IV SA/Wa 2804/12

Uzasadnienie

W toku postępowania w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości "[...]" w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2012 r. uchylającą decyzję Kolegium z dnia [...] lutego 2012 r. i stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta W. z dnia [...] lipca 2010 r. o odmowie ustalenia warunków zabudowy, uczestnicy postępowania: Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości "[...]" w W. i Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości [...] w W. pismami z dnia 20 maja 2013 r. zwróciły się do Sądu z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Wstrzymanie wykonania może nastąpić tylko w odniesieniu do aktu, który nadaje się do wykonania i wymaga wykonania. Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie, sprowadzenie, w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Ten stan w rzeczywistości społecznej, którego spowodowanie nakazuje akt administracyjny, stanowi przedmiot jego wykonania. Przedmiotem wykonania aktu administracyjnego jest więc każde zachowanie się podmiotu zobowiązanego do jego wykonania (adresata aktu), polegające na działaniu, zaniechaniu określonego działania, znoszeniu zachowań innych podmiotów, a nawet świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (T.Woś [w:] T.Woś, H.Knysiak-Molczyk, M.Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 295).

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem postępowania jest decyzja stwierdzająca nieważność decyzji o odmowie ustalenia warunków zabudowy. W ocenie Sądu taka decyzja nie posiada atrybutu wykonalności. Nie nadaje się zatem do wykonania i nie podlega wykonaniu, czy dobrowolnemu czy to w trybie egzekucji. Jej konsekwencją jest wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji o odmowie ustalenia warunków zabudowy ze skutkiem ex tunc, co nie rodzi bezpośrednich następstw w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a. Ponadto w orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest pogląd, że w ogóle decyzje w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy nie podlegają wykonaniu, bowiem polegają tylko na stwierdzeniu istnienia stanu faktycznego i prawnego odnoszącego się do zagospodarowania terenu, mają charakter deklaratoryjny i tym samym nie rodzą po stronie adresata i uczestników postępowania żadnych nakazów lub zakazów określonego zachowania się.

Wnioskodawcy zresztą nie wykazali przesłanek przemawiających za wstrzymaniem wykonania kwestionowanej decyzji. W uzasadnieniach swoich wniosków wskazali jedynie, że ich zdaniem decyzja ta wydana została z rażącym naruszeniem prawa. Taka argumentacja nie może uzasadniać wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, bowiem nie należy do okoliczności uzasadniających zastosowanie ochrony tymczasowej, wymienionych w art. 61 § 3 p.ps.a. Rozstrzyganie kwestii ewentualnego naruszenia prawa przy rozpoznawaniu wniosku o wstrzymanie wykonanie zaskarżonej decyzji jest niedopuszczalne. Dokonywanie oceny tego rodzaju zarzutów na tym etapie postępowania, stanowiłoby przedsąd. Wszelkie zarzuty naruszenia prawa będą przedmiotem analizy i oceny Sądu przy wydawaniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.