VII SA/Wa 620/13

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. ([...]), na podstawie art. 2 w zw. z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2000 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.), art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 17 pkt 1 i art. 127 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej kpa, oraz art. 182 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 ze zm.), dalej kkw, po rozpatrzeniu odwołania Z. C. – utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2013 r., ([...]) o cofnięciu Z. C. do dnia 20 grudnia 2015r., prawa jazdy kat. A, nr [...], wydanego 4 stycznia 2007 r.

Organ podniósł, że Sąd Rejonowy w [...] prawomocnym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2012 r., sygn. akt II K 926/12., orzekł wobec Z. C. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. A, na okres 3 lat.

Organ przytoczył art. 182 § 1 zdanie 1 kkw i art. 182 § 2 kkw i stwierdził, że z uwagi na treść ostatniego z przepisów zobowiązany był cofnąć Z. C. uprawnienia do prowadzenia pojazdów w orzeczonym zakresie.

Skargę na powyższą decyzję wniósł Z. C., w uzasadnieniu której przedstawił zarzuty skierowane do ww. wyroku Sądu Rejonowego w [...].

Skarżący stwierdził, że pozbawienie go prawa do prowadzenia pojazdów na okres 3 lat pozbawi go możliwości jakiejkolwiek egzystencji biorąc pod uwagę, że zamieszkiwania na wsi, gdzie wszędzie jest daleko. Dodał, że jest osobą niepełnosprawną poruszającą się o kuli, samotną, mieszkającą na budowie swojego niewykończonego domu, poruszającą się o kuli.

Podniósł, że odmówiono mu trzeciego badania alkomatem, badania krwi oraz prawa obrony w sądzie, traktując wykroczenie jako przestępstwo. Wyrok stanowiący podstawę cofnięcia prawa jazdy jest zbyt rygorystyczny w stosunku do popełnionego czynu. Skarżący podniósł też zarzuty odnośnie postępowania, które doprowadziło do wydania wyroku orzekającego ww. środek karny.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) sąd administracyjny, sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych wad w przeprowadzonym postępowaniu, jak stanowi art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej ppsa.

W świetle powołanych kryteriów skarga nie zasługiwała na uwzględnienie, bowiem tego rodzaju wady i uchybienia w rozpatrywanej sprawie nie wystąpiły.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że skarżący nie przedstawił zarzutów odnośnie kontrolowanych w niniejszej sprawie decyzji, skupiając się jedynie na ewentualnych uchybieniach w postępowaniu poprzedzającym wydanie przez Sąd Rejonowy w [...] powołanego wyroku z dnia 10 grudnia 2012 r., jak i zarzutach dotyczących samego wyroku.

W związku z powyższym na wstępie podkreślić trzeba, że kontrolowane w tej sprawie decyzje organów zostały wydane w przedmiocie cofnięcia skarżącemu prawa jazdy, w konsekwencji wydania przez Sąd Rejonowy w [...] w II Wydziale Karnym (sygn. akt II K 926/12) wyroku z dnia 10 grudnia 2012r., który jest prawomocny.

W niniejszym postępowaniu nie było zatem prawnych możliwości weryfikowania orzeczeń sądu karnego - jak tego domagał się skarżący - zarówno pod względem merytorycznym, jak i formalnym. Podnoszone w skardze zarzuty mogły być kwestionowane jedynie w drodze środków zaskarżenia przysługujących skarżącemu od powyższego wyroku.

Niemniej, w świetle art. 134 § 1 ppsa, Sąd orzekający w niniejszej sprawie zobowiązany był do dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji nawet w sytuacji, gdy konkretny zarzut nie został podniesiony w skardze.

Wskazać zatem trzeba, że mocą przywołanego orzeczenia Z. C. został ukarany środkiem karnym w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. A, na okres 3 lat.

W razie orzeczenia takiego zakazu - stosownie do treści art. 182 § 1 kkw - sąd przesyła odpis wyroku organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego.

W art. 182 § 2 kkw ustawodawca nałożył zaś na organ - do którego przesłano orzeczenie zawierające zakaz prowadzenia pojazdów - obowiązek cofnięcia uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie, wskazując jednocześnie, że organ nie może wydać tychże uprawnień w okresie obowiązywania zakazu.

Wobec brzmienia powołanego przepisu decyzja wydawana na jego podstawie ma charakter związany, co oznacza, że właściwy organ - w każdym przypadku wydania prawomocnego wyroku orzekającego o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych - po jego przesłaniu zobligowany jest po jego przesłaniu do wydania orzeczenia o cofnięciu uprawnienia do ich prowadzenia we wskazanym przez sąd karny zakresie i od obowiązku tego nie może odstąpić (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 listopada 2009r., sygn. akt III SA/Gd 348/09, LEX nr 531574).

Innymi słowy sąd karny zakazuje prowadzenia określonych pojazdów, zaś organ administracji cofa uprawnienia do prowadzenia tych pojazdów. Sprawa administracyjna ogranicza się zatem do zastosowania przesłanek zawartych w art. 182 § 2 kkw do konkretnego stanu faktycznego, którego elementem jest orzeczenie o zakazie prowadzenia pojazdów. W konsekwencji cofnięcie uprawnienia w orzeczonym zakresie sprowadza się jedynie do ustalenia pojazdów, co do których orzeczono zakaz i następnie cofnięcia tych uprawnień, które odnoszą się do "zakazanego" pojazdu.

Taka właśnie sytuacja miała miejsce w rozpoznawanej sprawie.

Prawidłowo zatem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] podzieliło argumentację przedstawioną w decyzji Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. orzekającej o cofnięciu Z. C. do dnia 20 grudnia 2015r., prawa jazdy kat. A, nr [...], wydanego 4 stycznia 2007 r.

W tym stanie rzeczy bez wpływu na rozstrzygnięcie pozostawały argumenty podnoszone w skardze o zamieszkiwaniu na wsi skąd wszędzie jest daleko, niepełnosprawności skarżącego, czy pozbawieniu skarżącego możliwości jakiejkolwiek egzystencji.

Z podanych przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ppsa, skargę oddalił.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 i art. 250 ppsa w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. – w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.)