony.
Jednocześnie Sąd zwraca uwagę, że kwestionowana decyzja jest rozstrzygnięciem, które ze swej istoty nie nadaje się w realiach rozpoznawanej sprawy do wykonania, gdyż decyzja w przedmiocie nabycia z mocy prawa przez gminę nieruchomości ma co do istoty charakter deklaratoryjny. Potwierdza ona jedynie ex lege stan prawny zaistniały na skutek wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Nie wymaga żadnej czynności, którą strona mogłaby lub musiała wykonać dobrowolnie bądź w drodze egzekucji administracyjnej, aby doprowadzić do stanu, który jest zgodny z rozstrzygnięciem w niej zawartym. Nie przyznaje ona także stronie żadnych uprawnień ani nie nakłada na nią żadnych obowiązków. Ta okoliczność, niezależnie od braku uzasadnienia przedmiotowego wniosku, nie zezwala również na zastosowanie w sprawie instytucji wstrzymania jej wykonania.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Tomasz Szmydt /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy Miasta [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w sprawie ze skargi Gminy Miasta [...] na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z dniem 1 stycznia 1999 r. przez gminę prawa własności nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] stwierdzającą nabycie przez Gminę Miasto [...] z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości zajętej pod część ul. [...] w [...], obręb [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] m2, objętej księgą wieczystą KW nr [...].
Pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. Gmina Miasto [...] wniosła, za pośrednictwem organu, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w którym stwierdzono, że niniejsza decyzja wydana została z rażącym naruszeniem prawa. Zatem ewentualne uwzględnienie skargi przez Sąd skutkować będzie wyeliminowaniem z obrotu prawnego decyzji wywłaszczeniowej, a co za tym idzie nie będzie możliwe wydanie decyzji w przedmiocie odszkodowania. Podniesiono, że wydanie decyzji odszkodowawczej może spowodować trudne do odwrócenia skutki finansowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) powoływana dalej jako: "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Celem przewidzianej w tym przepisie ochrony tymczasowej jest uchronienie skarżącego przed skutkami wykonania zakwestionowanego aktu, które mogą być trudne do odwrócenia, po ewentualnym jego uchyleniu przez Sąd. Udzielenie tej ochrony odbywa się wyłącznie na wniosek. Przy czym żądając wstrzymania wykonania decyzji, strona ma obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (por. post. NSA z 25.01.2011 r., sygn. akt I OZ 36/11, Lex nr 741834).
W rozpoznawanej sprawie, wprawdzie w uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, że na skutek skargi może nastąpić ewentualne wyeliminowanie zaskarżonej decyzji wywłaszczeniowej z obrotu prawnego, co spowoduje, że wydanie decyzji odszkodowawczej nie będzie możliwe. Zatem wydanie decyzji w przedmiocie odszkodowania może spowodować trudne do odwrócenia skutki finansowe. W ocenie Sądu strona skarżąca nie wykazała, iż spełniona została którakolwiek z przesłanek wymienionych w wyżej cytowanym przepisie, gdyż podnoszona okoliczność - odszkodowanie, jak każde świadczenie finansowe, jest ze swej istoty czynnością "odwracalną" i w każdym czasie można dokonać zwrotu wypłaconego odszkodowania. Zatem wniosek strony nie może zostać uwzględniony.
Jednocześnie Sąd zwraca uwagę, że kwestionowana decyzja jest rozstrzygnięciem, które ze swej istoty nie nadaje się w realiach rozpoznawanej sprawy do wykonania, gdyż decyzja w przedmiocie nabycia z mocy prawa przez gminę nieruchomości ma co do istoty charakter deklaratoryjny. Potwierdza ona jedynie ex lege stan prawny zaistniały na skutek wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Nie wymaga żadnej czynności, którą strona mogłaby lub musiała wykonać dobrowolnie bądź w drodze egzekucji administracyjnej, aby doprowadzić do stanu, który jest zgodny z rozstrzygnięciem w niej zawartym. Nie przyznaje ona także stronie żadnych uprawnień ani nie nakłada na nią żadnych obowiązków. Ta okoliczność, niezależnie od braku uzasadnienia przedmiotowego wniosku, nie zezwala również na zastosowanie w sprawie instytucji wstrzymania jej wykonania.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
