I SA/Wa 1011/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-06-28Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Antas /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Grzegorz Antas Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skarżąca M. J. wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.
Wobec wątpliwości odnoszących się do sytuacji materialnej skarżącej, zarządzeniem z 29 maja 2013 r. została ona wezwana do uzupełnienia złożonego wniosku, stosownie do art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem niewykazania przesłanek przyznania prawa pomocy, poprzez przedstawienie szczegółowych informacji źródłowych dotyczących stanu majątkowego i dochodów.
W piśmie z 20 czerwca 2013 r. (data nadania) skarżąca wskazała, że ze względu na krótki termin do wykonania zarządzenia, jak też szacowane koszty, zbliżone do wysokości wymaganej opłaty sądowej, za niecelowe uznaje przedłożenie dokumentów wymienionych w zarządzeniu z dnia 29 maja 2013 r. Jednocześnie skarżąca oświadczyła, że zdecydowała się uiścić wpis sądowy od skargi, dołączając kopię przekazu pocztowego zawierającego przelew kwoty 200 zł na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Z treści złożonego w niniejszej sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy, uzupełnionego pismem z dnia 20 czerwca 2013 r., wynika, że intencją skarżącej było objęcie wnioskodawczyni nie tyle zwolnieniem od kosztów sądowych, ale zwolnieniem w zakresie wpisu od skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r. W świetle powyższego, treść oświadczenia zawartego w piśmie skarżącej odpowiadającej na wezwanie do przedstawienie szczegółowych informacji źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego i dochodów powinna być rozumiana jako cofnięcie złożonego wcześniej żądania w przedmiocie przyznania prawa pomocy. Skarżąca akcentuje niecelowość popierania wniosku, jak i informuje o zastosowaniu się do wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, co nakazuje odstąpić od merytorycznej oceny jej sytuacji majątkowej pod kątem spełnienia przez wnioskodawczynię przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie przez nią określonym.
Cofnięcie przez stronę skarżącą wniosku o przyznanie prawa pomocy jest czynnością w pełni rozporządzalną, której skuteczność prawna nie jest uzależniona od uznania jej w toku postępowania sądowego za dopuszczalną. Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., nie zawierają normy rozstrzygającej o skutkach odwołania oświadczenia procesowego w sprawie przyznania prawa pomocy, przyjąć jednakże należy, że warunkiem przyznania tego prawa jest istnienie wniosku uprawnionego podmiotu o zwolnienie od kosztów sądowych.
Odnosząc się do formy zakończenia postępowania wskazać należy, że wniosek o prawo pomocy, złożony po wszczęciu postępowania sądowoadministracyjnego nie jest wnioskiem o którym mowa w art. 63 p.p.s.a., co skutkuje tym, że brak wniosku, będący następstwem oświadczenia o jego niepopieraniu, nie może prowadzić do umorzenia postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy (art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 i art. 64 § 3 p.p.s.a.). Za procesową formę rozstrzygnięcia sprawy w sytuacji cofnięcia wniosku należy w konsekwencji uznać postanowienie odmawiające przyznania prawa pomocy.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. w związku z art. 258 § 2 pkt 7, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Antas /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Grzegorz Antas Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skarżąca M. J. wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.
Wobec wątpliwości odnoszących się do sytuacji materialnej skarżącej, zarządzeniem z 29 maja 2013 r. została ona wezwana do uzupełnienia złożonego wniosku, stosownie do art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem niewykazania przesłanek przyznania prawa pomocy, poprzez przedstawienie szczegółowych informacji źródłowych dotyczących stanu majątkowego i dochodów.
W piśmie z 20 czerwca 2013 r. (data nadania) skarżąca wskazała, że ze względu na krótki termin do wykonania zarządzenia, jak też szacowane koszty, zbliżone do wysokości wymaganej opłaty sądowej, za niecelowe uznaje przedłożenie dokumentów wymienionych w zarządzeniu z dnia 29 maja 2013 r. Jednocześnie skarżąca oświadczyła, że zdecydowała się uiścić wpis sądowy od skargi, dołączając kopię przekazu pocztowego zawierającego przelew kwoty 200 zł na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Z treści złożonego w niniejszej sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy, uzupełnionego pismem z dnia 20 czerwca 2013 r., wynika, że intencją skarżącej było objęcie wnioskodawczyni nie tyle zwolnieniem od kosztów sądowych, ale zwolnieniem w zakresie wpisu od skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r. W świetle powyższego, treść oświadczenia zawartego w piśmie skarżącej odpowiadającej na wezwanie do przedstawienie szczegółowych informacji źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego i dochodów powinna być rozumiana jako cofnięcie złożonego wcześniej żądania w przedmiocie przyznania prawa pomocy. Skarżąca akcentuje niecelowość popierania wniosku, jak i informuje o zastosowaniu się do wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, co nakazuje odstąpić od merytorycznej oceny jej sytuacji majątkowej pod kątem spełnienia przez wnioskodawczynię przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie przez nią określonym.
Cofnięcie przez stronę skarżącą wniosku o przyznanie prawa pomocy jest czynnością w pełni rozporządzalną, której skuteczność prawna nie jest uzależniona od uznania jej w toku postępowania sądowego za dopuszczalną. Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., nie zawierają normy rozstrzygającej o skutkach odwołania oświadczenia procesowego w sprawie przyznania prawa pomocy, przyjąć jednakże należy, że warunkiem przyznania tego prawa jest istnienie wniosku uprawnionego podmiotu o zwolnienie od kosztów sądowych.
Odnosząc się do formy zakończenia postępowania wskazać należy, że wniosek o prawo pomocy, złożony po wszczęciu postępowania sądowoadministracyjnego nie jest wnioskiem o którym mowa w art. 63 p.p.s.a., co skutkuje tym, że brak wniosku, będący następstwem oświadczenia o jego niepopieraniu, nie może prowadzić do umorzenia postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy (art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 i art. 64 § 3 p.p.s.a.). Za procesową formę rozstrzygnięcia sprawy w sytuacji cofnięcia wniosku należy w konsekwencji uznać postanowienie odmawiające przyznania prawa pomocy.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. w związku z art. 258 § 2 pkt 7, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
